شایا گلدوست
پژوهش تازه «ششرنگ»، شبکه لزبینها و ترنسجندرهای ایرانی که با عنوان «ویروس تبعیضگر» منتشر شده است، به این موضوع میپردازد که همهگیری کرونا چه تاثیراتی بر وضعیت حقوق جامعه رنگینکمانی در ایران، به ویژه در زمینه اقتصادی و دسترسی به امکانات پزشکی و درمانی داشته است.
این پژوهش که همزمان با دهم دسامبر، «روز جهانی حقوق بشر» منتشر شده، حقوق شهروندان جامعه رنگین کمانی در ایران را در زمان همهگیری کرونا مورد بررسی قرار داده است.
از سال ۱۹۴۸ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را تصویب و دهم دسامبر را روز جهانی حقوق بشر نامگذاری کرد؛ اعلامیهای که بر اساس آن، همه انسانها، از هر نژاد، ملیت، قومیت، زبان، مذهب و عقیده سیاسی و اجتماعی، جنس، جنسیت و هر گرایش جنسی با هم برابرند و باید از تمامی حقوق انسانی برخوردار باشند.
گزارش شش رنگ بر مبنای نظرسنجی از بیش از ۷۳۰نفر از اقلیتهای جنسی و جنسیتی تنظیم شده است که اکثر آنها را نوجوانان، دانشآموزان و دانشجویان تشکیل میدهند. این گزارش نشان دهنده افزایش خشونت و تبعیض علیه اعضای جامعه رنگینکمانی به دلیل سیاستهای حکومتی در زمینه کووید-۱۹ در دوره همهگیری است.
علاوه بر این، در این گزارش به موضوع افزایش چشمگیر روی آوردن به کارگری جنسی با توجه به همه خطراتی که افراد را تهدید میکند، به منظور غلبه بر مشقات اقتصادی نیز اشاره شده است. این در حالی است که طبق گفته ۹۶ تن از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل و متخصصان بینالمللی، دولتها در سراسر جهان باید اطمینان حاصل کنند که اقدامات اضطراری مربوط به شرایط همهگیری کووید-۱۹ موجب وخامت اعمال خشونت، تبعیض و نابرابریها یا موانع ساختاری در مورد افراد با گرایشهای جنسی و هویتهای جنسیتی متنوع نشود.
«شادی امین»، مدیر اجرایی ششرنگ هدف از این پژوهش را اینگونه بیان میکند: «ما با ارایه این گزارش به کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل، تلاش داریم فشار بر جمهوری اسلامی را افزایش داده و جلوی نقض گسترده حقوق بشر افراد متعلق به جامعه الجیبیتی را در این روزهای سخت و به بهانه شیوع بیماری کرونا بگیریم.»
نتایج این نظرسنجی تایید میکنند که قوانین و سیاستهای حکومتی در زمینه کووید-۱۹ موجب افزایش نقض حقوق بشر جامعه رنگینکمانی شدهاند؛ جامعهای که پیش از این نیز به دلیل گرایش جنسی و هویت جنسیتی خود مورد تبعیضها و خشونتهای بسیاری قرار داشته است. این حقوق شامل آزادیها و امنیت شخصی، حق آموزش، حق سلامت، حق کار و... میشوند.
به دلیل تعطیلی مدارس و مراکز آموزشی، بسیاری از اعضای جامعه رنگینکمانی که دانشآموز و دانشجو هستند، مجبور به قرنطینه خانگی و ماندن در محیطی شدهاند که برای آنها آرام و امن نیست. این گزارش نشان میدهد که ۴۴ درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی ناچار بودهاند در نتیجه تعطیلی مدارس و دانشگاهها، برای بیش از سه ماه در خانه بمانند و این موضوع با توجه به تنشهای بسیاری که اغلب این افراد با اعضای خانواده دارند، شرایط را برایشان دشوارتر کرده است.
آمار خشونتهای خانگی علیه جامعه رنگینکمانی در این دوران افزایش پیدا کرده است. البته برخی از این افراد نیز از تعطیلی مدارس و کلاسهای درس به صورت حضوری به دلیل همه مشکلاتی که در محیط مدرسه در تعامل با همکلاسیها، مربیان و معلمان دارند، احساس رضایت و خوشحالی میکنند.
«آریا یکتا»، دستیار تحقیق ششرنگ در این باره به «ایرانوایر» میگوید: «بیشترین مسایل و مشکلاتی که شرکت کنندگان در این نظرسنجی به آنها اشاره کردهاند و توجه من را به خودشان جلب کرد، شامل سه مورد بود؛ دسته اول افرادی بودند که به دلیل مشکلات اقتصادی در دوران کرونا مجبور شدهاند به کارگری جنسی روی بیاورند و یا افرادی که خدمات جنسی ارایه میدادند و در معرض آسیب و خطر بیشتری به دلیل قبول مشتریانی با ریسک بالا که شاید در شرایط معمول آنها را نمیپذیرفتند، قرار دارند. دسته دوم افرادی بودند که به دلیل محیط نامناسب و غیربهداشتی بیمارستانها و مراکز درمانی، روند انجام تطبیق جنسیت یا روند هورمونتراپی آنها به تعویق افتاده است. دسته سوم هم افرادی هستند که خود را از دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی به دلیل تبعیضهایی که در جامعه با آن روبهرو هستند، محروم کردهاند و چون تجربه آزار و اذیت و حتی تعرض جنسی را در مراجعه به بیمارستانها داشتهاند، حتی در صورت ابتلا به کرونا نیز ترجیح دادهاند که به مراکز درمانی مراجعه نکنند.»
آریا یکتا معتقد است آمار نگران کننده و روایات تکاندهنده در این تحقیق که از دوستان داخل ایران به دست آمده، اهمیت ارایه چنین گزارشهایی را بیش از پیش نشان میدهند و مردم حق دارند واقعیت را از زبان کسانی که مستقیما با این مسایل درگیر هستند، بشنوند.
در این گزارش به تعداد زیادی از افراد ترنس مبتلا به کرونا اشاره شده است که به دلیل تجربه تبعیض و خشونت، از مراجعه به مراکز درمانی خودداری کرده و یا برای یافتن هورمونهای مورد نیازشان، با مشکل مواجه شدهاند.
ششرنگ معتقد است این امر از جهتی معلول این واقعیت بوده که مراکز بهداشتی و درمانی در اثر همهگیری کرونا بیش از ظرفیت پر شده و درگیر بودهاند و از جهتی نیز نشان دهنده فقدان حمایتهای دولتی است و تاکید بر این موضوع دارد که وقفه و اختلال در فرآیند دریافت هورمون یا ترنزیشن میتواند تاثیرات غیر قابل بازگشتی بر سلامت افراد ترنس داشته باشد.
مشکلات معیشتی و شغلی موضوع دیگری است که در این گزارش به آن اشاره شده است؛ افراد زیادی که شغل خود را از دست دادهاند یا با خطر از دست دادن شغل خود مواجه هستند، همینطور به دلیل کاهش ساعات کاری با کاهش درآمد مواجه شدهاند و همین امر نیاز اقتصادی آنها را به خانوادههایشان افزایش میدهد.
در این گزارش آمده است که ۸۲ نفر از شرکت کنندگان، کارگر جنسی بودهاند که تعدادی از آنها به دلیل همهگیری کرونا، منبع درآمدشان را از دست دادهاند و تعدادی دیگر علیرغم همه خطرات موجود، ناچار به کار خود ادامه میدهند. ۴۳ درصد این افراد تنها پس از همهگیری کرونا، به منظور غلبه بر مشکلات اقتصادی، به کارگری جنسی روی آوردهاند.
در پایان این گزارش به نقل از «ویکتور مادریگل-بورلوز»، کارشناس مستقل، اینطور بیان شده است: «افراد لزبین، گی، دوجنسگرا، ترنسجندر و دارای تنوع جنسیتی که به نحو نامتناسبی بیش از دیگر گروهها در گروههای تهیدست، بیخانمان و بدون دسترسی به امکانات بهداشتی قرار دارند، عمیقا از این بیماری همهگیر متاثر خواهند شد و اگر دست به اقداماتی فوری در این زمینه نزنیم، این تاثیر منفی برای نسلها باقی خواهد ماند.»
مطالب مرتبط:
کرونا و افزایش خشونت روی اقلیتهای جنسی و جنسیتی؛ همجنسگراستیزی به روایت مینا خانی
داستان معلولیت در جامعه رنگینکمانی؛ تبعیض و خشونت مضاعف
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر