close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.

سوالات حقوقی

سوالات خود را از کارشناس ما بپرسید

با سلام. برادرم را حدود یک ماه پیش بازداشت کردند. ایشان از اعضای فعال انجمن اسلامی دانشگاهشان است و گه گاهی هم در وبلاگشان و برخی از نشریات اصلاح ‌طلب مقالاتی می نویسد. تا این لحظه به ایشان اجازه ملاقات با وکیلش را نداده‌اند و در ضمن تهدیدمان هم کرده‌اند که اگر در مورد وضعیت برادرمان با کسی یا رسانه‌ای (به خصوص بی‌بی‌سی و رسانه‌های خارج از کشور) صحبت کنیم، وضعیتش بدتر می‌شود. می‌خواستم بپرسم از نظر حقوقی دادستان تا چه مدت می تواند مانع ملاقات برادرم با وکیلش شود؟ در ضمن پدرم می‌خواهد در مورد وضعیت برادرم مصاحبه کند. آیا صحبت کردن در این مورد طبق قانون جرم است؟

با سلام. از اتفاق پیش آمده برای برادرتان بسیار متاسف هستم. «حق داشتن وکیل» در بسیاری از قوانین ایران از جمله قانون اساسی، قانون آیین دادرسی کیفری و قانون احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی به رسمیت شناخته شده است هر چند در برخی از موارد محدودیت‌هایی برای این حق تعیین شده است. از جمله این که در جرايم علیه امنیت داخلی یا خارجی وهمچنین جرائم سازمان یافته که مجازات آنها مشمول ماده «۳۰۲» قانون آیین دادرسی کیفری است (شامل جرایم موجب مجازات سلب حیات، جرایم موجب حبس ابد، جرايم موجب مجازات قطع عضو یا جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی با میزان نصف دیه کامل یا بیش از آن، جرايم موجب مجازات تعزیری درجه سه و بالاتر، جرایم سیاسی و مطبوعاتی) در مرحله تحقیقات مقدماتی طرفین دعوی، می بایست وکیل یا وکلای خود را از بین وکلای رسمی دادگستری که مورد تایید رئیس قوه قضاییه هستند، انتخاب کنند. اما این که برادر شما پس از گذشت یک ماه هم چنان با وکیلش ملاقات نکرده است قطعا تقض قانون است. صحبت کردن در مورد وضعیت ایشان به خصوص که ایشان از حقوق مصرح در قوانین ایران نیز محروم شده است، به هیچ عنوان جرم نمی‌باشد. متاسفانه این حربه‌ای است که در بسیاری از مواقع مامورین امنیتی علیه خانواده‌های زندانیان به کار می‌گیرند. تجربه ثابت کرده است که اتفاقا اطلاع رسانی در اکثر مواقع به وضعیت زندانی کمک کرده است.

سلام خسته نباشید. پسرم که بیست سالش است هفته پیش با دوستاش رفته یک پارکی و در یک جایی آبمیوه می خورده اند که نیروی انتظامی آمده به جرم روزه خواری گرفته برده کلانتری. از کلانتری به خانه زنگ زدند با شوهرم رفتیم گفتند باید امشب همینجا بماند فردا صبح بیایید دادسرا. صبحش رفتیم دادسرا که دادیار گفت باید چند روز بمانند زندان چون مجرم هستند. شوهرم هم گفت که مگه چه کار کرده اند مجرمند برید اونایی که بیت المال رو می خورند بگیرید دادیار برگشت گقت حالا که این طوری شد پسرتان رو اصلا آزاد نمی کنم ما رو هم از اتاقش بیرون کرد. من برگشتم با گریه و زاری ازش خواستم پسرم رو آزاد کند اما گفت امکان ندارد. خلاصه رفتیم خانه فرداش از طریق یک آشنایی رفتیم پیش یک یازپرس در همان دادسرا گفت برید یه فیش حقوقی یا پروانه کسب بیارید بدید به دادیار تا آزاد بشن. شوهرم فیش حقوقیشو برد پیش دادیار که کارمان را معطل کرد تا وقت اداری تموم شد گفت که شنبه بیایید. شنبه رفتیم بالاخره تونستیم پسرم رو آزاد کنم. دادیار گفت پرونده را می فرستم دادگاه و دادگاه هم به شلاق محکوم می کنه. می خواستم بپرسم آیا راست گفته؟ چه کار باید بکنیم؟ خب اینا جوونند یه اشتباهی کردن تو پارک روزه خواری کردن الان باید شلاق بخورن؟ خیلی نگران هستم.

سلام خانم محترم! متاسفم از مشکل پیش آمده. خدمتتان عرض شود که دادیار می بایست در همان روز قرار صادر کند احتمالا هم این کار را کرده اما شما را آز آن آگاه نکرده است. در برخی شهرستانها در ماه رمضان دستگاه قضایی عمدا به نوعی عمل می کند تا متهم به روزه خواری حداقل چند روز در زندان بماند.  به هر حال در قانون جرمی به نام روزه خواری وجود ندارد اما در ماده 638 آمده که هر کسی تظاهر به عمل حرامی کند به شلاق تا 74 ضربه و یا حبس از ده روز تا دو ماه محکوم می شود که چون حبس کمتر از سه ماه امکان پذیر نیست به جزای نقدی و یا مجازاتهای جایگزین حبس تبدیل می شود. در مورد اینکه آیا روزه خواری عمل حرام است یا نه اختلاف نظر وجود دارد اما به هر حال تا کنون قضات بسیاری کسانی که روزه خواری کردند را با استناد به این ماده محکوم کرده اند. پرونده پسرتان به دادگاه کیفری ارسال می شود. مجازات بستگی به نظر قاضی دارد. ممکن است تبرئه کند و ممکن است به مجازات حکم دهد. اما با توجه به جوان بودن پسرتان و احتمالا نداشتن سوء سابقه احتمال دارد که قاضی زیاد سختگیری نکند.

با سلام!چند ماه پیش از یکی از اقوام دور خانه ای خریدم و یک قرار داد هم در بنگاه تنظیم کردیم و چند نفر هم شاهد امضا کردند. من تقریبا تمام پولش را هم دادم فقط سه ملیون را گذاشتیم موقع تنظیم سند.البته نصف مبلغ خانه را هم یک چک سه ماهه دادم. این پول حاصل یک عمر زحمت من بود که با هزار مصیبت به دست آورده بودم. قرار شد یک ماه بعدش سند به نامم بزند اما پس از یک ماه امروز فردا کرد تا اینکه هفته پیش فهمیدم رفته سند را گذاشته رهن بانک و وام گرفته. زنگ زدم بهش گفت مشکلی نیست من وامها را پرداخت می کنم و از این حرفها. می خواهم ازش شکایت کنم. چه کار باید بکنم؟ به کجا بروم؟ راستش چون فامیلمان بود بهش اعتماد کردم اما اشتباه کردم الان خیلی پشیمان هستم و چوب اعتماد کردنم را می خوردم. اصلا فکر نمی کردم این کار را بکند. خواهش می کنم راهنمایی ام کنید. چقدر طول می کشد تا به نتیجه برسم؟

سلام! خدمتتان عرض شود که ایشان مرتکب عمل خلاف قانون شده است زیرا ایشان بعد از اینکه خانه را به شما فروخته، خود را مالک آن معرفی کرده و خانه را بدون رضایت شما در رهن بانک گذاشته است. اول بهتر است با توافق و اینکه طرف مقابل سند دیگری را جایگزین کند مساله را حل کنید. اگر توافق حاصل نشد شما باید به دادگاه حقوقی محلی که خانه در آن قرار دارد رفته و با تنظیم دادخواستی دعوای الزام به فک رهن و همچنین الزام به تنظیم سند رسمی مطرح کنید. تمام مدارکی که دارید را ضمیمه دادخواست کنید از جمله قرارداد و رسیدهای پول و هر چه که دارید. دادگاه مساله را بررسی کرده و در صورتی که شما را مستحق تشخیص بدهد خوانده را ملزم به الزام به تنظیم سند رسمی و فک رهن از خانه می کند. توجه کنید در دعوای الزام به فک رهن بانک را نیز طرف دعوی قرار دهید. در مورد جنبه کیفری موضوع عرض شود که در این مورد اختلاف نظر وجود دارد. برخی شعب معتقدند این امر مصداق کلاهبرداری است اما برخی می گویند به رهن گذاشتن ملک دیگری جرم نیست و فقط باید از طریق حقوقی حل و فصل شود. با این وجود بهتر است علاوه بر دعوی حقوقی شکایت کیفری نیز مطرح کرده و تقاضای تعقیب کیفری شخصی که خانه را به شما فروخته است را بکنید. در مورد مدت زمان دادرسی عرض شود که بستگی به شهرستانی دارد که باید طرح دعوی کنید و نمی توان مدت مشخصی را پیش بینی کرد. موفق باشید!

سلام خسته نباشید. شوهر من در کابینت سازی کار می کرد. متاسفانه سه هفته پیش دستش رفت زیر قیچی برقی ورق بر و سه انگشتش قطع شد. بردیم بیمارستان و الان در خانه است. صاحب کار شوهرم یک بار آمد خانه ما اما حرفی از دیه و خسارت نزد فقط کمی خورد و خوراک آورده بود و یک ملیون هم پول داد و رفت. دو روز پیش شوهرم زنگ زد به صاحب کار ایشان گفت که تقصیر از خودت بوده که بی احتیاطی کرده ای. شوهرم می گوید تقصیری نداشته و دستگاه ایمن نبوده. شوهرم را هنوز بیمه نکرده بود. مثل اینکه نمی خواهد دیه بدهد. ما مستاجر هستیم و دو تا بچه مدرسه ای داریم اگر صاحب کار خسارت ندهد زندگی مان به هم می ریزد. سوال من این است که ما باید چه کار کنیم؟ چه طور ثابت کنیم شوهرم مقصر نبوده است؟ برای شکایت و گرفتن خسارت به کجا باید برویم؟ اگر می شود ما را راهنمایی کنید چون پول گرفتن وکیل را نداریم. با یک وکیل صحبت کردم 7 ملیون پول خواست ما ماهم نداریم بدهیم. آیا می توانیم از دادگاه بخواهیم وکیل رایگان به ما بدهد؟

سلام! متاسفم از مشکل پیش آمده! خدمتتان عرض شود که این اتفاق حادثه ناشی از کار بوده است. برای مطالبه دیه و خسارات بباید به دادسرای محلی که کارگاه در آنجا قرار دارد بروید. در برخی شهرستانها دادسراهای ویژه ای برای رسیدگی به این نوع پرونده ها وجود دارد. به هر حال شوهرتان باید به دادسرا برود و شکوائیه ای بر علیه کارفرما تنظیم کند. در شکوائیه نحوه حادثه و اینکه کارگاه ایمن نبوده است ذکر شود و از کارفرما مطالبه دیه و سایر خسارات انجام شود. مقام قضایی در دادسرا دستور تعیین کارشناس و همچنین معاینه توسط پزشکی قانونی را می دهد. نهایتا از طرف اداره کار کارشناس تعیین می شود. کارشناس با مراجعه به محل حادثه و تحقیق از کارفرما و کارگران نظر خود را در مورد اینکه چه کسی مقصر است اعلام می کند. ممکن است کارشناس کارفرما را کلا و یا نسبتا مقصر بداند. اگر همکاران شوهرتان حاضر به شهادت در مورد وضعیت ایمنی کارگاه و نحوه حادثه هستند حتما آنها را به دادسرا معرفی کنید. نهایتا دادسرا در صورت قصور کارفرما پرونده را به دادگاه می فرستد و دادگاه طبق نظریه کارشناس حکم به دیه می هد. دیه هر انگشت اگر به صورت کامل قطع شده باشد یک دهم دیه کامل است. دیه کامل در سال 1396 210 ملیون تومان اعلام شده است. در مورد وکیل عرض شود شما می توانید از دادسرا و یا با مراجعه به کانون وکلا تقاضای تعیین وکیل معاضدتی کنید اماعملا امکان اینکه به شما وکیل معاضدتی بدهند بعید است.

با سلام. یک مشکلی در دانشگاه برایم به وجود آمده است، خیلی نگران هستم اگر من را راهنمایی کنید بسیار ممنون می‌شوم. برای درخواست فرم انتخاب رشته برای تابستان باید از چند مسول دانشگاه امضا می‌گرفتم. یکی از مسولین با این که با امضا کردن فرمم مشکلی نداشت اما به بهانه‌های مختلف از امضا خودداری می‌کرد. هر چقدر هم که بهش می‌گفتم که اگر فرم را دیر ارایه کنم، از مهلت قانونی‌اش می گذرد و دیگه نمی توانم انتخاب رشته کنم، به گوشش نمی‌رفت. آخرش طاقتم به سر آمد و خودم به جایش امضا کردم. البته آن مسيول قرار بود امضا کند اما چون بازی در می‌اورد و همش امروز و فردا می‌کرد و طبق مقررات هم موظف به امضا کردن بود، امضای ایشان را هم چند بار دیده بوده، آخرش تصمیم گرفتم خودم به جایش امضا کنم تا بتوانم فرم را برای مراحل بعدی بفرستم. متاسفانه ایشان متوجه قضیه شد. من از ایشان معذرت خواهی کردم و گفتم چون شما سرتان خیلی شلوغ بود و مشکلی هم برای امضا کردن نداشتید، فکر کردم خودم به جایتان امضا کنم. اما به من گفت که از من به خاطر «جعل امضا» شکایت می‌کند. نمی‌دانم جدی گفت یا قصد ترساندم را داشت. اما اگر جدی گفته باشد، امکان دارد به این خاطر در دادگاه محکوم بشوم؟

با سلام. از مشکل پیش آمده برای شما متاسف هستم. بله ایشان قانونا می‌توانند از شما به خاطر جعل امضا شکایت کنند. جعل در قانون مجازات اسلامی تعریف شده است. از جمله مصادیق جعل، «ساختن مهر یا امضای اشخاص رسمی یا غیررسمی بدون اجازه صاحب آن به قصد تقلب است». مطابق ماده ۵۳۶ قانون مجازات اسلامی، هر کس در اسناد و نوشته‌های غیررسمی جعل یا تزویر کند یا با علم به جعل و تزویر آنها را مورد استفاده قرار دهد، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از شش ماه تا دو سال یا سه تا ۱۲ ملیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.» در ضمن اگر شما از فرمی که امضای جعلی دارد استفاده کرده باشید، ایشان می‌تواند علاوه بر جعل از شما به خاطر استفاده از سند مجعول هم شکایت کند. البته بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، هر گاه در جرایم تعزیری جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد، مجازات‌ها جمع نخواهند شد و تنها شدیدترین مجازات اجرا خواهد شد. در این مورد هم چون میزان مجازات دو جرم جعل و استفاده از سند مجعول یکسان است، تنها یک مجازات یعنی حبس از ۶ ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ۳ تا ۱۲ ملیون ریال تعیین خواهد شد. بنایراین توصیه من به شما این است که سعی کنید با اذعان به اشتباه خودتان، ایشان را از شکایت منصرف کنید.

سلام؛ من در یک شرکت بیمه کار می کنم و به دلیل نوع کارم، وقت آزاد برای کار دوم دارم. حدود شش ماه به صورت ساعتی در شرکت دیگری کار می کردم بدون انعقاد هرگونه قراردادی. توافق ما بر روی میزان حقوق و یا نحوه حضور به صورت شفاهی بود. معمولا در هر هفته حداقل سه روز به شرکت می رفتم. کارکرد ماهانه ام حدود صد ساعت بود. میزان حقوق در پنج ماه اول به صورت تقریبا مرتب به حساب بانکی این جانب واریز می شد. متاسفانه پس از ختم کار و جدایی از شرکت، این شرکت از پرداخت دستمزد ماه ششم اجتناب می کند. در حالی که در روز اعلام ختم کار، طلب بنده را قبول داشت. متاسفانه هیچ مدرکی برای شکایت ندارم تا حضورم را به اداره کار گزارش دهم، به جز همان حقوقی که به حسابم پرداخت می شد و چند عکسی که در روز تولد یکی از مدیران شرکت گرفته ایم.

سلام؛ بر اساس قوانین، وجود قرارداد کار برای برخوردار شدن از حقوق کارگر الزامی نیست و اگر به هر طریقی ثابت شود فردی در جایی کار می کرده است، تمامی حقوق یک کارگر، از جمله حق شکایت از کارفرما را خواهد داشت. به همین دلیل اگر بتوانید شاهدی معرفی کنید، به همراه پرینت گردش حسابتان که نشان می دهد ماهیانه مبلغی مشخص به شما پرداخت شده است، می توانید اثبات کنید که در آن جا مشغول به کار بوده اید.هم چنین می توانید از اداره کار بخواهید تحقیقات محلی انجام دهد. موفق باشید.

سلام خسته نباشید. چند وقت پیش عروسی یکی از فامیلهامون بود من هم در عروسی بودم. خیلی از خانمها با تلفنشان فیلم و عکس می گرفتند. متاسفانه چند روز پیش متوجه شدم که یک فیلم از من در حال رقص در تلگرام منتشر شده. حالا این زیاد مهم نیست ولی در کنار این فیلم، چند عکس از من منتشر شده. این عکسها فوتوشاپ شده به طوری که من با لباس خیلی بد و نیمه لخت در کنار یک آقا که از اقوام است دیده می شوم. همه فامیلها و آشنایان دیدند این عکسها را. شوهرم هم دیده و رفتارش تغییر کرده. نمی دانم چه کار باید بکنم. فکر می کنم عروسمان این کار را کرده چون همیشه با ما اختلاف داشت و این ور و آن ور تهدید می کرده که از من انتقام می گیرد و از این حرفها. از این کارهای کامپیوتری هم خوب سر در می آره. آیا می توانم شکایت کنم؟ به کجا بروم؟ آیا این کار جرم نیست؟ چطور باید ثابت کنم عروسمان این کار را کرده است؟

سلام خانم محترم! بر اساس قوانین ایران  انتشار تصاویر خانوادگی و همچنین تغییر و تحریف در عکس و انتشار آن به صورتی که باعث هتک حیثیت شود جرم است. ماده 16 قانون جرایم رایانه ای در این مورد مقرر کرده است که: «هركس به وسیله سامانه‌های رایانه‌ای یا مخابراتی، فیلم یا صوت یا تصویر دیگری را تغییر دهد یا تحریف كند و آن را منتشر یا با علم به تغییر یا تحریف منتشر كند، به نحوی كه عرفاً موجب هتك حیثیت او شود، به حبس از نود و یك روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (5.000.000) ریال تا چهل میلیون (40.000.000) ریال یا هر دو مجازات محكوم خواهد شد  تبصرهـ چنانچه تغییر یا تحریف به صورت مستهجن باشد، مرتكب به حداكثر هر دو مجازات مقرر محكوم خواهد شد.» این اتفاقی که برای شما افتاده دقیقا شامل این ماده می شود بنابراین شما می توانید با مراجعه به دادسرا تقاضای تعقیب کیفری مرتکب این عمل را نمایید. توجه کنید که در مورد عروستان باید اثبات شود که ایشان این کار را کرده است. از آنجا که افراد زیادی در مراسم بوده اند ممکن است فرد دیگری این کار را کرده باشد به همین دلیل دادسرا خود دستور تحقیق در این مورد و اینکه از چه حساب یا شماره ای این عکسها منتشر شده اند را خواهد داد. اگر ساکن تهران هستید باید به دادسرای ناحیه 31 که به جرایم رایانه ای رسیدگی می کنند بروید. در دیگر شهرها هم ممکن است برخی شعب دادسرا به رسیدگی به جرایم رایانه ای اختصاص داده شده باشند. به هر حال دادسرا مساله را کاملا برسی خواهد کرد. اگر مشخص شود که انتشار عکسها از طرف چه کسی بوده است ایشان محکوم به مجازات خواهد شد. شما هم می توانید افرادی را که مشکوک هستید را به دادسرا معرفی کنید.

سلام خسته نباشید. من در یک شهرک زندگی می کنم که چندین ساختمان مسکونی در آن هست. چند وقت پیش واحد کناری مان را به اجاره گذاشتند و یک زن و مرد آن را کرایه کردند. خانه اشان خیلی پر رفت و آمد است. من اوایل فکر می کردم که مهمان زیاد دارند اما چند بار دیدم که افراد عجیب و غریبی رفت و آمد می کنند. خلاصه متوجه شدیم که این زن و مرد کارشان چیز دیگری است. خانه تیمی درست کردند و آپارتمان را مرکز فحشا کرده اند. با مدیر ساختمان صحبت کردیم و ایشان به در خانه اشان رفت اما اینها گفتند که دوستان و اقوامشان رفت و آمد می کنند. با صاحب خانه تماس گرفتیم ایشان گفت که خانه را از طریق بنگاه اجاره داده است. به بنگاه رفتیم و بنگاه گفت که اینها را کما بیش می شناسد و اهل این کارها نیستند. اما برای ما ثابت شده است که در خانه کار خلاف انجام می دهند. مرتبا زن و مرد جوان به خانه رفت و آمد می کنند. از قیافه اشان هم بالاخره مشخص است. از خانه اشان صدا می آید. می خواستم بپرسم ما چه کار می توانیم بکنیم؟ شکایت کنیم یا به پلیس زنگ بزنیم؟ اگر پلیس بیاید و اینها انکار کنند چه می شود؟ مجازات اینها چیست؟

با سلام! خدمتتان عرض شود که بر اساس ماده 639 قانون مجازات اسلامی هر کس مرکز فساد و فحشا دایر کند به حبس از یک تا ده سال محکوم می شود. اگر اقدام به قوادی هم شده باشد شخص به مجازات قوادی نیز محکوم می شود.  شما اگر مطمئن هستید که همسایه تان مرکز فحشا دایر کرده است بهتر است زمانی که خانه اشان شلوغ است به پلیس اطلاع بدهید. به هر حال نیروی انتظامی به خانه آنها می آید و اگر مورد مشکوکی باشد حتما متوجه می شود و اقدامات لازم را انجام می دهد. اگر مورد مشکوکی وجود نداشت مسئولیتی متوجه شما نخواهد بود. همچنین شما می توانید با جمع آوری امضا از همسایگان و تایید هیات مدیره ساختمان موضوع را به صاحب خانه اطلاع دهید تا ایشان خواستار تخلیه خانه شود. می توانید مستقیما به دادستانی حوزه قضایی خود اعلام کنید تا ایشان اقدامات لازم را انجام دهد. 

سلام خسته نباشید! من چهارساله ازدواج کردم. با شوهرم از طریق یکی از دوستانم آشنا شدم و موقع ازدواج شناخت چندانی از او نداشتم. الان یه فرزند ازشوهرم دارم تازه فهمیدم شوهرم مسلمان نیست و پیرو آیین یارسان است و این موضوع را به من نگفته بود بعد چهارسال فهمیدم که ایشون مسلمان نیست این هم به صورت اتفاقی شد. تازه فهمیدم که چرا در این مدت مرتبا از اسلام بدگویی می کرد. این ازدواج دوم من هست .نمیدونم الان چه کارکنم آیا شکایت کنم ازش یانه و مجازات شوهرم که بهم دروغ گفته چیه؟

با سلام! در مورد اینکه آیا شکایت کنید یا نه ما نمی توانیم پیشنهادی بدهیم. خودتان باید در این مورد تصمیم گیری کنید. بهتر است با یک مشاور خانواده نیز صحبت کنید. در مورد جنبه حقوقی موضوع عرض شود که شما دو اقدام می توانید انجام بدهید. اول فسخ نکاح دوم شکایت کیفری. بر اساس قانون مدنی ایران در ماده 1128 اگر صفت خاصی در عقد شرط شده باشد و یا بدون شرط عقد متباینا بر آن واقع شده باشد و بعد از عقد معلوم شود که طرف فاقد آن صفت بوده و به نوعی  طرف مقابل خود را فریب داده باشد و ازدواج بر اساس آن صورت گرفته باشد شخص فریب خورده می تواند نکاح را فسخ کند. توجه کنید که فسخ نکاح متفاوت از طلاق است. برای فسخ شما ابتدا باید یک اظهارنامه از طریق دادگاه برای همسرتان ارسال کرده و اعلام کنید که به تازگی متوجه مسلمان نبودن همسر شده اید و به این دلیل نکاح را فسخ می کنید. باید این کار را سریعا انجام دهید. سپس به دادگاه خانواده رفته و دادخواست فسخ نکاح به دلیل تدلیس را بدهید. دادگاه مساله را بررسی می کند و اگر تشخیص داد تدلیس اتفاق افتاده نکاح را فسخ می کند. در کنار این اقدام شما می توانید به دادسرا رفته و با استناد به ماده 647 قانون مجازات اسلامی از شوهرتان شکایت کنید. در این ماده مجازات فریب در ازدواج شش ماه تا دو سال زندان بیان شده است. البته یک نکته مهمی که باید توجه کنید این است که باید اثبات شود شوهرتان غیر مسلمان است. یعنی اولا باید اثبات شود مذهب شوهرتان از مذاهب اسلامی نیست سپس ممکن است شوهرتان در دادگاه بگوید من مسلمان هستم در این صورت شما نمی توانید نکاح را فسخ کنید و شکایت کیفری کنید. در این صورت باید نسبت به طلاق اقدام کنید.موفق باشید!

با سلام. بنا به دلایل و مشکلاتی نمی توانم از همسر فعلی‌ام که مدت‌ها است بین ما طلاق عاطفی صورت گرفته است، به طور رسمی جدا بشوم. در همین حین با خانمی آشنا شدم. به ایشان پیشنهاد دادم که فعلا برای مدت یک سال به عقد موقت من درآید و مهریه‌ای هم تعیین نشود و بعد از یک سال اگر ان شاالله مشکلاتم رفع شد، از همسر فعلی‌ام به طور رسمی جدا شده و با ایشان به طور رسمی و دايم ازدواج می‌کنم و البته مهریه مناسبی را هم برای ایشان با توافق یکدیگر مشخص می‌کنیم اما خانم اصرار دارد که زمان عقد را مشروط به زمانی بکنیم که از همسرم به طور قانونی جدا نشده‌ام. در ضمن می‌گوید مهریه هم باید از اول تعیین شود. می‌خواستم بپرسم از نظر قانونی آیا می‌توانیم مدت عقد موقت را «تا زمانی که از همسرم جدا نشده‌ام» تعیین کنیم؟ در ضمن آیا مجبور به ثبت ازدواج موقت هستم؟ یعنی اگر این ازدواج موقت ثبت نشود و بعدا کسی متوجه بشود، ممکن است برایم مشکلی به وجود بیاید؟

با سلام. طبق قانون مدنی، مدت عقد موقت حتما باید مشخص باشد. حال این مدت می‌تواند فرضا یک ساعت باشد یا ۹۹ سال ولی باید حتما مشخص شده باشد. در نتیجه این که شما بگویید تا زمانی که از همسرتان جدا نشده‌اید، این خانم در عقد موقت شما باشند از نظر قانونی صحیح نیست چون مشخص نکرده‌اید که جدا شدن از همسر فعلی‌اتان چقدر طول خواهد کشید. (چند هفته، چند ماه، چند سال، …) در ضمن در عقد موقت، هر چند مرد موظف به پرداخت نفقه (مخارج زندگی) زن نیست، اما مهریه باید حتما تعیین شود. تعیین مهریه در عقد موقت تا آن اندازه مهم است که تعیین نشدنش باعث ابطال آن عقد می شود. در مورد ثبت هم طبق قانون حمایت از خانواده اگر در عقدنامه ثبت عقد، شرط نشده باشد و هم چنین زن هم در اثر عقد موقت باردار نشود، ملزم به ثبت‌‌ عقد موقت نیستید.

با سلام. چند وقت پیش متاسفانه با فردی تصادف کردم. این فرد از چند جا مصدوم شد و ادعای دیه کرد. متاسفانه ماشین بیمه نبوده و دیه‌ای هم که دادگاه تعیین کرده واقعا برای من سنگین است و با حقوق کارمندیم توان پرداخت آن را ندارم. می‌‌خواستم بپرسم اگر ان شاالله در وضع جسمانی این فرد بهبودی حاصل بشود، ممکن است دادگاه در مبلغ دیه تجدید نظر کند؟

با سلام. از اتفاق پیش آمده متاسف هستم ولی اگر مبلغ دیه پس از رعایت تشریفات (از جمله رفتن به پزشکی قانونی) توسط دادگاه تایید شده است، متاسفانه بهبودی وضع مصدوم تاثیری در میزان دیه تعیین شده توسط دادگاه نخواهد داشت اما طبق قانون مجازات اسلامی در جنایت‌های شبه عمد، مهلت پرداخت دیه دو سال از وقوع حادثه است. یعنی شما دو سال از وقوع تصادف، فرصت دارید تا دیه را بپردازید البته طبق همین قانون باید نصف دیه را در سال اول و نصف دیگر را در سال دوم پرداخت کنید اما اگر بدین صورت نیز از عهده مخارج دیه برنمی‌آیید، می‌توانید درخواست اعسار دهید. در این صورت اگر دادگاه درخواست شما را بپذیرد، حکم به پرداخت دیه به صورت اقساط صادر خواهد کرد و در این صورت مجبور نخواهید بود که مبلغ دیه را یکدفعه بپردازید. البته در نظر داشته باشید که درخواست اعسار شما باید از طرف دادگاه پذیرفته بشود و به صرف درخواست، امکان قسط‌‌ بندی وجود ندارد. برای اثبات اعسارتان می‌توانید فیش‌های حقوقی و مخارجی را که دارید (از جمله اجاره خانه یا قسط خانه، هزینه تحصیلی فرزندانتان) و شهادت چند نفر که با وضعیت شما آشنا هستند را ضمیمیه دادخواستتان کنید.

سلام خسته نباشید! من سه سال پیش ازدواج کردم و از همان اوایل مشکلات زیادی با شوهرم داشتم . ایشان خیلی بد دهن هستند و در همه کار من دخالت می کنند. انتظار دارند هر کاری می‌کنم از ایشان اجازه بگیرم. خیلی هم بدبین و شکاک هستند. مادرشان هر چه بگوید گوش می دهند و اصلا استقلال فکری ندارند. به خاطر همین مشکلات من الان 6 ماه است که به خانه پدرم آمدم. ایشان چند بار آمده و خواهش کرده که برگردم و قول داده اصلاح شود اما این وسط یک شرطی گذاشته و می گوید بیا نصف مهریه ات را ببخش تا من هم به زندگی دلگرم شوم. خواهرم می گوید ایشون نقشه دارند برای طلاق دادن و ندادن مهریه. مهریه من هم مثل بقیه زیاد نیست . 300 سکه بهار آزادی است. می خواستم بپرسم آیا می توانم نصف مهریه را به شرط اینکه اصلاح بشود ببخشم و اگر اصلاح نشد بخشش باطل شود؟

با سلام! گذاشتن این شرط که در صورت عدم اصلاح شوهر بخشش مهریه باطل است درست نیست زیرا مساله اصلاح مبهم است. یعنی بعدها اگر اختلاف پیش آمد نمی توان تشخیص داد که آیا ایشان اصلاح شده و به شرط عمل کرده است یا نه. اما توجه کنید که بخشش مهریه در شرایطی قابل رجوع است. یعنی اگر کلا دین شوهر از مهریه بری نشود در این صورت امکان رجوع از هبه وجود دارد. یعنی اگر شما نصف مهریه را ببخشید می توانید بعدا از گذشت خود رجوع کنید. موفق باشید!

با سلام! من 27 سال دارم و یک سال پیش از شوهرم طلاق گرفتم و الان در خانه پدرم زندگی می کنم. پدر و مادرم هم وقتی من 7 سال داشتم جدا شدند و مادرم با مردی ازدواج کرد. پدرم با من خیلی بد رفتاری می کند. مرتبا به من فحش می دهد و تهمت می زند. من در یک شرکت کار می کنم و بعضی وقتها همکارانم تلفن می کنند و صحبت می کنیم پدرم می گوید چرا صحبت می کنی و از این حرفها. دنبال بهانه می گردد که مرا اذیت کند. افتراهای زشتی به من میزند. همیشه هم مرا کنترل می کند. چند بار رفتم پیش مادرم اما آمد و به زور مرا به خانه برد. چند روز پیش یکی از همکارانم مرا به یک مهمانی دعوت کرده بود پدرم هم گفت باید من هم بیایم بعد رفتیم مهمانی و در مهمانی جلوی همه سر من داد زد و وقتی هم که خانه آمدیم مرا کتک زد. قبلا هم مرا کتک زده است. دیگه نمب توانم تحمل کنم. الان می خواهم خانه را ترک کنم و از پدرم شکایت کنم. چه کار باید بکنم؟ اگر خانه را ترک کنم مشکلی برایم پیش می آید؟ چطور از پدرم شکایت کنم؟ ایا دادگاه حرف مرا می پذیرد؟

با سلام! در مورد ترک کردن خانه و اینکه چطور باید با پدرتان رفتار کنید حتما با یک مشاوره خانواده صحبت کنید. در مورد جنبه حقوقی موضوع عرض شود که توهین و افترا و ضرب و جرح هر سه در قانون جرم شناخته شده اند. اگر شخصی به فرد دیگری انجام عمل مجرمانه ای همچون رابطه نامشروع را نسبت دهد مجرم است اما اثبات این مساله دشوار است. اگر نسبت به این مورد از پدرتان شکایت کنید به احتمال زیاد ایشان مساله را انکار کرده و در دادسرا می گوید که اختلاف ساده خانوادگی بوده است. اگر شاهدی دارید مبنی بر اینکه ایشان به شما افترا می زند می توان امیدوار بود. در مورد ضرب و جرح و کتک زدن عرض شود که اگر آثار ضرب و جرح در بدنتان باقی است به دادسرا بروید و شکایت کنید. دادسرا شما را به پزشکی قانونی می فرستد و در نهایت در صورت تایید ضرب و جرح، پدرتان به دیه محکوم می شود. اما اگر ضرب و جرح آثاری باقی نگذاشته است به نتیجه رسیدن شکایت بعید است. در مورد ترک خانه هیچ مشکلی ندارید. شما آزادید هر جا که بخواهید زندگی کنید و پدرتان به هیچ وجه نمی تواند شما را مجبور به زندگی در خانه خودش کند. موفق باشید!

با سلام! من دو سال پیش یک مشکل مالی پیدا کردم به همین دلیل مجبور به گرفتن پول نزول از بازار شدم. در ازای پول یازده فقره چک دادم که باید هر ماه چکها وصول می شد. چند ماه اول را پرداخت کردم اما باقی را نتوانستم. این فردی که ازش نزول گرفتم بهره پولش را بالا برد و مدت پرداخت را یکسال و نیم کرد. من با مشکلات بسیار پولها را سر موعد پرداخت کردم ما سه فقره آخر را نتوانستم پرداخت کنم. چند هفته پیش طرف زنگ زد و گفت که اگر پرداخت نکنم می رود شکایت می کند در صورتی که من تا حالا خیلی بیشتر از اصل پول را پرداخت کردم. سوالم این است آیا می تواند از من شکایت کند؟ یکی از دوستانم به من گفت ایشان نمی تواند شکایت کند چون نزول خواری جرم است و خودش گرفتار می شود. به من گفت باقی مبلغ را پرداخت نکنم. آیا این حرف درست است؟ ممنون می شوم اگر راهنمایی کنید؟

با سلام! خدمتتان عرض شود که ایشان حق اقامه دعوای مطالبه وجه چک را دارد اما چون چکها وعده دار بوده است جنبه کیفری ندارد و ایشان صرفا می تواند از لحاظ حقوقی طرح دعوی کند مگر اینکه ثابت شود چکهای باقی مانده بابت ربا بوده است.  در مورد نزول یا همان ربا عرض شود که ربا در قانون مجازات اسلامی ایران جرم شناخته شده است. بر اساس ماده 595 این قانون: «هر نوع توافق بین دو یا چند نفر تحت هر قراردادی از قبیل بیع، قرض، صلح و امثال آن جنسی را با شرط اضافه با همان جنس مکیل و موزون معامله نماید و یا زاید بر مبلغ پرداختی، دریافت نماید ربا محسوب و جرم شناخته می‌شود. مرتکبین اعم از ربادهنده، رباگیرنده و واسطه بین آن‌ها علاوه بر رد اضافه به صاحب مال به شش ماه تا سه سال حبس و تا (۷۴) ضربه شلاق و نیز معادل مال مورد ربا به عنوان جزای نقدی محکوم می‌گردند.» بنابراین اگر وجه اضافی تاکنون پرداخت شده است شما می توانید علیه فرد رباگیرنده شکایت کیفری کنید اما توجه کنید که در جرم ربا هر دو طرف یعنی هم ربادهنده و هم رباگیرنده مجرم هستند و به مجازات مذکور محکوم می شوند. گرچه در در تبصره دو این ماده گفته شده که اگر ربا دهنده مجبور و مضطر بوده است از مجازات معاف می شود اما باید شما شرایط اضطراری و اینکه چاره ای جز گرفتن پول با بهره نداشته اید را اثبات کنید. اگر توانستید اثبات کنید محکوم نخواهید شد و وجه مابقی چکها را ملزم نیستید که پرداخت کنید. 

با سلام!پدر من حدودا ده سال پیش یک ملکی را در شمال به صورت شریکی با یکی از اقوام خریداری کرد. یعنی سه دانگ برای پدرم و سه دانگ برای اقواممان. متاسفانه به دلایلی پدرم سهم خود را به نام یکی از اقوام کردند که ایشان وکالت به پدرم دادند که هر زمان بتوانند دوباره به نام خود کنند. حال پدرم این وکالت را به من واگذار کردند. در این میان توسط یکی از اقوام و با هزینه پدرم ملک نوسازی شده و متاسفانه به دلیل رودربایسی پدرم ایشان و دوستان و آشنایانشان مرتب از ملک استفاده می کنند و کلید دارند. حال با توجه به اینکه اینجانب مقیم خارج از کشور هستم و امکان پیگیری شخصی موضوع را ندارم از شما سوال دارم که من برای فروش ملک چه اقدامی می توانم بکنم؟ با توجه به اینکه ملک توسط خانواده ما به هیچ عنوان استفاده نمی شود و مدام محل خوشگذرانی شریک و اقوام پدرم شده است، آیا قانونا می توانم مانع استفاده دیگران و شریک از ملک شوم؟ اگر شریک مایل به فروش ملک نباشد، که اینگونه به نظر می رسد، من می توانم برای فروش ملک کاری بکنم؟ سوال دیگر اینکه وکالت من تا چه حد قانونی و محکم هست برای به نام کردن ملک؟

با سلام. خدمتتان عرض شود که اگر وکالت در دفترخانه تنظیم شده باشد و پدر شما هم حق توکیل به غیر داشته باشد این وکالتنامه معتبر است. توکیل به غیر یعنی اینکه در وکالتنامه ای که فامیلتان به پدرتان داده است درج شده باشد که حق وکالت دادن به دیگری را دارد. در این صورت شما می توانید سهم سه دانگ را با توجه به مفاد وکالتنامه به نام خود یا پدرتان  کنید. با توجه به اینکه هم اکنون ملک به نام فرد دیگری است شما نمی توانید در مورد استفاده از ملک ادعایی کنید باید ابتدا شما مالک شناخته بشوید و بعد ذینفع می شوید بنابراین تاکنون ادعایی نسبت به اخذ کرایه، اجرت یا هرگونه خسارت نمی توانید داشته باشید اما بعد از انتقال ملک به نام خودتان می توانید مانع استفاده دیگران شوید. بعد از اینکه سه دانگ خانه به نامتان شد می توانید با ارسال اظهارنامه به شریک تصمیم خود به فروش را بیان کنید اگر قبول نکرد باید به دادگاه حقوقی بروید و تقاضای صدور دستور فروش ملک مشاع را کنید. البته اگر ملک قابل افراز باشد یعنی تقسیم پذیر باشد می توانید زمین را تقسیم کرده و مستقلا نسبت به سهم خود سند بگیرید اگر ملک قابل افراز نباشد در این صورت دادگاه ملک را به مزایده می گذارد. شما و شریکتان حق تقدم دارید که با پرداختن مبلغ سهم دیگری ملک را در اختیار بگیرید اگر این چنین نشود ملک به بیشترین قیمت پیشنهادی فروخته شده و سهم هر کس داده می شود. پیشنهاد می شود ابتدا سهمتان را به نامتان کنید و سپس به نوعی با شریک توافق کنید. چون اقدام قضایی زمانبر و نیازمند صرف هزینه است.موفق باشید!

با سلام. من قصد ازدواج با خانمی را دارم. ایشان شاعل هستند و نه تنها درآمد خوبی دارند – درآمدشان از من خیلی بیشتر است- بلکه وضع مالی پدرشان هم خیلی خوب است. می‌خواستم بدانم با این وجود آیا بعد از ازدواج باز هم قانونا موظف به پرداخت نفقه هستم؟ اگر احیانا پاسخ مثبت است، ‌آیا باید نفقه مثلا خانه را با توجه به وضعیت ایشان قبل از ازدواج (خانه پدری اشان ویلایی بزرگ در نیاوران است) تامین کنم یا وضعیت مالی خودم؟ اگر نتوانم نفقه ایشان را تامین کنم، آیا ممکن است از نظر قانونی با مشکلی مواجه شوم؟‌ راستش پدر نامزدم وکیل است و خیلی هم آدم سنتی و در عین حال سختگیری است. برای همین می‌خواهم تمام وظایف خودم را از نظر قانونی بدانم.

با سلام. طبق قانون مدنی، در عقد دائم نفقه زن حتی اگر وضعیت مالی خوبی داشته باشد،‌ بر عهده شوهر است و زن  وظیفه‌ای در قبال نفقه ندارد. طبق قانون نفقه (شامل مسکن، پوشاک، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی و حتی خدمتکار در صورت عادت یا احتیاج به واسطه مریضی زن) باید متناسب با وضعیت زن و نیازهایش باشد. در نتیجه شما بعد از ازدواج قانونا موظف هستید خانه و امکاناتی متناسب با وضعیت قبل از ازدواج همسرتان فراهم کنید. – هر چند لازم نیست دقیقا خانه ای با همان وسعت در همان محله تهران فراهم کنید اما به هر حال خانه‌ای که فراهم می کنید نباید فرق زیادی با خانه قبل از ازدواج همسرتان داشته باشد.- اگر شوهر نفقه زن را تامین نکند، زن می‌تواند به دادگاه مراجعه کند. در این صورت دادگاه میزان نفقه را معین و شوهر را به پرداخت آن محکوم خواهد کرد. اگر شوهر هم چنان از تامین نفقه خودداری کرده و یا توان تامین نفقه را نداشته باشد، زن هم بر همین اساس می‌تواند از دادگاه تقاضای طلاق کند.

با سلام و خسته نباشید. یک سوالی داشتم خیلی ممنون می‌شوم اگر من را راهنمايی کنید. من حدود سه سال پیش با آقایی آشنا شدم. این آشنایی بعد از یک سال به ازدواج انجامید. پیارسال ما با هم عقد کردیم، قرار شد ظرف شش ماه جشن عروسی بگیرم و به خانه خودمان برویم. الان نزدیک به دو سال گذشته، عروسی که نگرفته هیچ حتی نتوانسته یک خانه کوچک برایمان جور کند. من هنوز خانه پدر مادرم زندگی می‌‌کنم. من واقعا از این وضعیت خسته شده‌ام. دو ساله که هر جا می‌روم همه از من می‌پرسند که کی سر خانه و زندگی خودم می‌روم. می‌‌خواستم بپرسم می‌توانم با استناد به بی‌عرضگی همسرم در فراهم کردن یک خانه کوچک ازش طلاق بگیرم و مهریه‌ام را به اجرا بگذارم؟

با سلام. به طور کلی اگر شرط طلاق در عقدنامه قید نشده باشد، زن برای گرفتن طلاق باید بتواند به دادگاه ثابت کند که ادامه زندگی با شوهرش چنان سخت شده است، که دیگر تحملش برای وی ممکن نیست. اما در این مورد خاص از آن جا که طبق قانون مدنی، شوهر مکلف به تامین نفقه زن - شامل کلیه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل خانه، لباس، غذا، اثاث منزل و هزینه‌های درمانی و بهداشتی - است،‌ اگر شوهر از دادن نفقه خودداری کند، زن می‌تواند با مراجعه به دادگاه، دعوای الزام به نفقه را مطرح کند. در این صورت دادگاه میزان نفقه را معین و شوهر را به دادن آن محکوم خواهد کرد. اگر شوهر هم چنان از دادن نفقه خودداری کرده و یا به دلیل عدم توانایی مالی، قادر به تامین نفقه نباشد، زن می‌تواند بر همین اساس از دادگاه تقاضای طلاق کند. اما در مورد مهریه شما می‌توانید هر موقع که بخواهید آن را از همسرتان مطالبه کنید و برای مطالبه مهریه احتیاجی به گرفتن طلاق ندارید.  

سلام. ممنون از اینکه مردم رو راهنمایی می کنید. یک مشکلی برای من پیش آمده. من 11 سال است که ازدواج کردم. یک دختر 9 ساله و یک دختر 4 ساله دارم. شوهرم ار ابتدا خیلی در خانه بدرفتاری می کرد. معمولا هم سر کار نمی رفت و من چون در یک شرکت کار می کردم خرج خانه را می دادم. خلاصه خیلی با هم مشکل داشتیم. چند بار دست روی من بلند کرد. مرتبا جلوی بچه ها فحش به من می داد و وقتی من جواب می دادم عصبانی می شد و هر چی ظرف بود می شکست. اصلا یک جوری روانی شده بود. در نهایت دیدم که دیگر ادامه زندگی مشترک امکان ندارد چون هم بچه هام و هم خودم دچار مشکل روحی شده بودیم. تصمیم گرفتم جدا شوم و به خانه پدرم آمدم. بعد از چند ماه بالاخره شوهرم راضی شد که جدا شویم اما گفت که باید از مهریه ام بگذرم من هم در قبالش حضانت دائمی بچه ها را خواستم. می خواستم بپرسم چه کار باید بکنم تا در آینده شوهرم نتواند بچه ها را از من بگیرد؟

سلام خانم محترم. خدمتتان عرض شود که بر اساس قانون مدنی ایران حضانت یکی از تکالیف والدین است بنابراین والدین نمی توانند حق حضانت را از خود سلب کنند. بلکه چیزی که تعیین کننده حضانت است مصلحت کودک می باشد. یعنی شما نمی توانید در قبال بخشش مهریه، حضانت فرزند را بگیرید زیرا حضانت امری نیست که قابل معامله باشد. توجه کنید که کودک پس از رسیدن به سن بلوغ از سن حضانت خارج می شود و خود می تواند تصمیم بگیرد که با کدام یک از والدین می خواهد زندگی کند به همین دلیل چون سن بلوغ برای دختران 9 سال تمام قمری است شما در مورد دخترتان مشکلی ندارید. اگر این دخترتان بخواهد با شما بماند دیگر پدرش نمی تواند او را مجبور کند که با او زندگی کند. به عبارتی حضانت در مورد دختر 9 ساله تان منتفی است اما توجه کنید که حضانت امری متفاوت با ولایت است. پدر بچه ها تا زنده است ولی آنها محسوب می شود و تصمیم گیریهای مهم در اختیار اوست و شما نمی توانید این اختیارات را با توافق بگیرید. اما در مورد دختر 4 ساله دیگرتان عرض شود بر اساس قانون مدنی حضانت اطفال تا 7 سالگی بر عهده مادر است پس از آن هم در صورت حدوث اختلاف دادگاه با توجه به مصلحت طفل مسئول حضانت را مشخص می کند. یعنی از 7 سالگی تا 9 سالگی دادگاه تصمیم می گیرد که با چه کسی زندگی کند اما در صورتی که پدر مشکلی نداشته باشد از جمله اعتیاد، معمولا حضانت به پدر واگذار می شود با این وجود اگر شما توافق کنید که در این 2 سال هم حضانت با شما باشد و پدرش هم قبول کند و دادگاه تشخیص دهد که این مصلحت کودک است مشکلی نخواهد بود اما از الان شما نمی توانید در ازای بخشیدن مهریه حضانت دخترتان بعد از سن 7 سالگی را بگیرید. چنین شرطی در مورد حضانت باطل است.

آیا شما هم سوالی برای مشاور ما دارید؟ آیا شما هم سوالی حقوقی دارید؟

تیم ما آماده کمک است، سوال خود را اینجا ارسال کنید.

بپرس