«کایلی مور گیلبرت»، پژوهشگر و استاد «دانشگاه ملبورن» استرالیا روز هفتم مرداد ۱۳۹۹طی تماس تلفنی با «رضا خندان»، از انتقال خود از قرنطینه زندان «قرچک» به بند عمومی این زندان خبر داده است.
او حالا در کنار زندانیان پرخطر و بدون رعایت «قانون تفکیک جرایم» روزگارش را به سر میبرد.
رضا خندان روز دوشنبه ششم مرداد در صفحه فیسبوک خود خبر داده بود که کایلی مور گیلبرت از زندان «اوین» برای تنبیه به زندان قرچک ورامین منتقل شده است: «کایلی مور-گیلبرت شهروند استرالیایی که در بازداشتگاه امنیتی زندان اوین به سر میبرد از دو روز پیش به عنوان تنبیه به قرنطینه زندان قرچک منتقل شده است. او طی تماسی از زندان گفت که شرایط بسیار بدی دارد.»
این پژوهشگر از زمان بازداشت در پاییز ۱۳۹۷ تا روز شنبه چهارم مرداد ۱۳۹۹، علیرغم اینکه حکم ۱۰ سال حبس برای او قطعی اعلام شد، به شکل غیرقانونی در بند «دو الف» زندان اوین تحت نظر سپاه پاسداران نگهداری و از انتقالش به بند عمومی ممانعت میشد.
خندان درباره انتقال این زندانی به زندان قرچک به «ایرانوایر» گفت: «طبق قانون، پس از اتمام بازداشت موقت، زندانی باید به بند عمومی منتقل شود اما خانم کایلی ماهها پس از صدور حکمش، همچنان در بند دو الف سپاه باقی ماند. اکنون هم به جای آن که به بند زنان زندان اوین که در آنجا زندانیان سیاسی و عقیدتی و زندانیانی مسلط به زبان انگلیسی مانند "ارس امیری" و "فریبا عادلخواه" حضور دارند، او را به زندان قرچک فرستادند. حداقل تحمل حکم در بند زنان اوین به دلیل رعایت تفکیک جرایم برای او را راحتتر بود. او مدتها پیش در اعتراض به بودنش در بند دو الف دست به اعتصاب غذا زده بود و از همان دوران مبتلا به افسردگی شده است.»
کایلی مور گیلبرت طبق آنچه خود در تماس تلفنی به رضا خندان، همسر «نسرین ستوده»، گفته، او را به عنوان «تنبیه»، از روز شنبه سوم مرداد به قرنطینه زندان قرچک منتقل کردهاند و از تاریخ هفتم مرداد ماه نیز به بند عمومی منتقل شده است.
یک روز پس از پخش خبر انتقال کایلی مور گیلبرت، استاد دانشگاه و محقق استرالیایی از زندان اوین به قرنطینه زندان قرچک، وزارت خارجه استرالیا طی بیانیهای به این اتفاق واکنش نشان داد و ایران را مسوول جان شهروند خود خواند.
وزارت خارجه استرالیا در این بیانیه آورده است: «پرونده دکتر مور گیلبرت یکی از الویتهای اصلی دولت استرالیا و به ویژه مقامات سفارت استرالیا در تهران است.»
وزارت خارجه استرالیا در بیانیه خود از دولت ایران خواسته است تا دسترسی فوری کنسولی را برای خانم گیلبرت آماده کند.
مهرماه سال ۱۳۹۷، استاد پژوهشهای اسلامی «دانشگاه ملبورن» در راه بازگشت به استرالیا در فرودگاه به اتهام «جاسوسی» بازداشت شد. مصادیق و مستندات اتهام کایلی مور و جزییات دادگاهش رسانهای نشده است و هنوز مشخص نیست او با چه استنادی به جاسوسی و ۱۰ سال زندان محکوم شده است.
رضا خندان درباره سکوت والدین کایلی مور در این مدت گفت: «ظاهرا پدر و مادرش خیلی میترسند که با کوچکترین واکنش، بلایی سر دخترشان بیاید. شاید در آنجا این ذهنیت برایشان ایجاد شده است که اگر حرفی بزنند، برای دخترشان گران تمام میشود. نمیدانم.»
خانواده کایلی مور از زمان بازداشت فرزندشان در مهر ۱۳۹۷ تا شهریور ۱۳۹۸، درباره این اتفاق سکوت کردند و پس از آن در بیانیهای که در تاریخ ۲۳ شهریور از سوی وزارت امور خارجه و تجارت استرالیا منتشر شد، گفتند: «ما با دولت استرالیا از نزدیک در ارتباط بودهایم. معتقدیم که بهترین راه برای اطمینان از بازگشت امن کایلی، استفاده از راهکارهای دیپلماتیک است.»
برای اولین بار رضا خندان در تاریخ ششم مرداد در صفحه رسمی فیسبوک خود خبر انتقال ناگهانی کایلی مور را از بند امنیتی زندان اوین به قرنطینه زندان قرچک منتشر کرد. او نوشته بود کایلی مور طی تماس تلفنی از زندان گفته است: «هیچی نمیتونم بخورم... نمیدونم.. خیلی ناامیدم.. خیلی خیلی... افسردگی گرفتم...»
او همچنین گفته بود آخرین بار حدود یک ماه پیش با خانوادهاش تماس تلفنی داشته است.
کایلی مور گیلبرت تحصیلکرده «کمبریج» در رشته مطالعات خاورمیانه است که در دانشگاه ملبورن در زمینه مطالعات اسلامی تدریس میکرد. مشخصات او در وبسایت این دانشگاه خاطرنشان میکند که تحقیقاتش روی کشورهای خلیج فارس، حاکمیت استبداد و نقش فنآوریهای جدید رسانهای در فعالیتهای سیاسی تمرکز دارند.
این استاد دانشگاه تابستان ۱۳۹۷ به دعوت «دانشگاه الزهرا» و «دانشگاه ادیان و مذاهب» در قم برای شرکت در «هفتمین کنفرانس بینالمللی شیعهشناسی» به ایران سفر کرده بود اما در مهرماه همان سال از سوی ماموران سپاه پاسداران بازداشت شد. حالا خبر انتقال او به زندان قرچک بر نگرانیها نسبت به وضعیت این زندانی افزوده است.
رضا خندان در صفحه فیسبوکش نوشته است: «در قرنطینه زندان قرچک زندانیانی با انواع جرایم نگهداری میشوند از جمله قتل، مواد مخدر۷ مالی و...در قرنطینه این زندان عده قابل توجهی بیمار کرونایی نیز وجود دارد.»
انتقال فعالان مدنی و زندانیان عقیدتی به زندانهایی که در آنها تفکیک جرایم رعایت نشده، یکی از رویههای آزار و فشار دستگاههای امنیتی ایران بر زندانیان است.
«نرگس محمدی»، فعال حقوق بشر پیش از این از بند زنان زندان اوین به زندان زنجان منتقل شد؛ زندانی که در آن تفکیک جرایم رعایت نمیشود. محمدی بارها طی نامههایی، به مسوولان قضایی نوشته بود در این زندان از سوی یکی از همبندیهایش که متهم به قتل است، تهدید به تجاوز و قتل شده است.
او همچنین از مدتی پیش علايم ابتلا به ویروس کرونا را دارد، با این حال مسوولان زندان هیچ توجهی به خواستههایش نداشتهاند.
نمونه دیگر، «سپیده قلیان»، فعال کارگری جوانی است که پس از بازداشت، برای تنبیه، از زندان اوین به زندان «سپیدار» در اهواز منتقل شد. او در این زندان با آزار و اذیتهای شدید روبهرو و شاهد شکنجه هم بندیهایش بود. قلیان شرح کامل آنچه بر او و همبندیهایش گذشته را در کتاب « تیلاپیا خون هورالعظیم را هورت میکشد» نوشته است.
حالا این تنبیه شامل یک زندانی خارجی که با اتهام جاسوسی محکوم به ۱۰ سال حبس است، شده است.
مطالب مرتبط:
اعتصاب غذای کایلی مورگیلبرت و فریبا عادل خواه در زندان اوین
بازداشت فریبا عادلخواه؛ حمله امنیتی به پژوهشگران علوم انسانی
زندانی های دوتابعیتی و خارجی اروپایی و آمریکایی در زندانهای ایران
نگار قدس کنی و ترازوی معاوضه او با یک زندانی خارجی
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر