ژینوس خردمند، شهروندخبرنگار، تهران
آنگونه که آخرین گزارش مرکز آمار، میزان خط فقر و درآمد مردم ایران را منتشر کرده است؛ حداقل ۷۰درصد از شهروندان ایرانی زیر خط فقر، روزگار دشواری را سپری میکنند.
بهعلاوه «روزنامه اعتماد» در یک گزارش، به نقل از یک منبع آگاه در سازمان پزشکی قانونی کشور، نوشته است که از ابتدای سال ۱۳۹۹ تا پایان آبانماه، بهطور میانگین روزانه ۱۵شهروند به زندگی خود پایان دادهاند. علت بیشتر این خودکشیها مشکلات اقتصادی و فقر عنوان شده است.
شهروندخبرنگار «ایرانوایر» با چند تن از شهروندان درباره مشکلات اقتصادی،بیکاری و تورم گفتگو کرده است.
***
«من شخصا در این دو سال اخیر چهار بار شغلم را تغییر دادم؛ اما در هیچکدام نتوانستم موفقیتی کسب کنم. یک قطعه زمین داشتم که برای خسارتهای ناشی از تغییر شغل ناچار شدم بفروشم. الان شرایط جوری است که وسیلهای که میخریدیم هزار تومان، الان باید دههزار تومان برایش هزینه کنیم. دخلوخرج به هم نمیخواند. کاش حداقل اگر قرار است ارزش پول آنقدر بهخاطر تورم افت کند، به ما بگویند تا ما سرمایهگذاری نکنیم.»
این بخشی از صحبتهای یکی از شهروندان تهران است که حالا بعد از بارها تغییر شغل در کنار خیابان دستفروشی میکند.
شمار زیادی از مردم ایران با بالا رفتن افسارگسیخته قیمتها، رشد بیرویه تورم و کاهش توان اقتصادی دچار استیصال شدهاند. یکی از شهروندان تهران با اشاره به اینکه تا مدتی قبل هرطور بود، دخلوخرج را به هم جور میکرد، میگوید: « الان دیگر هر کاری هم بکنیم، دخلوخرج نمیخواند. تنها راهش این است که ما توقعمان را از زندگی کم کنیم؛ وگرنه اگر بخواهیم مثل گذشته زندگی کنیم، هیچچیز با هم جور نیست. مقصر این وضعیت هم به نظر من شخص رهبر ایران و این شیوه حکومتداری است.»
آیتالله «علی خامنهای» در ۲۹بهمن۱۳۹۲ یعنی چندماه پس از روی کار آمدن «حسن روحانی» بهعنوان رئیسجمهور، سیاستهای کلی «اقتصاد مقاومتی» را که در مجمع تشخیص مصلحت نظام تدوین شده بود، به روسای دولت، مجلس و قوه قضاییه ابلاغ و به اجرای «بیدرنگ و با زمانبندی مشخص» آنها تاکید کرد. آنگونه که این سیاستهای ۲۴ مادهای تدوین شده بود، تولید کالاهای اساسی، بهویژه آن دسته از کالاهای اساسی که از طریق واردات تامین میشد، میبایست افزایش پیدا کرده و روشهای واردات کالا نیز باید متنوع میشد. بهعلاوه برای تامین امنیت غذا و دارو، باید برای این کالاها و مواد اولیه تولید آنها «ذخایر راهبردی» ایجاد میشد.
این اصطلاح که از سوی برخی از حامیان آن از ابتکارات رهبر جمهوری اسلامی در مواجهه با تحریمهای بینالمللی نام گرفت، هنوز هم تعریفی دقیق و مستدل ندارد و منتقدان حاکمیت ایران بر این باورند که اقتصاد مقاومتی بیشتر یک «شعار سیاسی» است تا یک دستورکار اقتصادی.
شواهد نشان میدهد که سیاستهای اقتصاد مقاومتی، عملا نهتنها نتوانسته به بهبود وضعیت معیشت شهروندان کمک کند، بلکه وضعیت اقتصادی بسیاری از مردم با دشواریهای متعدد روبهرو کرده است.
یکی از شهروندان تهران که فروشنده لوازم یدک اتومبیل است، با اشاره به افزایش میزان تورم و به تبع آن کاهش قدرت خرید مردم میگوید: «طی دو سال گذشته در حرفه و شغل ما تورم ۱۵۰ درصدی داشتیم. ما یک قلم جنس را ۲۵هزار تومان میفروشیم، اما نوبت بعد که آن را میخریم، ۲۸هزار تومان باید خریداری کنیم. طبعا مجبوریم سرمایه بیشتری در کار بگذاریم و با سود کمتر کار کنیم؛ وگرنه باید کار و کاسبی را تعطیل کنیم. خیلی وقتها مشتری آمده و چون دیده این جنس نسبت به قبل گرانتر است، نخریده. مقصر این تغییر قیمت روزبهروز اجناس که من نیستم.»
او با اشاره به نگرانی افرادی که شغلهای آزاد دارند و سرمایه چندانی هم ندارند، میگوید: « الان اغلب کسبه در هر گروهی، هر روزشان را با استرس اینکه چرا باری که آوردهاند، فروش نرفته است؛ شروع میکنند. ما قبلا تا روزی دومیلیون تومان سود فروشمان بود، الان دخلمان بعضی روزها به زور به ۷۰۰ یا ۸۰۰هزار تومان میرسد. این همه برنامهریزی مالی، من را بهعنوان یک مغازهدار بههم میزند. چون من چک دادم و یک سری اجناس خریدهام، باید اینها فروش برود که بتوانم بدهی خودم را به عمدهفروش بپردازم؛ اما خبری از فروش نیست.»
تعطیلات اجباری به دلیل قرنطینه، بسته شدن راههای حمل و نقل، تعطیلی صنایع و رشد بیکاری از جمله تبعات ویروسی است که یکسال از شیوع آن میگذرد. کرونا در حوزه اقتصاد ایران و جهان چالشهایی به وجود آورد که زنگ خطری جدی برای اقتصاد بهشمار میرود. در ماههای اول پس از شیوع ویروس کرونا، سازمان بهداشت جهانی هشدار داد که احتمال از میان رفتن دستکم ۲۵میلیون شغل در جهان وجود دارد.
یک راننده تاکسی با اشاره به همهگیری ویروس کرونا و تاثیری که بر اقتصاد ایران و سایر کشورهای جهان گذاشته است، میگوید: « شرایط الان به شکلی است که آدم نمیداند آیا دولت مقصر است، مردم مقصرند، بیماری مقصر است. آنسوی مرزها همهچیز تعطیل است. داخل ایران هم مردم از فشار اقتصادی فلج شدهاند.»
یکی از شهروندان تهران نیز که در حوزه پوشاک فعالیت میکند، تاثیر نوسان قیمت دلار در نابودی اقتصاد را بسیار موثر میداند: «شما ببینید وقتی دولت نقدینگیاش رو به تمام شدن است، قیمت دلار را میبرد بالا. هیچ جنسی در بازار نیست که امروز قیمت بگیرید و فردا قیمتش همان باقی مانده باشد. بعضی از اجناس ما در همین یک سال گذشته افزایش قیمت ۶ برابری داشتند. الان وضعیت جوری است که ما اگر فقط هزینههایمان را در بیاوریم، راضی هستیم. سودی که اصلا در کار نیست.»
برخی دیگر از شهروندان توجه و نظارت ناکافی از سوی نهادهای ناظر بر تعیین قیمت و کنترل بازار را از دلایل روند افزایشی قیمتها و نابودی اقتصاد در ایران میدانند. به باور آنها اقتصادی که بر پایه قیمت دلار پیش میرود، اقتصاد مقاومتی نیست، «اقتصاد هرجومرج» است.
مطالب مرتبط:
صاحبان رستورانهای جنوب شهر: یک سال است که کباب برگ و ماهیچه نمیفروشیم
گلایه یک شهروند از گرانی اقلام ضروری منزل
داستان تلخ و واقعی فقر و خودکشی؛ کودکیهای نیمهتمام در سرزمین ما
خودکشی داور فوتبال ایران به دلیل فقر
یک نماینده مجلس: ۲۵ میلیون نفر در ایران توان خرید گوشت ندارند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر