«جیانلی یانگ»، ریاضیدان و فعال حقوقبشر است که در سال ۱۳۶۸ خورشیدی از کشتار میدان «تیانآنمن» چین جان سالم به در برد و پس از آن، این کشور را به مقصد امریکا ترک کرد. او در سال ۱۳۸۱ به چین بازگشت و به علت حمایت از جنبش کارگری این کشور، به مدت پنج سال به زندان افتاد. یانگ در مجموع ۱۵ ماه را بهطور متناوب در سلولهای انفرادی به سر برد.
جیانلی یانگ در یک سلسله گزارش هفتگی برای «ایرانوایر»، اطلاعات جعلی و دروغین چین پیرامون منشا ویروس کرونا و مدیریت آن را تحلیل میکند.
هفتاد و چهارمین نشست «مجمع جهانی بهداشت» (WHA) امسال در تاریخ ۲۹ و ۳۰ اردیبهشت به صورت مجازی برگزار شد. در طول این نشست، ۱۲۰ نفر از ۱۹۴ کشور عضو این مجمع به پیشنهاد ارزیابی بیطرفانه، مستقل و جامع «سازمان جهانی بهداشت» (WHO) در رابطه با همهگیری و همچنین شناسایی منشا «جانورشناسی» ویروس کرونا رای مثبت دادند.
پیش از شروع این اجلاس، ۶۲ کشور به رهبری اتحادیه اروپا و استرالیا پیشنویس این قطعنامه را آماده کرده بودند. تصمیم هند به حمایت آشکار از قطعنامه قابل توجه بود. این اولین موضعگیری عمومی این کشور در مورد این موضوع به شمار میرود. برخی اظهار رضایتها در موافقت با این قطعنامه نیز در چین منتشر شد که نشان دهنده کاهش مقاومت در برابر درخواست پنتاگون برای تحقیقات در مورد منشا ویروس بود.
تنها یک هفته قبل، چین در پاسخ به پیشنهاد استرالیا برای درخواست تحقیقات مستقل پیرامون چگونگی شیوع ویروس، این کشور را به راهاندازی یک حمله سیاسی متهم کرد. یکی از واکنشهای تنبیهی چین، ممنوعیت واردات گوشت گاو استرالیا و افزایش تعرفه واردات جو این کشور بود.
این میتواند یک فرض معقول باشد که چین در نبرد دیپلماتیک با کشورهایی که مصرانه خواهان تحقیقات هستند، احساس شکست کرده است. اگرچه با خوانش فحوای بیانیه چین در نشست، میتوان با اغماض پذیرفت که این کشور با هرگونه درخواست بینالمللی در این مورد با حسن نیت برخورد خواهد کرد.
بازی با کلمات: رهبر چین چه گفت و منظور او چه بود؟
«شی جینپینگ»، رهبر چین در سخنرانی خود در نشست مجمع جهانی بهداشت با توجه به درخواست تحقیق در مورد منشا ویروس گفت: «چین از ایده بررسی جامع پاسخ جهانی به کووید-۱۹ پس از تحت کنترل درآمدن ویروس، جمعآوری تجربهها و نشان دادن نواقص و کاستیها حمایت میکند. این کار باید بر اساس علم و حرفهایگری تحت هدایت سازمان جهانی بهداشت و به صورت مستند و بیطرف انجام شود.»
میتوان از این سخنان، چهار نکته مهم را برداشت کرد؛ اول این که «بررسی»، بیشتر یک تعریف مبهم و تلاش کلی است تا یک «رسیدگی» و «تحقیق» قانونی با پارامترهای مشخص و ثابت. حزب کمونیست چین در بازی با کلمات، بدنام است و این انتخاب کلمات از سر سبکسری و بیمعنی نیست. استفاده از کلمه «بررسی» به جای «رسیدگی»، به چین اجازه مانور بیشتری میدهد.
دوم این که شی گفت چین تنها پس از تحت کنترل درآمدن ویروس، از بررسی حمایت خواهد کرد؛ یعنی هیچ جدول زمانی روشنی برای انجام بررسی مورد حمایت چین وجود ندارد و میتواند تا زمان پایین آمدن میزان ابتلا توسط بسیاری از کشورها و تحت کنترل درآوردن ویروس به طول انجامد. چین ظاهرا در تلاش است تا زمان بخرد. برای چه؟ یک «بررسی».
تقریبا از همان ابتدای همهگیری، درخواستهایی برای اجازه ورود محققان بینالمللی به چین وجود داشت. حتی ماه گذشته این کشور به درخواست سازمان جهانی بهداشت برای مطالعه در مورد منشا ویروس اعتراض کرد. زمانی که نمایندگان سازمان جهانی بهداشت برای دو سفر خود در دی و بهمن سال ۱۳۹۸ وارد چین شدند، ظاهرا برنامه سفر آنها توسط مقامات چینی تحت کنترل بود.
اگر چیزی برای پنهانکاری وجود نداشت، این آمادگیها غیرضروری بودند. آیا چین شواهد را از بین میبرد؟ خب، چرا که نه؟ چین این کار را در دی ۱۳۹۸ انجام داد و من یک سوال در مورد آن مطرح کردم.
روشنترین نشانه که چین وادار شده است در ارتباط با نگرش و برخورد با همهگیری، حالت تدافعی به خود بگیرد، تایید دستور به «آزمایشگاههای غیرمجاز» در ۲۷ اردیبهشت برای از میان بردن نمونههای ویروس جدید کرونا در مراحل اولیه شیوع توسط این کشوراست. اما این کار به دلایل ایمنی زیستی انجام شد.
«لیو دنگفنگ»، یک مقام رسمی از بخش کمیسیون علوم و آموزش بهداشت ملی چین میگوید این قدم در جهت جلوگیری از خطر آزمایشگاه ایمنی زیستی و فجایع به وجود آمده توسط پاتوژنهای(عوامل بیماریزا) ناشناخته برداشته شد.
ایمنی زیستی، اصطلاحی است که جهت محافظت در برابر وقایع مخاطرهآمیز مورد استفاده قرار میگیرد. بسیاری از آزمایشگاههای مرتبط در زمینه مخاطرات زیستی، یک دستورالعمل مدیریت ریسک و فرایندهای ضروری را برای ایمنی زیستی دنبال میکنند. نقص در اجرای این دستورالعملها منجر به افزایش ریسک آلودگی به پاتوژنها و دیگر مخاطرات زیستی خواهد شد. خطای انسانی و نقصهای تکنیکی، امنیت را به مخاطره میاندازند.
شی جینپینگ در جلسهای در پکن گفته بود: «اظهارات برخی از مقامات امریکایی خلاف واقع و گمراه کنندهاند.»
اشاره این سخنان به اظهارات «مایک پمپئو»، وزیر امور خارجه امریکا است که در مورد از بین بردن شواهد اولیه مبین منشا ویروس در چین، به این کشور هشدار داده بود. چین هماکنون مشغول تلاش برای توجیه اقدامات خود است چرا که بنا بر شواهد، این پاتوژن در اواسط آبان ۱۳۹۸ در چین ظهور پیدا کرده است.
گزارشها نشان میدهند کمیسیون بهداشت استانی در «ووهان» اعلامیهای در بهمن ۱۳۹۸ منتشر کرده بود که هشدار میداد نمونههای قابلکنترل ویروس توسط هیچ موسسه و آزمایشگاهی بدون تایید در اختیار آنها قرار نگرفتهاند.
در این اعلامیه آمده بود آزمایشگاههای غیرمجاز نمونههایی را که در مراحل اولیه شیوع به دست آوردهاند، باید از بین ببرند و یا آنها را به یک مرکز شهری برای کنترل و پیشگیری، جهت ذخیرهسازی ارسال کنند.
این بدیهی است که چینیها از وجود یک نوع جدید از ویروس در آزمایشگاهها مطلع و آزمایشگاههای آنها مشغول کار برای روی این مورد جدید جهت کشف آن بودهاند.
خطری قابل توجه در پذیرش ادعاهای چین در مورد تاریخچه پخش شدن ویروس وجود دارد. این امروز روشن است که اولین نشانههای پخش ویروس در اواسط آبان ۱۳۹۸ ظاهر شده و به مدت یک ماه تمام، چین هیچ اقدامی در این مورد انجام نداده است.
به سخنرانی شی برگردیم؛ نکته سوم، مربوط به قسمت «مستند و بیطرف» است که همانند مفهوم «مستقل» نیست. منظور رهبر چین این بوده است که هرگونه «بررسی» باید فراتر از صرف اقدامات چین متمرکز باشد.
«ژائو لیجیان»، سخنگوی وزارت خارجه چین دیرتر این مفهوم را تایید کرد.
به مدد تاثیرکمپین ضداطلاعات چین، امروز واقعیت، گنگ و گلآلود است چرا که حقیقت بدیهی در مورد منشا ویروس لکهدار شده است.
با توجه به اهمیت بالقوه یافتهها برای مبارزه با همهگیری بعدی، این در واقع ایده بدی نیست که تحقیقاتی در دیگر کشورها نیز انجام شود. ولی این وقت بیشتری برای چین میخرد و بازی به صورت بالقوه در دست پکن است.
چهارم این که شی گفت «بررسی» باید به رهبری سازمان جهانی بهداشت انجام شود. سازمان بهداشت جهانی به شکل گسترده برای نزدیکی بیش از حد به پکن و الویت دادن به تمکین از حزب کمونیست به جای نجات جان انسانها مورد انتقاد قرار گرفته است. سوالات زیادی وجود دارد که سازمان جهانی بهداشت باید با صراحت و جزییات برای حفظ اعتبار موسسه به آنها پاسخ دهد. اما هیچ نشانهای نیست که این اتفاق در آیندهای قابل پیشبینی رخ دهد.
پنجم، شی جینپینگ در سخنرانی خود متعهد به پرداخت دو میلیارد دلار به سازمان جهانی بهداشت در طول دو سال شد؛ یک بدهی سیاسی که شاید پکن بتواند در آینده آن را وصول کند.
به طور خلاصه، سازمان جهانی بهداشت نمیتواند برای انجام «بررسی»، قابل اعتماد باشد. کشورهای گرفتار ویروس کرونا باید برای راهاندازی یک تحقیق واقعا بیطرفانه، مستند و مستقل در مورد منشا ویروس و اقدامات چین همکاری کنند. در حقیقت، دو درخواست باید وجود داشته باشد؛ درخواست دوم مربوط به تحقیق در مورد واکنش و اقدامات سازمان جهانی بهداشت به بدترین اپیدمی در طول یک قرن اخیر است.
مطالب مرتبط:
از دروغپراکنی تا استفاده از دیپلماسی گرگ جنگجو؛ روشهای چین برای مقابله با انتقادات
ماموریتهای سفارتهای چین در سراسر دنیا برای مقابله با خشم جهانیان از دولت پکن
سخنگوی وزارت خارجه ایران توهین سفیر چین به ایرانیان را تسهیل کرد
هواپیمایی ماهان و سازمان هواپیمایی کشور؛ متهمان ردیف اول ورود کرونا به ایران
اقتصاد و کرونا؛ چرا وضعیت ایران شکنندهتر از بقیه دنیا است؟
مسوولیت پرواز هواپیمایی ماهان به چین با چه کسی بود؟
روایتسازی، داستانپردازی و اخبار کذب درباره کووید-۱۹چگونه به جسم و روان ما ضربه میزند؟
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر