جمهوری اسلامی ایران در برابر کارگران؛ سیاستی با 35 سال قدمت
محمد برنا
برخورد سلبی جمهوری اسلامی ایران با فعالان و تشکلهای کارگری، قدمتی به اندازه حیات این نظام، یعنی از سال 1357 تاکنون دارد.
با این وجود، شدت برخورد با فعالان و تشکلهای کارگری در دهه 60 و هشت سال ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد بسیار بیشتر از دیگر دورهها بوده است.
دهه 60 از این جنبه مهم تلقی میشود که جمهوری اسلامی ایران همزمان با رویارویی با سازمانهای سیاسی رقیب که عمدتا چپ گرا بودند، تشکلهای کارگری مانند «سندیکای کارگران پروژهای اخراجی و بیکار»، «انجمن همبستگی کارگران» و غیره را نیز مورد عنایت خود قرار داد...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
چه کسی سقوط می کند؟ هزینههای سلامت و فرودستان
اسد کریمی
برای گذر از حقوقِ بورژواییِ بشر، گویی 150 سال زمان لازم بود تا در فردای جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سرد، حقوق بشر به شکل کنونی خود مصرح و مصوب شود؛ حقوقی که نه تنها بر بنیانهای حقوق سیاسی قرار دارد، که حقوق اجتماعی را نیز در بر گرفته است؛ برای نمونه، ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر تصریح میکند که «هر انسانی سزاوار یک زندگی با استانداردهای قابل قبول برای تأمین سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، از جمله تأمین خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبتهای پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری است.»
دولتهای اروپای غربی و آمریکای شمالی، چه کارگری و چه محافظه کار، با استفاده از رشد اقتصادی مداوم بعد از جنگ به تأمین چنین حقوقی همت گماشتند و استانداردهای زندگی را به بالاترین سطوح خود رساندند...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
دستان کوچک کار
پریسا کاکائی
«کودک» و «کار»، دو واژه نامربوط که بنابر دلایل متعددی کنار هم قرار گرفتهاند، یکی از مهمترین مباحث در حوزه حقوق کودک به شمار میروند. تقریبا در سراسر جهان، کودکان به سبب مشکلات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، به عنوان نیروی کار، مسوولیت تامین بخشی از درآمد خانواده را برعهده دارند. این امر اگر چه در برخی جوامع و فرهنگها امری عادی به شمار میآید اما در حقیقت نه تنها عادی نیست بلکه به عنوان عملی که بهرهکشی محسوب میشود، حال و آینده کودک را تحت تاثیر قرار میدهد.
موضوع بهرهکشی از کودکان از دو جنبه حقوق بشری و همچنین جایگاه کودکان در اقتصاد جهانی مورد توجه است...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
حداقل دستمزد کارگران؛ مهم بیاهمیت
شراگیم علیپور
خریدار و فروشندهای را فرض کنید که بر سر قیمت مورد نظر خود برای خرید و فروش کالا یا خدمتی چانه میزنند و به نتیجه نمیرسند. آنها فرد سومی را حَکَم میکنند تا قیمت گذاری را انجام دهد. این نشان میدهد به هر دلیل، عرضه و تقاضای کالا یا خدمت مورد نظر و شرایط عرضه کنندگان و تقاضاکنندگان به گونه ای نیست تا عرضه و تقاضا بتوانند یکدیگر را در نقطه ای منطقی و مورد قبول هر دو طرف چانهزنی قطع کنند و قیمت در بازار تعیین شود.
در این شرایط، فرد سوم یعنی حَکَم ماجرا که در حالتی خوشبینانه تلاش میکند منصف باشد، به تعیین قیمتی میپردازد که در بهترین حالت ممکن، رضایتمندی یک طرف از دعوا را به دنبال دارد. زیرا اگر قرار بود هر دو سر ماجرا راضی شوند، بدون حَکَم، خود به خود به این رضایت میرسیدند. اما در ماجرای تعیین «حداقل دستمزد» در میانه چانهزنی کارگران و کارفرمایان، معمولاً با نارضایتی هر دو طرف تمام میشود...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
خواستههای کارگران از دولت روحانی
سیامک بهرامی
هرگاه از کارگران ومطالبات آنها سخن به ميان میآيد، بیدرنگ دستمزد پایین، اعتراض برای پرداخت دستمزدهای عقب افتاده و يا درخواست برای افزايش آن، اخراج، بيکاری و تجمع برای بازگشت به کار و برخورد با فعالان و تشکلهای مستقل کارگری به ذهن کشیده میشود. اما اين ها تنها قله کوه يخی هستند که بيش از ديگر مشکلات کارگران به چشم آمدهاند.
خواستههای کارگران از دولت حسن روحانی چیست؟
۱-افزايش حداقل دستمزدها را میتوان مهمترين خواسته کارگران دانست. حساب و کتاب ساده رياضی نشان میدهد کارگری که حداقل دستمزد حدود ۵۰۰هزار تومانی دريافت میکند، نمیتواند هزينههای خانواده خود را تامين کند؛ به خصوص اگر فرزند يا فرزندانی داشته باشد که به سن مدرسه رفتن رسيده باشند...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
جنبش کارگری و دموکراسی خواهی در ایران
پیمان جعفری
طی دهه گذشته، جنبش کارگری در ایران دوباره پا گرفته است. هفتهای نیست که خبر راهپیمایی، اعتصاب یا شکلهای دیگر اعتراض به اخراج و بیکار شدن، پرداخت دستمزد پایین یا پرداخته نشدن دستمزد، شرایط وخیم کاری و از این قبیل شنیده نشود. در همین حال، فعالان کارگری در معرض انواع فشارها، محدودیتها و دستگیریها قرار دارند و فعالیت اتحادیههای آزاد و مستقل ممنوع است. از این رو میتوان گفت که موضوع فعالیتهای کارگری و دموکراسی سخت با هم عجین و در هم تنیدهاند. این مقاله بر آن است که تحولات فعالیت کارگران ایران را تحلیل کند و رابطه جنبش کارگری را با جنبش گستردهتر دموکراسی خواه در ایران نشان دهد.
در سده بیستم میلادی، جنبش کارگران ایرانی در سه دوره حساس سیاسی، نقشی مهم بر عهده داشته است: در انقلاب مشروطه (۱۲۸۵-۱۲۸۸ شمسی)، در دوره ملی شدن صنعت نفت (۱۳۳۰ ۱۳۳۲) و در انقلاب ایران (۱۳۵۷)...
برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید
مشکلات کارگران جامعه اقلیتهای مذهبی در ایران
فیروزه رمضانزاده
تشکلهای مستقل کارگری در طول سالهای پس از انقلاب اسلامی همواره با موج گسترده بازداشت، زندان، شکنجه، اخراج و خشونت روبرو بودهاند. در این بین، کارگران جامعه اقلیتهای مذهبی از ارامنه گرفته تا یهودی و زرتشتی نیز از رویارویی با این مشکلات مستثنی نبودهاند. بخش زیادی از کارگران اقلیتهای مذهبی به خاطر وجود قوانین موجود و یا شاید یک نوع آپارتاید اعلام نشده، فشارهای روانی و اقتصادی و سیاسی بسیاری را متحمل شده و میشوند. در طول سالیان اخیر، بسیاری از کارگران اقلیتهای مذهبی بارها احضار، بازداشت و زندان و اخراج از مراکز کار را تجربه کردهاند.
سازمان ملل درباره حقوق کار در ایران پیش از این اعلام کرده بود که «در عمل هیچ پیشرفتی در تضمین احترام بیشتر به حقوق گروههای مذهبی غیرمسلمان در جمهوری اسلامی ایران و حمایت از آنها به طور کلی، و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی پیروان این گروههای اقلیت به طور خاص، به دست نیامده است.»...
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر