close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.

سوالات حقوقی

سوالات خود را از کارشناس ما بپرسید

در چه شرايطى فرد زندانى امكان برخوردارى از عفو يا آزادى مشروط را دارا خواهد شد؟

البته عفو با آزادی مشروط یکی نیست. مطابق ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی "در مورد محکومیت به حبس تعزیری، دادگاه صادر کننده حکم می‌تواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال پس از تحمل نصف و در سایر موارد پس از تحمل یک سوم مدت مجازات به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با رعایت شرایط زیر حکم به آزادی مشروط را صادرکند: الف- محکوم در مدت اجرای مجازات همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد. ب- حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمی‌شود. پ- به تشخیص دادگاه محکوم تا آنجا که استطاعت دارد ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد. ت- محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد." هم چنین به موجب ماده ۶۰ مجازات اسلامی "دادگاه می‌تواند با توجه به اوضاع و احوال وقوع جرم و خصوصیات روانی و شخصیت محکوم، او را در مدت آزادی مشروط، به اجرای دستورهای مندرج در قرار تعویق صدور حکم، ملزم کند. دادگاه، دستورهای مذکور و آثار عدم تبعیت از آنها و نیز آثار ارتکاب جرم جدید را در حکم خود قید و به محکوم تفهیم میکند." فرضا قید کند که زندانی باید هر دو ماه یک بار خودش را به یک مرجع انتظامی یا قضایی معرفی کند یا مثلا بگوید که در این مدت هر موقع زندانی خواست که به سفر برود، باید به مرجع قضایی اعلام کند

با سلام. پدرم چند وقتی است که زندانی است. تا همین اواخر هر هفته با ایشان ملاقات داشتیم اما الان چند هفته‌ای است که به بهانه‌های مختلف به ما اجازه ملاقات نمی‌دهند. می خواستم بدانم آیا ما قانونا حق ملاقات هفتگی با ایشان را داریم و در این خصوص می توانیم شکایتی مطرح کنیم؟

با سلام. در پاسخ به سوال شما باید بگویم که مطابق قانون، هر زندانی هفته‌ای ۲۰ دقیقه حق ملاقات دارد. افرادی که حق ملاقات با زندانی را دارند عبارتند از  پدر، مادر، همسر، فرزندان، برادر و خواهر زندانی. البته افراد دیگر نیز با موافقت مسئولان زندان یا قاضی ناظر زندان می‌توانند با زندانی ملاقات کنند. مطابق قانون، ایجاد محدودیت در حق ملاقات تنها زمانی امکان‌پذیر است که یا قاضی مربوطه ملاقات را خلاف روند دادرسی تشخیص داده و یا زندانی مرتکب تخلفی - هم چون زد و خورد در زندان، خودزني، اقدام به خودكشي يا تهديد به انجام آن و نقض مقررات زندان- شده باشد. البته تخلف نیز باید حتما در شورای طبقه بندی زندانها مورد رسیدگی قرار گرفته و احراز شود و در صورت احراز نیز محرومیت حداکثر می تواند تا سه نوبت باشد. در غیر این صورت ایجاد ممانعت در ملاقات زندانی، خلاف قانون و قطعا قابل شکایت است

سلام خسته نباشید! من مقيم خارج هستم چند سال پيش براي مسافرت به ایران آمدم همسرم كه خارج زندگي مي كند بخاطر مهريه ممنوع الخروجم كرد. به هرحال بعد از چند ماه مهریه قسط بندی شد و ممنوع الخروجی ام رفع شد بعد از مدتي همسرم در اروپا با یکی از آشنایان ازدواج كرد من از اون سال تا حالا درگير طلاقش هستم البته ازدواج اروپايي كرده كه سندش موجوده ،چند روز پيش متوجه شدم كه ايشان خیلی وقت پیش طلاق گرفته در محضر خونه اي كه الان وجود نداره ومتاسفانه طلاقش در هيچ كجا در ايران منظورم اداره ثبت اداره هويت ايرانيان مقيم خارج ،وزارت أمور خارجه ثبت نشده فقط در سفارت كه اونم هم برگه طلاق رو به من نميدن . اون خانم حدود ٢ماه بعد إز اينكه منو ممنوع الخروج كرده طلاقش رو از طريق وكيلش غيابي گرفته حالا وكيل من به هر دردي ميزنه نميشه ،ميگه حتي اگر طلاق هم گرفته باشه بايد مهريه رو بپردازی حالا مشكل من الان اينه من چجوري بفهمم اين طلاق واقعي هست يا نه ؟در ضمن هر اداره اي كه وكيلم مراجعه ميكنه جوابشو نميدن ،ميگه اجازه قاضي هم به اين راحتي نيست ،لطفا راهنماييم كنيد ممنون

سلام!  در مورد مهریه خدمتتان عرض شود که طلاق گرفتن یا نگرفتن تاثیری در مهریه ندارد. شما در هر حال باید مهریه را بپردازید. مورد دوم اینکه از آنجا که حکم طلاق مربوط به شما هم هست سفارتخانه می تواند رونوشت آن را به شما بدهد. اگر ندهند حداقل بپرسید در کدام دادگاه صادر شده است. همچنین می توانید از کنسولگری درخواست برگه تجرد کنید و بگویید حکم طلاق در اختیار شما هست. در این صورت کنسولگری اگر برگه تجرد صادر کند، این بدین معنی است که طلاق صورت گرفته و کنسولگری آن را تایید می کند.  به هر حال وکیلتان می تواند به دادگاه خانواده رفته و سوابق پرونده را دربیاورد. اینکه وکیلتان می گوید جواب نمی دهند منطقی به نظر نمی رسد. اگر وکیل شما هست و وکالت داده اید دادگاه موظف به پاسخگویی هست. اینکه می گویید طلاقش در هیچ جا ثبت نشده امکان پذیر نیست. اگر به صورت قانونی طلاق گرفته باشد حتما در دفاتر ازدواج و طلاق یا مراجع مربوط در سفارتخانه ایران ثبت شده است.  چون می گویید رای غیابی بوده ممکن است دادگاه ابلاغ را از طریق روزنامه انجام داده باشد. شاید بتوانید از آرشیو روزنامه ها هم سوابقی پیدا کنید. به هر حال اگر تلاشهایتان به نتیجه نرسد و فکر می کنید ایشان به صورت واقعی طلاق نگرفته و برگه طلاق موجود در سفارتخانه را جعل کرده است، می توانید در ایران از طریق وکیلتان نسبت به جعل و استفاده از سند مجعول شکایت کنید که در این صورت لازم است حکم یا برگه ای که فکر می کنید جعلی هست را به دادگاه ارائه دهید.

برادرم 4 سال پیش یک وام از یکی از موسسات مالی گرفت که با سودش 20 ملیون باید برمی گرداند. مادر من ضامنش شد و سند زمینی که داشت را رهن بانک کرد. برادرم قسطهای وام را پرداخت نکرد و مادرم مجبور شد پرداخت کند. اما 6 ملیون هنوز باقی مانده است. 4 ماه پیش مهلت پرداخت تمام شد و بانک اخطاریه فرستاد که پرداخت کنید اما مادرم توانایی مالی ندارد برادرم نیز اصلا پاسخگو نیست. سوالم این است که آیا بانک می تواند خانه را بنام خود و موسسه بکند؟ آیا خانه بدون اطلاع ما و بطور یکطرفه ازطرف بانک مصادره شود؟ ازپاسختان سپاسگزارم

برادرتان موظف به پرداخت وام است اما چون مادرتان ضامن شده موسسه از ایشان نیز می تواند بگیرد. به هر حال اگر مبلغ باقیمانده را پرداخت نکنید موسسه می تواند نسبت به مبلغ باقیمانده یعنی 6 ملیون تومان خانه را توقیف کند. اگر بانک اقدام قضایی کند و نهایتا مادر شما پول را پرداخت نکند خانه به مزایده گذاشته می شود و پس از فروش آن موسسه مبلغ باقی مانده وام  را برداشته و مابقی را به مادرتان داده می شود. توجه کنید در این صورت علاوه بر 6 ملیون توامن شما باید هزینه های  اجرا و هزینه وکیل بانک و همچنین خسارت تاخیر تادیه را نیز پرداخت کنید. پس بهتر است با موسسه صحبت کرده و برای پرداخت وام مهلت بخواهید و به هر ترتیبی مابقی وام را پرداخت کنید.موفق باشید

سلام! من یک سوالی داشتم ممنون می شوم اگر راهنمایی کنید. چند وقت پیش  برادرم با اتومبیل پدرم  رانندگی می کرده که تصادفی می کند. مقصر برادر من بوده است. بیمه تمام خسارتها را پرداخت کرد و صدمه جانی و جسمی هم نبوده است. اما حالا متوجه شدیم که طرف رفته شکایت کرده که قیمت ماشینم 5 ملیون تومان کم شده است. آیا  ما باید 5 ملیون را به ایشان بدهیم؟ چه کار باید بکنیم؟

ایشان احتمالا در شورای حل اختلاف طرح دعوی کرده است. جبران افت ارزش ماشین در اثر تصادف  نیز بر عهده مقصر است. بیمه ها معمولا افت قیمت را پوشش نمی دهند بنابراین خود مقصر باید پرداخت کند. شما باید در وقت مقرر به شورای حل اختلاف مراجعه کنید. شورا ماشین را به کارشناسی می فرستد و کارشناس افت ارزش ماشین را مشخص می کند. قاضی شورا نیز بر اساس نظریه کارشناس رای خود را صادر می کند.. اگر کارشناس افت ارزش را تایید کند شما باید مقدار تعیین شده را بپردازید. توجه کنید ممکن است ماشین قبلا تصادف داشته و قبلا افت ارزش داشته باشد و ایشان الان دوباره بخواهد آن را به ناحق از شما دریافت کند. از قاضی بخواهید تمامی سوابق ماشین را استعلام کند. موفق باشید!  

با سلام. مشکلی برای برادرم پیش آمده که اگر من را راهنمایی کنید، بسیار ممنون میشوم. چند وقت پیش ایشان و یکی از همکارانش تصمیم میگیرند با هم بیرون بروند و در مورد موضوعی که با هم اختلاف داشتند، صحبت کنند. همکار برادرم با ماشین به دنبالش میآید ولی در راه به جای بحث در مورد سوتفاهم، شروع به پرخاشگری کرده و برادرم هم جوابش را می دهد. متاسفانه درگیریهای لفظی به درگیری فیزیکی منجر میشود. ایشان با قفل فرمان به برادرم حمله میکند و برادرم هم تنها برای محافظت از خودش از کارد کوچکی که در جیبش داشته استفاده میکند. قصد برادرم فقط ترساندن آن شخص بوده ولی از آن جا که همکارش کوتاه نمی آید ناچار برادرم هم برای محافظت از خودش از چاقو استفاده می کند و در نهایت چند ضربه کارد به همکارش می خورد. حالا این فرد از برادرم به خاطر ایراد ضرب و جرح شکایت کرده است. می خواستم بپرسم آیا شکایت ایشان به جایی می رسد و برادرم می تواند در مقابل ایشان بگوید که اقدامش،دفاع مشروع بوده است؟

سلام. در قانون مجازات اسلامی، «دفاع مشروع» پذیرفته شده است منتهی توجه داشته باشید که دفاع مشروع در قوانین ایران شرایطی دارد از جمله این که: ۱) رفتار ارتکابی باید برای دفع تجاوز یا خطر ضرورت داشته باشد و ضمنا متناسب با شدت حمله باشد؛۲) دفاع باید مستند به قراین معقول یا خوف عقلایی باشد (خطر باید به اندازه ای باشد که عقلا دفاع در برابر آن لازم باشد)؛ ۳) خطر و تجاوز به سبب اقدام آگاهانه یا تجاوز خود فرد و دفاع دیگری صورت نگرفته باشد؛ ۴) توسل به قوای دولتی بدون فوت وقت عملا ممکن نباشد. اگر این موارد برای دادگاه ثابت شود، اقدام برادر شما دفاع مشروع تلقی می شود و مجازاتی برای ایشان در نظر گرفته نمیشود و ملزم به پرداخت دیه نیز نخواهند بود ولی اگر فرضا دادگاه تشخیص دهد که رفتار برادرتان برای دفع خطر ضروری نبوده و ایشان میتوانستند برای دفع خطر راه دیگری انتخاب کنند (فرضا می توانستند فرار کنند یا از پلیس کمک بخواهند) یا این که اقدام برادرتان پیش از اندازه برای دفع حمله بوده است، آن وقت ادعای دفاع مشروع پذیرفته نیست. در ضمن در نظر داشته باشید که ادعای دفاع مشروع را برادرتان باید اثبات کند و این بسیار مشکل است.   

سلام وقت بخیر! در سال 1383 بنده با شریکم اختلافاتی پیدا کردم. ما یک کارگاه ساخت قطعات ماشین داشتیم. به هر حال ایشان از من بابت اینکه از دسته چکش سوء استفاده کردم و پول برداشت کردم شکایت کرد و در نهایت دادگاه مرا به 6 ماه زندان محکوم کرد در حالی که این دسته چک گرچه به نام شریکم بود ولی برای کارهای کارگاه از آن استفاده می کردیم. به هر حال من پیگیر نشدم بعد از چند ماه به خارج سفر کردم و دو سال بعد دوباره برگشتم و هیچ مشکلی هم پیش نیامد. تا اینکه برای یک کاری باید سوء سابقه می گرفتم. وقتی رفتم برای گرفتن سوء سابقه گفتند که محکومیت داری. می خواستم بدانم آیا مشکلی برایم پیش خواهد آمد؟ آیا مرا به زندان می برند؟

سلام و خسته نباشید! احتمالا محکومیت شما قطعی شده است. به هر حال در حقوق ایران مبحثی با عنوان مرور زمان وجود دارد. یعنی اگر در جرایم تعزیری از صدور حکم قطعی مقدار معینی بگذرد و حکم اجرا نشده باشد، دیگر اجرا نمی شود. شما به احتمال بسیار به  سوء استفاده از سفید امضاء محکوم شده اید. این جرم از جرایم درجه پنج است و با توجه به ماده 107 قانون مجازات اسلامی پس از گذشت ده سال از صدور حکم قطعی، مجازات دیگر اجرا نخواهد شد. البته توجه کنید که معیار مرور زمان  تاریخ حکم قطعی است. یعنی اگر از صدور حکم قطعی بیشتر از 10 سال گذشته باشد مشمول مرور زمان می شود. در غیر این صورت مقامات مسئول می توانند شما را دستگیر کرده و به زندان منتقل کنند. مساله دیگر اینکه مرور زمان فقط شامل مجازات شما خواهد بود نه جبران خسارت و مسائل مالی. اگر  شما به پرداخت مالی به شریکتان محکوم شده باشید و تاکنون پرداخت نکرده باشید، در هر صورت و در هر زمانی باید پرداخت نمایید. موفق باشید.  

سلام خسته نباشید! پدر من 72 سال دارد و بیمار است. ما دو برادر و سه خواهر هستیم. چند وقت پیش یک آقایی پیدا شده و می گوید که من هم برادر شما هستم. پدر من آلزایمر دارد و هر چی از او می پرسیم که درست است یا نه جواب درست و حسابی نمی دهد. حالا این آقا می گوید اگر پدر فوت کند من هم جزء ورثه هستم. این مساله آرامش همگی ما را به هم ریخته است. مساله ارث و میراث نیست بلکه این اتفاق خودش باعث آزردگی خاطر ما شده است. می خواستم بدانم آیا ما باید قبول کنیم که ایشان برادر ما است؟ چه کار می شود انجام داد؟

سلام! اولین کاری که باید انجام دهید این است که شناسنامه این فرد را ببینید. اگر در شناسنامه اسم پدر شما به عنوان پدر ایشان ذکر شده باشد، بنابراین به احتمال بسیار ایشان درست می گوید هم چنین شاید بتوانید از اداره ثبت و احوال هم پرس و جو کنید اما اگر اسم پدر شما نیامده باشد و یا به هر طریقی ایشان شناسنامه خود را نشان ندهد، لزومی ندارد شما اقدامی انجام دهید. اگر ایشان مدعی است که با شما برادر است باید به دادگاه رفته و دعوای اثبات نسب مطرح کند. با توجه به اینکه پدر شما آلزایمر دارد نمی تواند اقرار به نسب کند بنابراین دادگاه ممکن است برای آزمایش دی.آن.آی پدر شما و این آقا را به پزشکی قانونی ارسال کند. نهایتا اگر جواب آزمایش منفی باشد که مشکلی نیست اگر جواب مثبت باشد ایشان قانونا برادر شما می باشد. اما در مورد ارث، اگر ثابت شد ایشان پسر پدر شما هستند، در صورتی که ازدواج پدر شما با مادر ایشان غیر قانونی بوده است، بر اساس حقوق ایران ارث نخواهد برد. اما اگر ثابت شود ازدواج پدر شما با مادر ایشان قانونی بوده و ایشان حاصل از ازدواج قانونی هستند، از پدر شما ارث خواهد برد.

با سلام. همسرم در زمان ازدواجمان کارخانه دار بسیار موفق و متمولی بود. مهریه من هم آن زمان با اصرار خودش خیلی سنگین بود. با همسرم زندگی خیلی خوبی داشتیم و در دوران زندگیمان هم هیچ وقت مهریه ام را از ایشان طلب نکردم. دلیلی برای این کار نمی دیدم چون از نظر امکانات مادی ایشان همه چیز را برای من فراهم کرده بود. همه چیز خوب بود تا این که پارسال سر معامله‌ای کلاه سرش رفت و ضرر زیادی کرد و بعد از مدت کوتاهی هم ورشکسته شد. خیلی سعی کرد که ضرر وارده را به نحوی جبران کند و پول طلبکارهایش را بدهد ولی متاسفانه موفق نشد و بعد از چند ماه هم بر اثر فشارهای زیادی که بهش وارد شد سکته کرد و فوت کرد. بدهی همسرم در زمان فوتش خیلی زیاد بود. یعنی راستش اگر هر چه داشتیم (خانه، ویلای شمال، ماشین ها، وسایل عتیقه و … ) را هم می فروختیمِ‌، باز هم نمی توانستیم همه بدهی ها را پرداخت کنیم. می خواهم بدانم حالا با فوت همسرم و بدهی سنگین طلبکارهایش، تکلیف مهریه من چه می شود؟ آیا در این شرایط می توانم از دادگاه بخواهم اول مهریه من را از فروش اموالمان بدهد و بعد طلب طلبکاران را؟‌ الان واقعا نه از نظر عاطفی و نه احساسی در شرایط خوبی نیستم. ممنون می شوم که اگر من را در این مورد راهنمایی کنید.

سلام. از اتفاق پیش آمده برای شما بسیار متاسف هستم. مطابق ماده ۲۲۶ قانون امور حسبی، اگر ترکه برای ادا تمام دیون کافی نباشد، ترکه ما بین بستانکاران متوفی به نسبت طلب آنها بدین صورت تقسیم می شود: ۱) طبقه اول: الف) حقوق خدمه خانه برای مدت سال آخر قبل از فوت. ب) حقوق خدمتگذاران بنگاه متوفی برای مدت شش ماه قبل از فوت ج) دستمزد کارگرانی که روزانه یا هفتگی مزد می گیرند برای مدت سه ماه قبل از فوت. ۲) طبقه دوم: طلب اشخاصی که مال آن ها به عنوان ولایت یا قیمومیت تحت اداره متوفی بوده نسبت به میزانی که متوفی از جهت ولایت و یا قیمومت مدیون شده است. این نوع طلب در صورتی داری حق تقدم خواهد بود که موت در دوره قیمومت یا ولایت و یا در ظرف یکسال بعد از آن واقع شده باشد. ۳) طبقه سوم: طلب پزشک و داروفروش و مطالباتی که به مصرف مداوای متوفی و خانواده اش در ظرف سال قبل از فوت رسیده است. طبقه چهارم: الف) نفقه زن مطابق ماده ۱۲۰۶ قانون مدنی. ب) مهریه زن تا میزان هزار ریال (که البته به نرخ روز محاسبه می شود) ۵) طبقه پنجم: سایر بستانکاران. در نتیجه شما می توانید مهریه اتان را تا میران مقرر شده  و نفقه که عبارت خواهد بود از هزینه زندگی شامل خانه، اثاثیه منزل، غذا، لباس، دارو و درمان را بعد از پرداخت طلبکاران طبقه اول، دوم و سوم به شرحی که داده شد از اموال شوهر .مرحومتان بگیرید  

با سلام. چند سالی است که از ازدواجم می گذرد. چند ماه پیش حامله شدم. شوهرم مخالف بچه دار شدن بود. می‌گفت نه از نظر اقتصادی آمادگیش را داریم و نه از نظر روحی. خلاصه با اصرار ایشان جنین را سقط کردیم. من تا مدت ها حالم خیلی بد بود. فکر می کردم با گذشت زمان بهتر شوم. بهتر که نشدم خیلی هم بدتر شدم. الان چند ماهی است که دچار افسردگی شدید شده ام. می خواستم سوال کنم می توانم بر این اساس از شوهرم طلاق بگیرم و هم چنین ازش شکایت کنم؟

سلام. از اتفاق پیش آمده برای شما بسیار متاسفم. در مورد طلاق، اگر در عقدنامه‌اتان حق طلاق را برای خودتان منظور نکرده‌اید، تنها در صورتی می توانید از دادگاه حکم طلاق بگیرید که بتوانید دادگاه را راضی کنید که ادامه زندگی با شوهرتان با توجه به وضعیت پبش آمده برایتان غیر قابل تحمل شده است. در خصوص اعلان جرم علیه همسرتان باید بگویم هر چند سقط جنین در ایران جز دو مورد (بیماری مادر که با تهدید جانی مادر توأم باشد و بیماری جنین به علت عقب افتادگی یا ناقص الخلقه بودن) جرم شناخته شده است، اما چون این کار توسط همسرتان صورت نگرفته است به نظر نمی رسد طرح دعوی علیه ایشان به نتیجه برسد. ضمن آن که باید در نظر داشته باشید در صورت طرح شکایت علاوه بر ماما یا فردی که عمل سقط جنین را انجام داده است، خود شما هم .ممکن است به پرداخت دیه محکوم شوید  

سلام خسته نباشید! هفته قبل ماموران نیروی انتظامی به ساختمان ما حمله ور شدند و هر چه ماهواره در پشت بام بود را شکستند. ضمنا درب پشت بام را نیز شکسته اند. یکی از ماموران به مدیر ساختمان گفته بود که همه کسانی که ماهواره داشتند باید بیایند کلانتری. می خواستم بپرسم آیا نگهداشتن ماهواره جرم است؟ آیا برویم به کلانتری؟

سلام! بر اساس قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره استفاده از ماهواره، نگهداری ماهواره جرم است و مجازات آن جزای نقدی می باشد. اما معمولا به هنگامی که نیروی انتظامی به ساختمانها برای جمع آوری ماهواره اقدام می کند، فقط ماهواره ها را تخریب کرده و با خود می برد و پی گیر اینکه ماهواره برای چه کسی بوده است نمی شود. در مورد شما هم همین طور شده است. لزومی ندارد به کلانتری یا جای دیگری بروید و اگر از کلانتری تماس گرفتند، انکار کنید که ماهواره برای شما بوده است. چون به هنگام جمع آوری صورتجلسه نکرده اند نمی توانند بگویند ماهواره را چه کسی استفاده می کرده است.   

با سلام و خسته نباشید! دو تن از دوستانم در خیابان در حال گذر بوده اند ناگهان سه نفر موتور سوار برای یک خانم مزاحمت ایجاد می کنند و دوستان بنده با توجه به شرایط موجود میانجیگری می کنند این میانجیگری به درگیری کشیده شده و یکی از موتورسواران چاقو کشیده و به سمت دوست بنده حمله ور می شود. دوستم با توجه به شرایط پیش آمده چاقو را گرفته و در این حین با دسته همان چاقو ضربه ای به سر یکی از آنها و با تیزی اش به شانه دیگری وارد می کند تا از خود، دوستش و آن خانم دفاع کند. اکنون آنها شکایت کرده اند و مراحل اولیه طی شده است همچنین آن خانم نیز شهادت دادند و مساله را کامل بازگو کردند. می خواستم بدانم که با توجه به اینکه شروع کننده نزاع موتورسواران بودند که ایجاد مزاحمت کردند و همچنین حمل کننده چاقو بودند ولی در نهایت مورد ضربه از جانب دوستم قرار گرفته اند چه حکمی را دوستم دریافت خواهد کرد و از چه طریق اقدام کند تا تبرئه شود یا حداقل در مجازاتش تخفیفی داده شود.

سلام! با توجه به اینکه دوست شما ضرب و جرح را انجام داده است ایشان مسئول و مقصر است و صرف اینکه موتور سوار اول شروع کرده دلیلی بر اینکه دوست شما بی گناه باشد نیست. اما به هر حال در دادسرا و دادگاه بگوییند که برای دفاع و رفع مزاحمت از آن خانم این کار انجام شده است و راه دیگری نبود. باید ذکر کنید که مجبور به ضرب و جرح شده اید. یعنی باید به قاضی بقبولانید که این عمل برای دفاع بوده است. می توانید از شاهدان قضیه استشهادیه بگیرید. یعنی به آن محل نزاع بروید و از کسبه و دیگر شاهدان استشهادیه بگیرید که ضرب و جرح به دلیل مزاحمت موتور سوار بوده است. همچنین اگر جای شلوغی اتفاق افتاده است می توانید تقاضای بررسی دوربینهای محل بخواهید. به هر حال اگر دوستتان محکوم شود مجازاتش دیه خواهد بود. اگر جراحات خیلی عمیق باشد و باعث نقصان دایمی یا قطع عضو شده باشد مجازات زندان نیز دارد. اگر جراحات زیاد عمیق نباشد فقفط به دیه محکوم خواهد شد. توجه کنید که اثبات دفاع مشروع آسان نیست.

زندانیانی که در غیر محل سکونت خانواده اشان در حال گذراندن محکومیت هستند با مشکلات زیادی مواجه هستند از جمله اینکه ملاقات خانواده ها بسیار مشکل است. در چندین مورد برای خانواده چنین زندانیانی در حال سفر برای ملاقات سانحه پیش آمده و حتی برخی جان باخته اند. آیا نباید زندانی در محل سکونت خانواده تحمل حبس کند؟

محکومان در محل ارتکاب جرم یا محل دستگیری تحمل حبس می کنند با این وجود دستورهایی قضایی برای انتقال محکومان به محل سکونتشان وجود دارد. به عنوان مثال در یک بخشنامه از هاشمی شاهرودی رئیس اسبق قوه قضائیه با عنوان: « ضرورت اقدام سازمان زندان‌ها در انتقال زندانیان به نزدیک‌ترین زندان محل سکونت خانواده برای جلوگیری از آسیب‌های اجتماعی» تاکید شده است که باید اقدامات لازم برای انتقال محکومان به زندان محل سکونت خانواده شان انجام شود. بنابراین زندانیان می توانند در خواست انتقال خود به محل سکونت خانواده شان را نمایند اما موافقت با این درخواست از طرف مقامات مربوطه الزامی نیست.

آیا شما هم سوالی برای مشاور ما دارید؟ آیا شما هم سوالی حقوقی دارید؟

تیم ما آماده کمک است، سوال خود را اینجا ارسال کنید.

بپرس