حمیده رضوانی، شهروند خبرنگار، قشم
چشمش همچنان به شیر آب دوخته شده و منتظر است تا گشایشی شود و بعد از گذشت یک ماه از قطعی آب، دوباره شاهد جاری شدن آب از شیر آشپزخانه باشد، اما ظاهرا امروز هم امیدش به یاس تبدیل شده و در این گرمای سوزان جزیره، همچنان خبری از آب نیست و بازهم باید منتظر بماند.
«آمنه» ساکن «سوزا» یکی از روستاهای جزیره قشم است، روستای او مانند بسیاری دیگر از روستاهای این جزیره ازجمله «هلر»، «باسعیدو»، «دیرستان»، «رمکان»، «لافت»، «سلخ»، «چاهوی غربی»، «سرریگ»، «تم گز»، «کنار سیاه»، «درکوه» و «آیشهآباد» پس از سالها انتظار، سه سال پیش لولهکشی شد و آنها توانستند در خانههایشان آب داشته باشند؛ اما خوشحالی او و دیگر اهالی روستا از آمدن آب به خانهاش دیری نپایید چراکه بیشتر ایام سال، آب لولهها قطع است.
جزیره قشم بهعنوان بزرگترین جزیره ایران و خلیجفارس که در تنگه استراتژیک هرمز قرار گرفته و از چند دهه پیش به یکی از مکانهای توریستی و گردشگری تبدیل شده است، دارای ۶۶ روستاست که اغلب آنها در سالهای اخیر لولهکشی شدهاند اما به دلیل قطعی مکرر و طولانیمدت آب، همچنان ساکنان این روستاها از بیآبی رنج میبرند.
«محمد» ساکن یکی از روستاهای غرب جزیره، وضعیت دسترسی به آبشرب و بهداشتی را بحرانی توصیف کرده و میگوید: «در بیشتر روستاها آب لولهکشی هر یک ماه تا ۴۰ روز و بهصورت محلهبندی و ساعتی باز میشود. بهعنوان نمونه، اگر یک روستا پنج محله داشته باشد هر ۱۲ ساعت به یک محله آب میرسد.»
به گفته او «بیشتر ساکنان روستاها در خانههایشان آبانبارهای ۴ تا ۸ متری دارند تا در مدتی که نوبت آبدهی به محلهشان است، آبانبارها را پرکرده تا در روزهای قطعی آب بتوانند از آن استفاده کنند؛ اما این انبارها حداکثر تا ۱۰ روز کفاف آب مصرفی خانوارها را میدهد و برای بقیه ماه مجبورند آب را از تانکرهای سیار بخرند.»
محمد قیمت هر تانکر ۴ متری را بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار تومان عنوان کرده و میگوید: «به طور متوسط هر خانواده مجبور است در ماه دو تا سه تا تانکر آب تهیه کند تا زمان آبدهی از طریق لولهکشی فرا برسد.»
وی با اشاره به اینکه تنها یک دستگاه آبشیرینکن در غرب جزیره در مجاورت اسکله «لافت» برای تولید آب موردنیاز ۳۰ روستای غرب جزیره وجود دارد، میافزاید: «اگر شرکت آب و فاضلاب جزیره آب موردنیاز روستاها را از شرکت تولید آب و برق قشم «مپنا» خریداری کند و فشار آب بیشتر شود، همین یک دستگاه آبشیرینکن توان تامین آبشرب موردنیاز تمامی روستاها را دارد؛ اما مشکل اصلی تامین نشدن آب موردنیاز و تزریق آن به آبشیرینکن است.»
در طول سه سالی که از لولهکشی در روستاهای غرب جزیره و قطعی مکرر و طولانیمدت آب میگذرد، پیگیریهای متعددی از سوی اهالی روستاها از مراجع مختلف مانند استانداری هرمزگان، نماینده رییسجمهور، شرکت آب و فاضلاب منطقهای و نمایندگان مجلس انجام شده است، اما تاکنون همه تلاشها به در بسته خورده است و مسئولان دلیل آن را تامین نشدن بودجه موردنیاز عنوان میکنند.
«امین قصمی» مدیرعامل آب و فاضلاب هرمزگان یکی از این مسئولانی است که مشکلات مالی را علت اصلی بیآبی روستاهای جزیره قشم دانسته و افزوده: «به دلیل پراکندگی و بالا بودن شمار جمعیت در روستاهای این جزیره، تهیه آبشرب، نیازمند هزینه هنگفتی است که تاکنون از مرکز (وزارت نیرو) تامین نشده است.»
یکی دیگر از ساکنان جزیره قشم با اشاره به ظرفیت بالای آبشیرینکن مستقر در غرب جزیره، میگوید: «در حال حاضر تنها دو فاز از این دستگاه فعال است، درصورتیکه اگر آب موردنیاز دو فاز دیگر تامین شود و ظرفیت به چهار فاز برسد، مشکل کاملا حل میشود.»
«ابراهیم» که ۲۰ سالی است در کار تاسیسات ساختمان و ساختوساز مشغول کار است، میافزاید: «در ابتدای لولهکشی روستاهای غرب جزیره در سال ۱۳۹۶، حدود ۱۱ هزار مترمکعب آب برای تامین نیاز منطقه در نظر گرفته شد که این حجم، آب دهی به هر روستا هر ۴۰ روز یکبار امکانپذیر بود، با پیگیریهای متعدد این میزان به ۱۴ هزار مترمکعب رسید و نوبت آب دهی در برخی روستاها از ۴۰ روز به ۲۰ روز کاهش یافت.»
وی با اشاره به اینکه اگر شرکت آب و فاضلاب ۱۰ هزار مترمکعب آب دیگر خریداری و دو فاز دیگر آبشیرینکن فعال شود، بخش عمده مشکلات بیآبی منطقه حل شده و زندگی روستاییان این جزیره که بیشتر روزهای سال را در گرمای بالای ۴۰ درجه سپری میکنند، راحتتر خواهند شد، میگوید: «موضوع بحران آب آنقدر جدی است که مردم حاضرند پولی را که دولت برای تامین حجم آب موردنیاز منطقه هزینه میکند را بر روی قبض مصرفی محاسبه کرده و از آنها دریافت کند.»
این شهروند جزیره قشم یکی دیگر از دلایل مشکل کمآبی در این جزیره را استفاده از لولههای نامناسب برای انتقال آب میداند و میگوید: «بهکارگیری این لولهها موجب شده، هر از چند گاهی مسیرهای انتقال آب در منطقهای شکسته یا دچار آسیب شود و آبدهی را از آنچه هست کندتر کرده و با مشکل جدی مواجه کند.»
او به درآمد بالای جزیره قشم به دلیل توریستی بودن آن نیز اشاره کرده و میگوید: «متاسفانه بخش زیادی از درآمدها به جای اینکه صرف توسعه و عمران جزیره هزینه شود، به جیب دستاندرکاران منطقه آزاد که بیشتر آنها در پایتخت مستقر هستند، میرود.»
درحالیکه اغلب شهر و روستاهای کشور تابستان داغ امسال را همراه با شیوع ویروس کرونا میگذرانند و بیشتر از همیشه نیاز به آب سالم دارند تا بتوانند با رعایت بهداشت، از شر این ویروس مسری در امان باشند. مردم روستاهای قشم همچنان در انتظار تحقق وعدههای مسئولان برای حل کمآبی هستند. مشکلی که بنا به وعده «خلیل یکتاپرست» سرپرست شرکت آب و فاضلاب روستایی هرمزگان قرار بود تا پایان تیر ۱۳۹۸ حل شود ولی همچنان باقی است.
مطالب مرتبط:
خطر حذف ژئوپارک قشم از فهرست یونسکو و حاشیه پردازی مدیران
از ماهی ۲۰ هزارتومانی تا شاهمیگوی ۲۵۰ هزارتومانی؛ گشتی در بازار ماهیفروشان قشم
بحران کمآبی در بیلهسوار و صدای اعتراض مردمی که شنیده نمیشود
آبادان؛ ساختوسازهای غیراصولی و بحران فاضلاب
بحران بیآبی در ۸۰ روستای غیزانیه
سهم خوزستان از ثروت نفت؛ فقر، بیآبی، بیکاری و آلودگی زیستمحیطی
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر