فرامرز داور
«محمدجواد ظریف»، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران از «مایک پمپئو»، وزیر خارجه آمریکا انتقاد کرده و تلویحا پرسیده که چرا او نگران پایان تحریمهای تسلیحاتی ایران در مهرماه است.
ظریف در توییتر خود نوشته: «ایالاتمتحده مدتهاست در صدر کشورهای هزینهکننده نظامی، فروشندگان سلاح، آغازگران و تحریککنندگان جنگ و سودجویی از درگیریهای نظامی در جهان است. بااینحال، مایک پمپئو که در حال گسیل سلاح به جهان است، ظاهرا خیلی از ایران نگران است که تا سال ۱۳۵۷ (زمان سقوط شاه و استقرار نظام اسلامی) مشتری بزرگ سلاحهای آمریکا بود.»
توییت ظریف دو بخش دارد. یکی درباره رفتار دولت آمریکا در فروش سلاح و شروع جنگها و دیگری نالازم بودن نگرانی از رفع تحریم تسلیحاتی ایران.
ایالاتمتحده بزرگترین فروشنده سلاح در جهان و بیتردید آغازگر چندین جنگ بزرگ خونین در صد سال اخیر بوده است. ایران در برابر شروعکننده هیچ جنگی در بیشتر از یک قرن اخیر نبوده است. بااینهمه، جمهوری اسلامی ایران در سیاستی در منطقه در پیشگرفته که رسما جنگ رودررو نیست اما تلفات انسانی آن طی سالها با جنگهای بزرگ برابری میکند.
دامن زدن به درگیریها در عراق از راه تجهیز گروههای ضدآمریکایی، تجهیز و تحریک دولت سوریه در سرکوب و کشتار معترضان که به جنگ خونین داخلی انجامید، بازی با کارت طالبان در افغانستان، تشکیل نیروی نظامی غیررسمی حزبالله در لبنان و تجهیز و تسلیح حوثیها در یمن، عمدهترین اقدامات جمهوری اسلامی ایران است که نبرد رسمی محسوب نمیشود اما با بهکارگیری تسلیحات ایرانی نبردهای پرخسارت انسانی رقم زده است.
تحریمهای تسلیحاتی شورای امنیت سازمان ملل متحد که از سال ۱۳ سال پیش علیه جمهوری اسلامی وضع شده، قرار است در مهرماه امسال پایان بگیرد. پایان این تحریم به این معناست که چین و روسیه میتوانند اگر بخواهند به ایران سلاحهای سبک و سنگین مثل تانک بفروشند و جمهوری اسلامی ایران رسما هر نوع سلاحی را که تمایل داشت به گروههای موردحمایت خود بدهد.
این تحریمها در اوج بحران پرونده اتمی ایران وضع شد با این هدف که از چنین سلاحهایی در توسعه احتمالی برنامه جنگافزارهای هستهای استفاده نشود.
جمهوری اسلامی ایران در سالهای پس از تاسیس تا مدتی پس از پایان جنگ با عراق خریدار سلاح از چین، کره جنوبی، لیبی، اتحاد جماهیر شوروی و حتی ایالاتمتحده آمریکا بوده است. برخلاف آنچه ظریف میگوید خرید سلاح ایران از آمریکا با انقلاب ۱۳۵۷ متوقف نشد بلکه تا سالها بعد ادامه یافت. «حسن روحانی»، رییسجمهور کنونی ایران یکی از مذاکرهکنندگان خرید سلاح از ایالاتمتحده بوده است. این موضوع گروگانگیری و سپس انفجار مقر نیروهای نظامی آمریکا در بیروت بود که مانع اصلی ادامه فروش سلاح به ایران شد که تاکنون هم دارد.
نگرانی آمریکا از رفع تحریمهای تسلیحاتی ایران به دلیل غیرپاسخگو بودن نظام حاکم بر ایران و دادن سلاح نه به دولتهای رسمی که به شبهنظامیان و گروههای سیاسی درگیر با دولتهاست.
در زمان محمدرضا شاه که ایران مشتری عمده تسلیحات ایالاتمتحده بود در برابر استفاده از این تسلیحات پاسخگو بود همانند وضعی که اکنون مشتریان سلاحهای آمریکایی دارند اما فروش سلاحهای ایرانی به گروههای موردحمایت جمهوری اسلامی نوعی از قاچاق سلاح محسوب میشود که استفادهکنندگان غیردولتی آن لزوما درباره نحوه استفاده از آن پاسخگوی جمهوری اسلامی ایران نیستند.
مطالب مرتبط:
ظریف: آمریکا باید در برخودر خود با برجام تجدید نظر کند
گلابیهایی که روی درخت برجام ماندند و گندیدند؛ اثرات اقتصادی جواد ظریف
صالحی: اگر آمریکا از برجام خارج شود، ایران به آن پایبند میماند
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر