close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.

سوالات حقوقی

سوالات خود را از کارشناس ما بپرسید

با سلام و تشکر از مطالب مفیدتون یه سوال حقوقی از خدمتتون داشتم خواهر من سالها پیش به اصرار پدرم با مردی که 13 سال با خواهرم اختلاف سنی داشت ازدواج کرد. از همان اوایل ازدواج، بسیار بدرفتار بود و خواهرم را شدیدا کتک می زد با اصرار پدر و مادرم و علی رغم میل خواهرم این ازدواج ادامه پیدا کرد و با آمدن 2 پسربچه شرایط پیچیده تر هم شد این فرد که از همان اوایل مریضی روانی داشت و خواهرم را در خانه زندانی می کرد. بچه ها که کمی بزرگتر شدند با آنها هم شدیدا بد رفتاری می کرد و متاسفانه به خاطر ترس و از دست دادن بچه ها در صورت طلاق،خواهرم جرات نداشت اقدامی علیه این فرد انجام دهد دفعات زیادی به علت شکنجه به خانه پدری پناه می آورد ولی عدم حمایت خوانواده از خواهرم باعث شد که این مصیبت تا الان که بچه ها 8 و 9 سال دارند ادامه پیدا کند. چند روز پیش این فرد، خواهرم و دو پسرش را کتک زده و از خانه بیرون می کند وآنها یک روز تمام در پارکینک خانه می مانند و بالاخره به خانه پدرم می روند.فردای آن روز این فرد به خانه پدرم آمده و با ضرب و شتم و فحاشی پسر بزرگتر رابه خانه بر می گرداند و در خانه زندانی می کند. روز بعد متوجه ارتباط تلفنی بچه با مادرش شده و کودک را تا حد مرگ با کمربند کتک می زند وهمزمان صدای گریه بچه را برای خواهرم پخش می کند. خواهرم به پلیس 110 زنگ میزند وبا آمدن پلیس این فرد همراه کودک فرار می کند و بالاخره ساعتی بعد با تهدید پلیس به کلانتری محل میرود و با شکایت خواهرم و حکم کلانتری مبنی بر تحویل کودک از کلانتری بیرون می آیند و این فرد در مقابل کلانتری با تحریک برادرانم با آنها در گیر میشود و زخمی می شود و کلانتری همه را بازداشت میکند.روز بعد در دادگاه مجبور به مصالحه می شوند وپدرم از ترس شکایت دوباره این فرد قول شفاهی می دهد که از شکایت مبنی بر کودک آزاری و همچنین ضرب و شتم خواهرم که مدارک همه اینها در کلانتری موجود است،صرف نظر کنند و به صورت توافقی طلاق بگیرند و کودکان نیز به حضانت پدرشان درآیند. حال سوال من این است که آیا این فرد بعد از مصالحه می تواند دوباره شکایت کند؟ اگر طلاق توافقی صورت نگیرد دادگاه حکم طلاق را صادر می کند؟ و با توجه عدم امنیت جسمی و روانی بچه ها میتوان حضانت دایمی آنها را گرفت؟

با سلام! متاسفم از مشکل پیش آمده. خدمتتان عرض شود که در صورت مصالحه در کلانتری و سلب حق شکایت به صورت کتبی دیگر نمی تواند نسبت به آن موضوع شکایت کند. مساله دیگر اینکه پدر شما اختیاری برای قول دادن نسبت به حضانت و طلاق توافقی ندارد. اگر توافقی هم باشد از لحاظ قانونی باید خواهرتان انجام دهد. بر اساس قانون، حضانت فرزند بعد از 7 سالگی در صورت حدوث اختلاف با نظر دادگاه خواهد بود. با توجه به رفتارهای دامادتان صلاح نیست بچه ها به ایشان داده شود به همین دلیل خواهر شما می توند خود تقاضای طلاق به دلیل ضرب و شتم بکند و همچنین حضانت بچه ها را نیز بخواهد. اگر خشونتهای شوهر خواهرتان را بتوانید اثبات کنید دادگاه حضانت را به مادر بچه ها می دهد. توجه کنید که هر چیزی که بتواند خشونت شوهر خواهر را ثابت کند به درد می خورد. از جمله گزارش کلانتری، استشهادیه از همسایگان و افراد مطلع، مدارک سابقه بیماری شوهر خواهر در صورت وجود و هر چیز دیگری. دادگاه اگر تشخیص بدهد که شوهر خواهرتان برای نگهداری کودکان صالح نیست حضانت را به ایشان نمی دهد. در صورتی که خواهرتان یک طرفه تقاضای طلاق کند و شوهرش موافق نباشد شاید پروسه کمی طول بکشد اما به هر حال احتمال به نتیجه رسیدنش زیاد است. در مورد سوال دیگرتان عرض شود که تا تعیین تکلیف حضانت و طلاق در دادگاه خواهرتان می تواند تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر نگهداری بچه ها را بکند. بر طبق ماده 7 قانون حمایت خانواده: « دادگاه مي تواند پيش از اتخاذ تصميم در مورد اصل دعوي به درخواست يکي از طرفين در اموري از قبيل حضانت، نگهداري و ملاقات طفل و نفقه زن و محجور که تعيين تکليف آنها فوريت دارد بدون اخذ تأمين، دستور موقت صادر کند. اين دستور بدون نياز به تأييد رئيس حوزه قضائي قابل اجراء است. چنانچه دادگاه ظرف شش ماه راجع به اصل دعوي اتخاذ تصميم نکند، دستور صادرشده ملغي محسوب و از آن رفع اثر مي شود، مگر آنکه دادگاه مطابق اين ماده دوباره دستور موقت صادر کند.» بنابراین بهتر است خواهرتان با این استدلال که ماندن بچه ها در کنار پدرشان خطرناک است از دادگاه بخواهد که تا صدور حکم نهایی دستور دهد تا بچه ها در کنار خودش زندگی کنند. موفق باشید!​

سلام؛ خانم 38 ساله ای هستم. حدود یک سال پیش در محل کارم با مردی آشنا شدم که پس از مدتی با هم ازدواج موقت کردیم و مدت ازدواج‏مان هم چهار سال تعیین شد. ایشان یک خانه ای داشت که مرا به آن جا برد. بعد از یک ماه متوجه شدم که ایشان مشکلات و انحرافات جنسی دارد و رفتارش هم خیلی بد و خشن است. وقتی می خواهد رابطه جنسی داشته باشد، توقعات خیلی بدی دارد. به هر حال، سریع به خانه ای که خودم قبلا با دوستانم کرایه کرده بودم، آمدم اما ایشان دست برنداشت. به همبن دلیل بعضی وقت ها باهم ملاقات می کردیم اما دیگر حتی یک لحظه هم نمی توانم با او باشم. می خواستم بپرسم که برای جدایی از او چه کار می توانم بکنم؟ آیا مجبورم تا پایان مدت عقد موقت صبر کنم؟ به ایشان گفتم که من نمی خواهم ادامه دهم. گفت که می رود شکایت می کند. ممنون می شوم راهنمایی کنید.

سلام؛ خدمت‎تان عرض شود که در «قانون مدنی» ذکر شده است که هر گاه زن در وضعیت «عسر و حرج» قرار گیرد، می تواند تقاضای طلاق کند. عسر و حرج یعنی وضعیتی که باعث مشقت و سختی زن شود. اما در مورد این که آیا در عقد موقت هم زوجه می تواند با استناد به عسر و حرج تقاضای انحلال عقد موقت را بکند یا نه، اختلاف نظر وجود دارد. یک نظریه مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه می گوید:«تحقق عسر و حرج در مورد ازدواج‌های موقت مشکل و غالباً غیرمتصور است زیرا که در غالب موارد در ازدواج‌های موقت، زوجه تا حدودی از آزادی بیش تری برخوردار بوده و حقوق و تکالیفی که در ازدواج دایم برعهده زن هست، در ازدواج موقت نیست و یا خیلی کم تر است. ولی در عین حال، چنان‏چه در مواردی، زوجه با عسر و حرج (حرجی بودن ادامه زوجیت) روبه‌رو و این موضوع بر دادگاه ثابت شود، در این صورت دادگاه می‌تواند از ملاک ماده 1130 قانون مدنی تنفیح مناط کرده و حکم به اجبار زوج به بذل بقیه مدت متعه دهد و در صورت میسر نشدن این امر، حکم انحلال زوجیت و قطع بقیه مدت نکاح موقت را صادر کند.» بنابراین، می توانید به دادگاه خانواده بروید و دادخواست «الزام زوجه به بذل مدت» و یا «انحلال عقد نکاح» را ارایه دهید. ولی چون رویه واحدی وجود ندارد، ممکن است دادگاه تقاضای شما را قبول نکند. البته در صورت قبول هم باید اثبات کنید که شوهرتان رفتارهای نامتعارف دارد.

با سلام. ممنون از وبسایت خوبتان و وقتی که برای مشاوره می‌گذارید. یک سوالی دارم اگر من را راهنمایی کنید بسیار ممنون می‌شوم. همسر من تاجر است. وضع مالیمان خدا را شکر تا به امروز خیلی خوب بوده اما چند وقت پیش همسرم در یکی از معاملاتش ضرر هنگفتی کرد. می‌ترسم ورشکسته شود. نمی‌خواهم مستقیما این موضوع را با خودش مطرح کنم ولی اگر خدای نکرده ایشان ورشکسته بشود وضعیت ما چه می‌شود؟ آیا بانک همه دار و ندارمان را تصرف می‌کند؟ ما دو تا دختر جوان داریم نمی‌دانم اگر خانه‌امان را بگیرند سرپیری با دوتا دختر جوان چه باید بکنیم؟ اگر در این زمینه من را راهنمایی کنید، بسیار ممنون می‌شوم.

با سلام. از مشکل پیش آمده برای شما بسیار متاسف هستم. امیدوارم که به زودی مشکل همسرتان حل شود و به ورشکستگی ایشان منجر نشود اما اگر احیانا چنین مساله‌ای پیش آمد و ایشان نتوانستند بدهی طلبکارانشان را بپردازند، به دستور دادگاه اموال ایشان به مزایده گذاشته می‌شود و پس از کسر مخارج هزینه دادگاه، بین طلبکاران ایشان تقسیم می‌شود اما نکته‌ای که باید در نظر گرفت آن است که اموالی که به مزایده گذاشته می‌شود، شامل «مستثینات دین» نمی‌شوند. طبق قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی، مستثنیات دین عبارتند از: الف) منزل مسکونی که عرفاً در شأن محکومٌ علیه در حالت اعسار او باشد؛ ب) اثاثیه مورد نیاز زندگی که برای رفع حوائج ضروری محکومٌ علیه و افراد تحت تکفل وی لازم است؛ ج) آذوقه موجود به قدر احتیاج محکوم ٌعلیه و افراد تحت تکفل وی برای مدتی که عرفاً آذوقه ذخیره می شود؛ د) کتب و ابزار علمی و تحقیقاتی برای اهل علم و تحقیق متناسب با شأن آنها؛ هـ ) وسایل و ابزار کار کسبه، پیشه وران، کشاورزان و سایر اشخاص که برای امرار معاش ضروری آنها و افراد تحت تکفلشان لازم است؛ و) تلفن مورد نیاز مدیون؛ ز) مبلغی که در ضمن عقد اجاره به موجر پرداخت می شود، مشروط بر اینکه پرداخت اجاره  بها بدون آن موجب عسر و حرج گردد و عین مستأجره مورد نیاز مدیون بوده و بالاتر از شأن او نباشد. در نتیجه از آن جا که خانه جز مستثینات دین محسوب می شود، به مزایده گذاشته نمی شود البته طبق همین قانون، چنان چه منزل مسکونی محکومٌ علیه بیش از نیاز و شأن عرفی محکوم علیه در حالت اعسارش بوده و مال دیگری از وی در دسترس نباشد، به تقاضای محکومٌ له (طلبکار) به وسیله مرجع اجراکننده حکم با رعایت تشریفات قانونی به فروش رفته و مازاد بر قیمت منزل مناسب عرفی، صرف تأدیه دیون محکوم ٌعلیه می‌شود. در نتیجه در هر صورت شما به هیچ عنوان بی‌سرپناه نخواهید شد.

با سلام. من دانشجوی جرم شناسی هستم. در حال انجام تحقیقاتی در مورد مجازات‌های مغایر با کنوانسیون منع شکنجه هستم. تا آن جایی که اطلاع دارم در ایران هم مجازات‌های مغایر با کنوانسیون وجود دارد. از جمله برای سرقت که مجازات قطع دست تعیین شده است. سوال من این است که آیا این مجازات هم چنان در ایران وجود دارد و آیا شامل همه سرقت‌ها می‌شود و یا فقط شامل برخی از سرقت‌ها می‌شود؟

با سلام. در پاسخ به سوال شما باید بگویم که در قانون مجازات ایران، دو نوع سرقت وجود دارد. ۱) سرقت حدی و ۲) سرقت تعزیری. سرقت حدی که مجازاتش شدیدتر از سرقت تعزیری است، به سرقتی گفته می‌شود که دارای شرایطی باشد از جمله این که مال مسروق در حرز باشد (حرز اصطلاحا به مکانی گفته می‌شود که مال عرفا در آن از دستبرد محفوظ است)؛ سارق مال را از محل نگهداریش به طور مخفیانه خارج کرده باشد؛ سارق، پدر یا جد پدری صاحب مال نباشد؛ مال مسروقه مالیت داشته باشد و ارزش آن معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد؛ سرقت در زمان قحطی صورت نگرفته باشد،؛ مال مسروق از اموال سرقت شده یا مغضوب نباشد و سارق مال از سارق نزد مراجع قضایی شکایت کرده باشد. مجازات سرقت حدی در مرتبه اول قطع چهار انگشت دست راست سارق و در مرتبه دوم قطع پای چپ سارق، در مرتبه سوم حبس ابد و در مرتبه چهارم اعدام است. سرقتی که شرایط گفته شده را نداشته باشد، سرقت تعزیری محسوب می‌شود. مجازات سرقت تعزیری نیز زندان و شلاق است که میزان آن با توجه به عواملی هم چون این که سرقت در روز صورت گرفته باشد یا در شب، تعداد سارقین، این که سارقین با خود اسلحه داشته باشند و این که کسی را ضمن سرقت آزار یا تهدید کرده باشند و … فرق می‌کند.

سلام؛ خسته نباشید. من یک مادر پیر دارم که تا چند ماه پیش با برادرم زندگی می کرد. ما یک خواهر و یک برادر هستیم و یک خواهرمان هم چند سال پیش فوت کرده است. پدرم هشت سال پیش، قبل از مرگش، خانه را به نام مادرم کرد. هدفش این بود که این کار باعث بشود تا برادرم در آن خانه بماند و از مادرم نگه‏داری کند. پس از مرگ پدرم، برادرم با زن و بچه هایش در خانه مادرم ماند تا این که یک روز بهانه کرد که چون من از مادر نگه‏داری می کنم، باید خانه به نام من بشود. مادرم را هم تحت فشار گذاشت تا این که مادرم خانه را به نامش زد. بعد از مدتی، خودش و همسرش شروع کردند به بدرفتاری با مادرم . من هم به او گفتم خانه را ترک کن، در نهایت یک نفر را استخدام می کنیم تا از مادرم نگه داری کند که قبول نکرد. چند ماه پیش متوجه شدم که مادرم را برده و در خانه سالمندان گذاشته است. خیلی ناراحت شدم. هر چه به او گفتم که کار زشتی کرده، قبول نکرد. پیشنهاد کردم که حداقل یا آن خانه را بفروشد و یا کرایه اش بدهد تا من در کنار خانه خودم یک منزل برای مادرم اجاره کنم اما گفت که خانه برای خودش است و مادر در خانه سالمندان خیلی راحت است. واقعیت این است که مادرم حاضر نیست به خانه من بیاید چون با شوهرم از قدیم خوب نبودند. حالا مانده ام چه کار کنم. می خواستم بپرسم که می توانم از برادرم شکایت کنم و خانه را پس بگیرم؟ آیا برادرم قانونا حق دارد مادرم را به خانه سالمندان ببرد؟

سلام؛ از مشکل پیش آمده متاسفم. خدمت‌تان عرض شود که مادرتان به صورت قانونی و رسمی خانه را به برادرتان منتقل کرده است و به احتمال زیاد، شرط فسخ هم نگذاشته است. بنابراین، از لحاظ قانونی برادرتان مالک خانه است و نمی توان این مالکیت را از بین برد مگر این که بتوانید ثابت کنبد که برادرتان با زور و تهدید خانه را به نام خود کرده که ظاهرا این طور نبوده است. به همین دلیل، برگرداندن خانه به نام مادرتان امکان پذیر نیست. در مورد سوال دیگرتان، عرض شود که بر اساس قانون، اولاد موظف به پرداخت نفقه پدر و مادر ناتوان خود هستند. نفقه نیز عبارت است از مسکن مناسب، غذا، پوشاک و دیگر مایحتاج زندگی. در قانون نیامده است که فرزند حق ندارد والدین خود را به خانه سالمندان بسپارد. بنابراین، اگر برادرتان مخارج مادرتان را می دهد، شکایت با عنوان «ترک نفقه» نیز به احتمال زیاد نتیجه ای نخواهد داشت. توجه کنید که اگر هم قصد شکایت یا طرح دعوی داشته باشید، این کار را باید مادرتان یا یک وکیل دادگستری انجام دهد.

درود بر شما !سوْال من در مورد طلاق هست، خواهر من در ايران زندگي مي كند، حدود 25سال هست كه ازدواج كرده و همسر او مردي بسيار خشن مي باشد و بارها به خواهر من خيانت كرده است. سال گذشته هم اين كار را كرد و زماني كه خواهرم براي خريد به بيرون از منزل رفته بود زني جوان را به خانه آورده ، بود و وقتي خواهرم درب منزل را باز كرده بود هر دوي آنها را در خانه ديده بود در آن موقع خواهرم را بسيار مورد آزار جسمي و روحي فرار داده بود که باعث شکسته شدن سر او شده بود. خواهرم وكيل گرفت ولي متاسفانه به نتيجه اي نرسيد. شوهرش در دادگاه با رو كردن مدرك صيغه نامه به مدت يك هفته و تقاضاي عفو از خواهرم موفق شد و اين شكايت سرانجامي براي طلاق بوجود نياورد.تنها تعهد داد كه هرگز خشونت نكند و رابطه اي نخواهد داشت. حالا پس از گذشت ده ماه اين بار با همان زن جوان پيشين كه چند سال از او كوچكتر هست به مدت سه هفته هست كه عملا فرار كرده چرا كه خانواده آن خانم از دست همسر خواهر من به اداره آگاهي شكايت كرده اند حتي اداره آگاهي خواهر مرا براي همين مورد مورد پرس جو قرار داده. حال سوْال من اين هست. آيا خواهر من مي تواند در حال حاضر كه او نيست تقاضاي طلاق كند؟ آيا مي تواند تقاضاي حق و حقوق بكند و غيابي طلاق بگيرد؟ با سپاس از شما!

با سلام! بله خواهر شما می تواند با استناد به عسر و حرج یعنی مشقت و سختی زن و با بیان کردن پرونده اخیر شوهر تقاضای طلاق کن برای طلاق باید به دادگاه خانواده مراجعه شود. اگر از خشونتهای شوهر مدرکی هست از جمله مراجعه به بیمارستان و غیره باید به دادگاه ارائه شود. خواهرتان آدرس خانه مشترک را باید بدهد و اگر شوهر مطلع نشد پس از انجام تشریفات ابلاغ دادگاه رسیدگی کرده و ممکن است غیابا حکم طلاق را صادر کند. مهریه و دیگر حقوق مالی ارتباطی با طلاق ندارد و خانم در هر صورت می تواند مهریه را مطالبه کند. اگر شوهر اموالی دارد بهتر است ابتدا تقاضای تامین خواسته کرد و اموالش را توقیف کرد. این کار هم با مراجعه به اداره ثبت محل و هم از طریق دادگاه خانواده امکان پذیر است. موفق باشید!

سلام؛ خسته نباشید. یکی از خوانندگان سوال و جواب‎های شما هستم. من در زمینه حقوق بشر فعالیت می کنم و بیش تر در مورد حقوق کودکان و نوجوانان. یک سوالی از شما داشتم؛ ظاهرا «قانون مجازات اسلامی» جدید اعدام نوجوانان زیر 18 سال را ممنوع کرده است اما در برخی گزارش ها می بینیم که نوجوان زیر 18 سال اعدام می شود و در برخی موارد هم خبر می رسد که محکوم به اعدام زیر 18 سال از اعدام نجات پیدا کرده است. می خواستم در این مورد توضیح دهید. آیا نوع جرم نوجوان زیر 18 سال فرق می کند؟ چرا بعضی ها بخشیده می شوند اما بعضی ها اعدام می شوند؟

سلام؛ خدمت‎تان عرض شود که در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 تدابیری برای رهایی افراد زیر 18 سال از مجازات اعدام پیش بینی شد. بر اساس ماده 91 این قانون، در جرایم موجب حد يا قصاص، هرگاه افراد بالغ كم تر از 18 سال ماهيت جرم انجام ‌شده و يا حرمت آن را درک نکنند و يا در رشد و کمال عقل آن ها شبهه وجود داشته باشد، حسب مورد، با توجه به سن آن ها، به مجازات‌های پيش‌بينی شده در اين فصل محکوم می‌شوند. تبصره این ماده تاکید می کند دادگاه برای تشخيص رشد و کمال عقل (متهم) می‌تواند نظر پزشکی قانونی را استعلام يا از هر طريق ديگر که مقتضی بداند، استفاده کند.همان طور که در این ماده آمده، شرط رهایی محکوم زیر 18 سال از اعدام، شبهه در کمال عقل او و یا ندانستن حرمت عمل ارتکابی است. برای تشخیص این امر هم معمولا دادگاه از پزشکی قانونی استعلام می کند که آیا محکوم به اعدام در زمان ارتکاب جرم رشد عقلی داشته است یا خیر؟ هم‏چنین با توجه به اوضاع و احوال ارتکاب جرم تصمیم گیری می کند.  بنابراین، قانون مطلقا نگفته است که کودکان و نوجوانان زیر 18 سال اعدام نمی شوند بلکه آن را مشروط کرده است. به همین دلیل، برخی از این افراد از اعدام نجات پیدا می کنند و برخی متاسفانه اعدام می شوند. به عبارتی، این قاضی است که تشخیص می دهد آیا نوجوان زیر 18 سال باید اعدام بشود یا نه.

من دانشجوی رشته روان شناسی هستم و در حال تحقیق در مورد کودکانی که خارج از رابطه ازدواج به دنیا می آیند. با یکی از دوستانم که دانشجوی جامعه شناسی است، می خواهیم وضعیت روانی کودکانی که خارج از ازدواج متولد می شوند را بررسی کنیم و همچنین مشکلاتی که در جامعه ممکن است برای آن ها به وجود آید؛ هم‏چون نگاه متفاوت مردم و غیره. یک سوال حقوقی برای ما پیش آمده و آن این است که اگر نوزادی از پدر و مادری به دنیا بیاید که باهم ازدواج قانونی یا شرعی نداشته اند، تکلیف نوزاد چیست؟ یعنی قانون پدر و مادر این شخص را به عنوان والدین قانونی قبول می کند؟ آیا از لحاظ حقوقی، فرقی بین این نوزادان با دیگر نوزادان هست؟ چه محدودیت هایی برای آن ها وجود خواهد داشت؟

خدمتتان عرض شود که بعد از تولد نوزاد، پدر یا مادر موظف هستند که ولادت را اعلام کنند. در مورد کودکانی که خارج از رابطه ازدواج متولد می شوند نیز این چنین است؛ یعنی از لحاظ قانونی، پدر و مادر طبیعی نوزاد، والدین قانونی او محسوب می شوند و تمامی تکالیفی را که والدین دارند، آن ها هم باید نسبت به نوزادشان انجام دهند. بر اساس ماده 1167 «قانون مدنی» ایران که برگرفته از فقه اسلامی است، طفل متولد از زنا ملحق به زانی نمی شود. این ماده باعث اختلافات بسیاری بین حقوق‎دانان و قضات شده بود و کودک متولد شده از رابطه خارج از ازدواج از بسیاری از حقوق خود محروم می شد. اما در سال 1376، هیات عمومی دیوان عالی کشور در یک رایِ وحدت رویه اعلام کرد که تنها تفاوت بین کودک حاصل از رابطه نامشروع با دیگر کودکان، توارث است. یعنی این کودکان از پدر و مادر خود ارث نمی برند اما در سایر احکام، از جمله شناسنامه، نام خانوادگی، حضانت، ولایت و غیره تفاوتی با دیگر کودکان ندارند.  با این وجود، در حقوق ایران در برخی موارد، طهارت مولد، یعنی مشروع بودن رابطه پدر و مادر شرط شده است؛ از جمله این که کسانی که از رابطه نامشروع متولد شده اند، نمی توانند شهادت دهند و یا نمی توانند به عنوان قاضی انتخاب شوند. در برخی موارد مشاهده می شود که پدر و مادر، کودک خود را به دلیل این که آن ها ازدواج نکرده اند، رها می کنند. در این گونه موارد، اگر والدین شناسایی نشوند، سازمان ثبت احوال نام فرضی بر آن ها می گذارد.

با سلام؛ در وضعیت بدی گرفتار شده ام. اگر کمک کنید، خیلی ممنون می‌شوم. من سال گذشته به خاطر مشکلات رفتاری همسرم و با وجود داشتن یک پسر دو ساله، مجبور به طلاق شدم. همسرم تا امروز برای پرداخت مهریه امروز و فردا کرده است و من هم به خاطر حرمت رابطه‌ای که قبلا داشته‌ایم و این که به هر حال پدر فرزندم است، تا به حال از ایشان شکایتی در خصوص عدم پرداخت مهریه نکرده‌‌ام. چند ماهی است که با یکی از همکارانم آشنا شده‌‌ام و ایشان چند روز پیش از من خواستگاری کرد. شوهر سابقم از این قضیه مطلع شده و از آن موقع می‌گوید اگر من ازدواج کنم، طبق قانون دیگر ملزم به پرداخت مهریه نیست. می‌خواستم بپرسم آیا درست می‌گوید یا دارد بلوف می‌زند؟ شنیده ام قانون مهریه هم عوض شده است. خیلی ممنون می‌شوم اگر من را در این مورد راهنمایی کنید.

با سلام؛ حرفی که همسر سابق‏تان به شما زده، به هیچ عنوان درست نیست. در مورد مهریه باید بگویم که به مجرد عقد، زن مالک مهریه می‌شود و می‌تواند هر نوع تصرفی که بخواهد، در آن انجام دهد. برای گرفتن مهریه،‌ حتی نیازی به طلاق و جدایی نیست و ازدواج مجدد شما نیز به هیچ عنوان ساقط کننده حق شما در گرفتن مهریه‌تان نخواهد بود. توصیه من به شما این است که به دادگاه خانواده مراجعه کرده و با تقدیم دادخواست، مهریه خود را مطالبه کنید. در مورد تغییری که در قوانین مربوط به مهریه انجام شده، طبق قانون جدید، اگر مهریه ۱۱۰ سکه یا کم تر از این میزان باشد، باید تمامی آن پرداخت شود. در غیر این صورت، برابر قانون رفتار خواهد شد و اگر مرد نتواند اعسار و عدم توانایی در پرداخت آن را ثابت کند،‌ به درخواست زن، بازداشت و زندانی می‌شود. چنان چه مهریه بیش از ۱۱۰ سکه باشد،‌ در ابتدا باید ۱۱۰ سکه پرداخت شود. درصورت امتناع از پرداخت (و عدم اثبات اعسار مرد)  به تقاضای زن، مرد بازداشت می شود. سپس دادگاه در خصوص مازاد بر ۱۱۰ سکه ، توانایی مالی مرد را بررسی کرده و مطابق وضعیت مالی وی تصمیم گیری می کند. در نتیجه، قانون در اصل حق شما در گرفتن مهریه به هیچ عنوان عوض نشده است، فقط در زندانی کردن مرد به دلیل نپرداختن مهریه تغییراتی به شرحی که گفتم، رخ داده است.

سلام؛ خسته نباشید. در مورد مشکلی که برای پدرم به وجود آمده است، مزاحم‏تان می شوم. عرضم به حضورتان که پدر من راننده تاکسی است. دو ماه پیش در اتوبان به یک نفر زد که متاسفانه ایشان به دلیل خون‎ریزی مغزی فوت کردند. پدرم می گوید که تقصیری نداشته و آن خدا بیامرز می خواسته است از اتوبان رد بشود که این اتفاق پیش آمده است اما ماموران راهنمایی و رانندگی گزارش داده اند که بی احتیاطی به دلیل سرعت بالا باعث حادثه شده است. ماشین پدرم چون بیمه بود، ما هم زیاد پی گیری نکردیم تا بیمه، دیه آن خدا بیامرز را بدهد. پدرم را چند روز در بازداشت نگه داشتند و بعد با سند آزاد شد. الان پرونده در دادسرا است. یکی از کارمندان دادسرا گفت که پدر به دلیل قتل به زندان می رود. می خواستم بدانم آیا این حرف درست است؟ اگر درست است، زندانش چه قدر است؟ چه کار باید بکنیم تا پدرم به زندان نرود؟ اگر رضایت بگیریم، مشکل حل می شود؟

با سلام؛ در مورد پدر شما، عرض می شود که ایشان مرتکب قتل غیرعمدی ناشی از بی احتیاطی شده است چون به هر حال، کارشناسان مربوطه پدر شما را مقصر دانسته اند. بر اساس ماده 714 «قانون مجازات اسلامی»، هرگاه بی احتياطی يا بی مبالاتی و يا عدم رعايت نظامات دولتی يا عدم مهارت راننده (اعم از وسائط نقليه زمينی يا آبی يا هوايی ) يا متصدی وسيله موتوری منتهی به قتل غيرعمدی شود، مرتكب به شش ماه تا سه سال حبس و نيز به پرداخت ديه در صورت مطالبه از ناحيه اوليای دم محكوم می شود. بنابراین، پدر شما هم مشمول این ماده خواهد شد. جرم قتل غیرعمد موضوع این ماده از جمله جرایم عمومی و غیر قابل گذشت است و در صورت رضایت اولیای دم، تعقیب کیفری متوقف نمی شود. اما رضایت آن ها می تواند باعث تخفیف مجازات پدرتان شود. ممکن است در این صورت، دادگاه به حداقل حبس، یعنی شش ماه رای دهد و یا این که مجازات را به جزای نقدی تبدیل و یا مجازات را تعلیق کند. تشخیص این امر با دادگاه خواهد بود ولی به هر حال، رضایت اولیای دم در مجازات پدرتان تاثیر خواهد داشت. موفق باشید.

سلام خسته نباشید! یک مشکلی برای برادر من به وجود آمده. برادرم یک کارگاه فنرسازی دارد. به یک مشتری که قطعات صنعتی تولید می کند مقدار زیادی فنر فروخته و چون اینها خیلی وقت بوده که باهم کار می کردند دیگر چک نگرفته. به هر حال این مشتری پول فنرها را نداده. این مشتری چند تا دستگاه رو تو کارگاه برادرم از قبل امانت گذاشته بوده برادرم هم این دستگاهها را بابت طلب طرف فروخته بعد طرف اومده گفته که چرا بدون اجازه فروختی و آن هم با قیمت کم خلاصه رفته به جرم خیانت در امانت شکایت کرده. مامورها اومدند برادرم را گرفتند و بردند بازداشتگاه. داماد این طرف در همون دادسرایی که پرونده برادرم در آنجا هست بازپرس هست به همین دلیل برادرم را با وثیقه آزاد نمی کنند و بازپرس قرار بازداشت موقت صادر کرده. می گوید تا دستگاهها را پس نداده باید در زندان بماند. می خواستم بپرسم چه کار باید بکنیم؟ چطور می توانیم با وثیقه برادرم را ازاد کنیم؟

سلام! خدمتتان عرض شود که صدور قرار بازداشت موقت فقط در برخی جرایم امکان پذیر است. بر اساس ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری در جرایم تعزیری درجه چهار و بالاتر امکان صدور قرار بازداشت موقت وجود دارد آن هم در صورتی که بیم فرار متهم و یا از بین رفتن دلایل جرم وجود داشته باشد. اگر اتهام برادرتان خیانت در امانت باشد چون مجازات این جرم شش ماه تا سه سال حبس است درجه پنج محسوب می شود بنابراین بازپرس پرونده نمی تواند برای این جرم قرار بازداشت موقت صادر کند. ممکن است ایشان قرار وثیقه صادر کرده اما به شما اطلاع نداده باشد. به هر حال اگر به برادرتان قرار بازداشت موقت ابلاغ شده و مطمئن هستید، ابتدا به دادستان آن حوزه مراجعه کرده و مساله را کتبا به او گزارش دهید و خواستار رسیدگی شوید. همچنین می توانید به رئیس حوزه قضایی یا معاونانش نیز اطلاع دهید. نهایتا شما می توانید با مراجعه به دادسرای انتظامی قضات از بازپرس به دلیل تخلفی که کرده شکایت کنید. توجه کنید که ممکن است علاوه بر خیانت در امانت اتهام دیگری هم متوجه برادرتان شده باشد که شما از آن بی اطلاع هستید. موفق باشید!

حكم سارقين ماشين پدر و مادر بنيتا، دختر هشت ماهه كه سارقين او را بدون آب و غذا در ماشين رها كردند چه مى تواند باشد؟ و آيا اين نوع دزدى و جنايت پيش از اين در ايران سابقه داشته؟

سارقین ماشین پدر بنیتا از دو جهت قابل محاکمه هستند. یکی سرقت که محرز است. این افراد ماشین را سرقت کرده اند بنابراین تحت عنوان سرقت تعزیری محاکمه خواهند شد. اما در مورد مرگ بنیتا باید عرض شود که قانونگذار در این مورد حکم صریحی مقرر نکرده و این امر مورد اختلاف بین حقوقدانان است. برخی ها معتقدند جنایت صرفا با فعل تحقق می یابد و ترک فعل زمانی جرم است که ترک کننده متعهد به انجام وظیفه ای بوده است اما با دقیقتر شدن در قوانین می توان گفت که این سارقین مرتکب قتل شده اند. در بند پ ماده 290 قانون مجازات اسلامی مقرر شده است که: «هرگاه مرتکب قصد ارتکاب جنايت واقع شده يا نظير آن را نداشته و كاري را هم كه انجام داده است، نسبت به افراد متعارف نوعاً موجب جنايت واقع شده يا نظير آن، نمي‌شود لكن درخصوص مجنيٌ‌عليه، به علت بيماري، ضعف، پيري يا هر وضعيت ديگر و يا به علت وضعيت خاص مکاني يا زماني نوعاً موجب آن جنايت يا نظير آن مي‌شود مشروط بر آنكه مرتکب به وضعيت نامتعارف مجنيٌ‌عليه يا وضعيت خاص مکاني يا زماني آگاه و متوجه باشد.» با توجه به این بند می توان گفت رها کردن نوزاد 8 ماهه در درون خودرو و در یک مکان خلوت قطعا نسبت به کودک امری کشنده است حتی می توان گفت این عمل ترک فعل نیست بلکه نوعی فعل مثبت است. 

با سلام! برادر من سالهای اول انقلاب به اسرائیل رفت و در آنجا ساکن شد. هر چند سال یکبار ما می آمدیم ترکیه و ایشان هم از اسرائیل می آمد و با هم دیدار می کردیم. دو سه سالی است که برادرم مریض شده است و امکان اینکه به ترکیه را بیاید ندارد. مادر پیرمان هم اصرار دارد که برادرم را ببیند. تصمیم گرفتیم که که برادر خواهرها و مادرمان به اسرائیل برویم اما کمی تحقیق کردیم که بعضی ها گفتند می شود بروید بعضی ها هم می گویند ممنوع است و اگر برویم با مشکل مواجه می شویم. می خواستم بدانم ما می توانیم با پاسپورت ایرانی به اسرائیل سفر کنیم؟ سوال دیگرم اینکه یکی از خواهرهایمان در آلمان زندگی می کند و پاسپورت آلمانی دارد. آیا ایشان می تواند به اسرائیل سفر کند؟ اگر بعدا به ایران بیاید برایش مشکل ایجاد می شود یا نه؟

با سلام! خدمتتان عرض شود که بر اساس ماده 24 قانون گذرنامه دولت می تواند سفر به برخی کشورها را ممنوع یا محدود کند. بر طبق مصوبه هیات وزیران در سال 1386 : «سفر اتباع ايراني به سرزمين فلسطين اشغالي ممنوع است و با متخلفان برابر مقررات ماده (36) قانون گذرنامه - مصوب 1351 - برخورد خواهد شد.» بنابراین سفر به کشور اسرائیل مطلقا ممنوع است و دیدار شما با برادرتان توجیهی برای سفر به آن کشور نخواهد بود. بر طبق قانون تشدید مجازات مترددین به فلسطین اشغالی مصوب 1390 اگر شهروند ایرانی به اسرائیل سفر کند به دو تا پنج سال حبس و ممنوعیت از داشتن گذرنامه از 3 تا 5 سال محکوم می شود. در مورد سوال دومتان عرض شود که خواهرتان می تواند با پاسپورت آلمانی به اسرائیل سفر کند اما اگر به ایران بیاید و به نوعی مساله مشخص شود و مسئولان مربوطه مطلع شوند ممکن است دستگیر و به مجازات گفته شده محکوم شود مشروط بر اینکه تابعیت ایرانی او همچنان باقی مانده باشد. یعنی اگر خواهرتان ترک تابعیت ایران را کرده باشد و تبعه ایران نباشد هیچ مشکلی نخواهد داشت. موفق باشید!

با سلام. ممنون از وبسایت خوبتان. من یک مشاوره‌ای در مورد پسرم می‌خواستم. ممنون می‌شوم اگر من را در این مورد راهنمایی کنید. پسرم عاشق همسرش بود و (هنوز هم هست). چند سال پیش که ازدواج کردند، بیشتر اموالش را به نام همسرش کرد. الان بعد از چند سال همسرش بدون هیچ دلیل مشخصی می‌خواهد از پسرم جدا شود. پسرم خیلی سعی کرد منصرفش کند اما نمی‌دانم که این دختر چه کرد که در نهایت راضی شد قبول کند که از یکدیگر طلاق توافقی بگیرند. این خانم مهریه سنگینی دارد که پسرم می خواهد بنا بر تعهدی که داده، تماما پرداخت کند. می‌خواهم بدانم می‌شود خانه‌ای را که پسرم در هنگام ازدواج با هزار آرزو و این تصور که این خانم قرار بود زنش باقی بماند را به نامش کرده، پس گرفت؟ یا اگر امکانش نیست حداقل مهریه‌اش را ندهد؟ پسر من متاسفانه خیلی ساده است. اگر راهی وجود دارد خواهش می‌کنم راهنمایی کنید. ممنون می‌شوم.

با سلام. از اتفاق پیش آمده متاسف هستم اما در مورد سوالی که پرسیده بودید متاسفانه قانونا امکان پس گرفتن خانه وجود ندارد و خانه قانونا متعلق به همسر ایشان است. مهریه هم چه طلاق صورت بگیرد و چه طلاق صورت نگیرند بر عهده شوهر است و پسرتان قانونا موظف به پرداخت آن است. متاسفانه (در این مورد) طبق قوانین ایران نیز (بر خلاف قوانین بسیاری از کشورها) درصورت جدایی، اموال زن و شوهر بین یکدیگر تقسیم نمی شود. توصیه من به شما این است که با عروستان صحبت کنید تا شاید از گرفتن مهریه‌اش یا برخی از اموالی که پسرتان به نامش کرده منصرف شود.

سلام! در مورد مشکل خواهرم می خواستم راهنمایی بگیرم. خواهر من 6 سال پیش ازدواج کرده و الان یک فرزند 3 ساله دارد. چند ماه بعد از ازدواج اختلاف خواهرم با شوهرش شروع شد و روز به روز زیاد شد . شوهر خواهرم می گفت که خانواده ما در زندگی شان دخالت می کند و ما نمی گذاریم زندگی اش را کند اما این طور نبود اخلاق شوهر خواهرم باعث اختلاف بود. به هر حال از 4 سال پیش شوهر خواهرم ارتباط خواهرم رو با ما قطع کرد. فقط به خواهرم اجازه می دهد در عیدها چند ساعتی پدر و مادرم را ببیند اما خواهرم اجازه ندارد خانه هیچ یک از خواهر و برادرها و دیگر اقوام برود و ماهم نمی رویم به خانه آنها فقط با تلفن ارتباط داریم آن هم به صورت محدود. این وضعیت مشکلات روحی روانی برای خواهرم ایجاد کرده است. شوهر خواهرم هم آدم لجبازی است هر چه بزرگترها صحبت می کنند قبول نمی کند. الان نمی دانیم چه کار کنیم. چند روز پیش تلفنی با خواهرم صحبت کردم می گفت دیگر نمی تواند تحمل کند. می خواستم از شما بپرسم آیا می توانیم شکایت کنیم؟ آیا خواهرم می تواند طلاق بگیرد؟ اگر مهریه اش را به اجرا بگذارد آیا شوهرش از ترس مهریه رفتارش را درست می کند؟

سلام! خدمتتان عرض شود که شکایت کیفری امکان پذیر نمی باشد. یعنی محدود کردن ارتباطات همسر با اطرافیان در قانون جرم انگاری نشده است اما تقاضای طلاق امکان پذیر است. در قانون مدنی آمده است که هر گاه برای زن وضعیت عسر و حرج پیش آید می تواند تقاضای طلاق کند. عسر و حرج یعنی مشقت و سختی به طوری که قابل تحمل نباشد. گرچه در قانون محدود کردن ارتباط با خانواده از موارد عسر و حرج ذکر نشده است اما به هر حال نوعی سوء معاشرت محسوب می شود. برای تقاضای طلاق خواهرتان باید به دادگاه خانواده محل زندگی شان مراجعه کرده و دادخواست صدور حکم طلاق بدهد. قاضی رسیدگی می کند و اگر تشخیص بدهد که خواهرتان در وضعیت عسر و حرج است به طلاق حکم می دهد اما توجه کنید که این روند چندان آسان نیست.  دادگاههای ایران در مورد تقاضای طلاق یک طرفه از ناحیه زن سختگیری می کنند به همین دلیل اگر تصمیم به طلاق است بهتر است خواهرتان رضایت شوهرش را برای طلاق توافقی جلب کند چون طلاق توافقی خیلی راحت تر و سریعتر به نتیجه می رسد. در مورد تاثیر به اجرا گذاشتن مهریه نمی توان چیزی گفت. برخی خانمها برای اصلاح کردن رفتار شوهرشان مهریه را به اجرا می گذارند اما اینکه چه تاثیری در رفتار شوهر خواهر شما بگذارد مشخص نیست. شاید رفتارش بدتر بشود و شاید بهتر. در این مورد بهتر است با یک مشاور خانواده مشورت کنید. موفق باشید!

با سلام. ممنون از مشاوره‌ای که ارایه‌ می‌کنید. سوالی داشتم. می‌خواستم بپرسم چگونه می‌توانم ارثیه فرزندانم را قبل از فوت تعیین کنم؟ فرزندانم متاسفانه نسبت به همدیگر حسادت دارند. من نمی‌خواهم بعد از مرگم باعث اختلاف بیشترشان شوم. تا جایی که اطلاع دارم سهم‌الارث پسر از سهم‌الارث دختر بیشتر است. درست است؟ اگر این طور باشد حتما می‌خواهم خودم تعیین کنم که چقدر به فرزندانم به ارث برسد چون نمی‌خواهم باعث دلخوری دخترانم شوم. می‌خواستم بدانم برای انجام این کار چه باید بکنم؟ در ضمن همسرم پارسال فوت کرده است. ایشان همسر دوم من بودند و مادر فرزندانم نیستند. من با خانواده همسرم رابطه خوبی ندارم. می‌خواستم بدانم آیا این امکان وجود دارد که برادرانش از طرف همسرم خواهان ارث شوند؟

با سلام. بله. طبق قانون مدنی، سهم الارث پسر دو برابر دختر است. از آن جا که طبق قانون، ارث تنها بعد از فوت تحقق پیدا می کند در نتیجه شما نمی‌توانید قبل از فوت‌اتان برای فرزندانتان ارثیه تعیین کنید اما اگر نگران این مساله هستید که سهم بیشتر پسر (یا پسرانتان) باعث دلخوری دخترانتان شود، می توانید برخی از اموالتان را تا وقتی که در قید حیات هستید در قالب یکی از عقود تعیین شده در قانون (هم چون هبه یا صلح) به دخترانتان منتقل کنید. هم چنین می‌تواند در وصیت‌نامه‌اتان هم سهمی برای دخترانتان کنار بگذارید. البته در نظر داشته باشید که وصیت فقط تا ۱/۳ کل ارثیه نافذ است و وصیت مازاد بر ۱/۳ ارثیه موکول به اجازه وراث است. در مورد سوال دومتان طبق قانون مدنی، اگر همسرتان در زمان فوت شما زنده بود به ابشان ارث تعلق می‌گرفت اما در حال حاضر اصولا به ایشان ارثی تعلق نمی‌گیرد که وراثشان بخواهند آن را مطالبه کنند.

با سلام. من و دوستانم، گروهی از جوانان ایرانی از اقوام و ادیان مختلف هستیم که در حال حاضر خارج از ایران زندگی میکنیم و تصمیم به راه اندازی یک مجله آنلاین دوزبانه با موضوعات فرهنگی، هنری و .مساٸل مربوط به جوانان ایرانی گرفته ایم با توجه به اینکه بیشتر نویسندگان ما، یا کسانی که درآینده به گروه ما می پیوندند، از جامعه دگر باشان ایرانی هستند، قطعا بسیاری از موضوعات مجله در رابطه با مساٸل و مشکلات دگرباشان ایرانی با خانواده، دين و جامعه ایران خواهد بود. به خاطر نگرانی هایی که با پرداختن به چنین موضاعاتی وجود دارند، نویسندگان ما به طور ناشناس فعالیت خواهند کرد. لازم به ذکر است که این مجله به هیچ عنوان سیاسی نخواهد بود. با اين حال، عده ای‌ از نويسندگان ما با توجه به مشكلاتی‌ كه برای‌ دگرباشان ايرانی‌ كه هويت خود را آشكار ميكنند به وجود مي آيند، نگران امنيتشان هستند. آيا راه اندازی‌ اين مجله می‌ تواند برای‌ افراد گره ما مشكل ساز شود؟ نظرات و مشاوره شما عزیزان میتواند کمک بزرگی برای ما باشد. پیشاپیش از همکاری و همفکری شما سپاسگزاریم.

با سلام! این اقدام شما قابل تقدیر است. خدمتتان عرض شود که در قوانین ایران راه اندازی نشریه و نوشتن مطالب خود به خود جرم نیست. اگر در مطالبی که نوشته خواهد شد نیز مطالب مجرمانه از جمله افترا و توهین و یا تبلیغ علیه مبانی نظام یعنی اسلامیت و جمهوریت چیزی نوشته نشود برای نویسندگین مشکلی پیش نمی آید اما خودتان واقف هستید که اگر حکومت حساس شود یک بهانه برای برخورد پیدا می کند. تاکنون نویسندگان قابل توچهی به خاطر اظهار عقیده تحت تعقیب قرار گرفته اند. به عبارتی حکومت در برخی موارد به صورت غیر قانونی عمل می کند. اما اگر نویسندگان داخل با نام مستعار بنویسند و مسائل امنیتی را رعایت کنند بعید به نظر می رسد مشکلی به وجود آید در صورت بروز مشکل نیز نمی توان نوشته را به فرد خاصی نسبت داد چون با نام مستعار نوشته شده است. به هر حال قطعا نمی توان گفت که در آینده مشکلی برای نویسندگان نشریه پیش نخواهد آمد بستگی به مطالب نشریه و حساسیت حکومت در این مورد خواهد داشت. موفق باشید!​

سلام؛ من چند سال پیش با دختری از طریق اینترنت آشنا و با او دوست شدم. تقریبا دو سال است که با هم هستیم و تصمیم به ازدواج داریم. اما پدر و مادرم با بهانه این که از من بزرگ تر است و خانواده اش هم سطح ما نیستند و این که اگر دختر سالمی بود، چرا در اینترنت پیدایش کردی و از این حرف های بی خود، مخالفت می کنند. اما من تصمیم خود را گرفته ام. پدرم چند روز پیش گفت اگر خودسر ازدواج کنی، از ارث محرومت می کنم و خانه هم راهت نمی دهم. می خواستم بدانم آیا پدرم می تواند از الان من را از ارث محروم کند؟

با سلام؛ خدمت تان عرض شود که بر اساس قوانین ایران، یک شخص نمی تواند یکی از ورثه را کلا از ارث محروم کند؛ یعنی اگر این کار را انجام دهد، ارزش و اعتبار قانونی ندارد. اما فرد می تواند نسبت به یک سوم اموال خود وصیت و یکی از وراث خود را از یک سوم ارث محروم کند. هم چنین اگر پدرتان قبل از مرگش اموال خود را به دیگر وراث منتقل کند، دیگر شما ارثی از ایشان نخواهید برد. به عبارتی، بی اعتبار بودن محرومیت از ارث در مورد وصیت نامه است نه انتقال اموال قبل از مرگ.  موفق باشید.

آیا شما هم سوالی برای مشاور ما دارید؟ آیا شما هم سوالی حقوقی دارید؟

تیم ما آماده کمک است، سوال خود را اینجا ارسال کنید.

بپرس