close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.

سوالات حقوقی

سوالات خود را از کارشناس ما بپرسید

سلام خسته نباشید. تقریبا یک ماه پیش سهتن از آشناهای ما ازشهر حلبچه از کردستان عراق برای مداوا و درمان به ایران آمدند و در اینجا متاسفانه یک راننده تاکسی به بهانه ی اجاره ی خانه و سوئیت آنها را به خانه می برد و بعد آنها رو بی هوش می کند سپس به همکاری زنش و چند شخص دیگر آنها را آتش می زند و در نتیجه یک نفرشان جانش را از دست داده و دو نفر دیگر به شدت دچار سوختگی می شوند. خۆشبختانه نیروی انتظامی ایران موفق به دستگیری این جنایتکاران شده و الان اولیای دم خواهان قصاص هستند ولی به آنها گفتند که خانواده قربانیان باید مبلغی پول و دیه بپردازند چون متهمین دارای فرزند هستند. آیا ایشان که جان عزیزانشون و اموالشان رو از دست دادند باید یک پولی هم بابت قصاص بدهند؟ در ضمن آشنایان ما قانونی وارد ایران شده و با پاسپورت وارد خاک این کشور شدهاند. سوال ما این است ایشان چطور می تواند به حق خودشون که قصاس است دست بیابند؟ ایا غیر ایرانی بودن انها می تواند مانع قصاص شود.؟

با سلام! غیر ایرانی بودن قربانی مانع قصاص نیست به خصوص اینکه اگر قربانی مسلمان باشند. برای قصاص هم نیازی نیست که پولی پرداخت شود. اولیاء دم مقتول حق قصاص قاتل را دارد اما اگر قاتل دو نفر یا بیشتر باشد یعنی اگر فرضا این شخص به همراه خانمش هر دو محکوم به قتل شوند در این صورت اگر اولیا دم مقتول بخواهد هر دو را قصاص کند باید تفاضل دیه بدهد. یعنی باید نصف دیه مرد و نصف دیه زن را به قاتل بپردازند. موفق باشید!

با سلام؛ چند وقت پیش متوجه شدم که شوهرم رفتارهای مشکوکی دارد. تلفن او را کنترل و از یکی از دوستانش تحقیق کردم که متوجه شدم هر از گاهی با این خانم‌هایی که تن‌فروشی می‌کنند، ارتباط دارد. مساله را به خودش گفتم که اول انکار و بعد شروع کرد به توجیه کردن. خلاصه من تصمیم گرفتم این بار به خاطر بچه‌هایم گذشت کنم. اما می‌خواهم بدانم می‌توانم نوشته‌ای از او بگیرم که تعهد بدهد دیگر این کار را نکند و در صورتی که انجام بدهد، من حق طلاق خواهم داشت؟

با سلام؛ خدمت‌تان عرض شود که شوهرتان می‌تواند به شما وکالت در طلاق بدهد تا اگر بار دیگر مرتکب این کار شود، شما حق خواهید داشت به وکالت از شوهرتان خود را مطلقه کنید. ضمنا در عقدنامه‌های چاپی این مساله ذکر شده است و در صورتی که اثبات شود شوهر مرتکب جرمی که مغایر با حیثیت خانوادگی است شده، زن وکالت در طلاق خواهد داشت. توجه کنید که در هر دو صورت باید محکومیت قطعی در مورد شوهر صادر شود تا شما بتوانید از وکالت در طلاق استفاده کنید. یعنی اگر شوهرتان دوباره با شخص دیگری ارتباطی عاطفی یا جنسی پیدا کرد، ابتدا باید مساله به دادسرا برود و سپس در دادگاه این امر ثابت شود. موفق باشید!

با سلام! یک کانال منسوب به سپاه پستی گذاشتی به این شرح: «برخورد جدی پلیس با ارسال کنندگان عکس و فیلم به رسانه‌های مخالف و افراد خارج از کشور، سردار حسین اشتری فرمانده ناجا درباره واکنش پلیس نسبت به ارسال فیلم توسط برخی از افراد برای رسانه‌های معاند و خارج از کشور به منظور تحریک افکار عمومی و جوسازی گفت: طبق قانون ارسال فیلم و عکس برای رسانه‌های معاند جرم است و پلیس در صورت شناسایی مجرمان، طبق قانون با آن‌ها برخورد خواهد کرد» می خواستم بدانم آیا این حرف درست است و واقعا ارسال فیلم و عکس به رسانه های خارجی جرم است و اگر بله مجازاتش چیست؟

سلام! در قوانین ایران به هیچ وجه ممنوعیتی در مورد ارسال عکس و فیلم به رسانه های خارج کشور حتی رسانه هایی که خط انتقادی دارند پیش بینی نشده است. اگر عکس و فیلم کذب بوده و شخص ارسال کننده نیز قصد تبلیغ علیه نظام داشته باشد را شاید بتوان مشمول ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی که مجازاتش سه ماه تا یک سال حبس است دانست. به طور کلی ارسال و عکس و فیلم غیر طبقه بندی شده به رسانه ها جچرم نیست اما متاسفانه دستگاه قضایی ایران با این عمل برخورد کرده و بعضا آن را شامل همکاری با دول متخاصم می داند که به هیچ وجه وجاهت قانونی ندارد. موفق باشید!

با سلام؛ بنده در یک کارخانه تولید مواد شوینده کار می‌کنم. در کارخانه ما به تازگی کارفرما تعدادی دستگاه غیر استاندارد وارد کرده است که بنده بر اساس تجربه ۲۰ ساله خود، احتمال می‌دهم این دستگاه‌ها خطرآفرین باشند و برای کارگران حادثه کار به وجود آورند. این مساله را با کارفرما در میان گذاشتم اما ایشان می‌گوید مگر تو مهندس هستی؟! می‌خواستم بدانم آیا راهی هست من کارفرما را مجاب به تغییر این دستگاه‌ها یا ایمن‌سازی آن‌ها کنم؟

با سلام؛ ماده ۹۴ «قانون کار» پیش‌بینی کرده است که اگر کارگری امکان وقوع حادثه یا بیماری ناشی از کار را در کارگاه یا واحد مربوطه پیش‌بینی کند، می‌تواند مراتب را به کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار یا مسوول حفاظت فنی و بهداشت کار اطلاع دهد و این امر نیز باید توسط فرد مطلع شده در دفتری که به همین منظور نگه‌داری می‌شود، ثبت شود در تبصره این ماده نیز آمده است: «چنان‌چه کارفرما یا مسوول واحد، وقوع حادثه یا بیماری ناشی از کار را محقق نداند، موظف است در اسرع وقت موضوع را همراه با دلایل ونظرات خود به نزدیک‌ترین اداره کار و امور اجتماعی محل اعلام کند. اداره کار و اموراجتماعی مذکور موظف است در اسرع وقت توسط بازرسین کار به موضوع رسیدگی و اقدام لازم را معمول نماید.» بر اساس این ماده، شما می‌توانید مساله را به کمیته مزبور یا مستقیما به اداره کار گزارش کنید تا آن را بررسی کنند. اگر بازرسان اداره کار تشخیص دهند دستگاه‌ها ایمن نیستند، کارفرما موظف به تغییر آن‌ها است. موفق باشید.

با سلام؛ فردی را در پاسگاه مرزی می شناسم که با قاچاق‌چیان انسان همکاری می‌کند؛ یعنی چند نفر هستند که وقتی شیفت‌شان می‌شود، اجازه می‌دهند که این قاچاق‌چی‌ها افراد را از مرز خارج کنند. خودم شاهد بودم که تعداد زیادی از افرادی که قاچاق می‌شوند، کم سن و سال هستند. حتما هم در مقابل این کارشان رشوه می‌گیرند. می‌خواستم بدانم اولا مجازات این ماموران دولت چیست و دوما این که چه طور می‌توانم گزارش بدهم که هویتم مشخص نشود؟ این‌ها همه جا آشنا دارند و با توجه به این‌که منطقه ما کوچک است و همه هم‌دیگر را می‌شناسند، اگر من به اداره‌ای بروم و گزارش بدهم، متوجه می‌شوند که من بوده‌ام. از طرف قاچاق‌چیان هم امنیت نخواهم داشت.

با سلام؛ ماموران دولتی که به نوعی با قاچاق‌چیان انسان همکاری می‌کنند، مرتکب چندین جرم شده‌اند. اگر در قبال این کار رشوه گرفته باشند، قطعا مرتکب جرم ارتشا هستند و از جهت قاچاق انسان نیز مشمول مجازات‌های مقرر در «قانون مبارزه با قاچاق انسان» خواهند بود. علاوه بر این، در صورت اثبات، به صورت دایم یا موقت به انفصال از خدمات محکوم خواهند شد. در مورد سوال دوم‌تان عرض شود که شما می‌توانید با مراجعه به دادستانی، مساله را گزارش دهید. اما اگر به هیچ وجه نمی‌خواهید هویت‌تان مشخص شود، بهترین راه گزارش تلفنی به سازمانی است که ماموران تابع آن هستند. هم‌چنین می‌توانید مساله را تلفنی به اداره اطلاعات و دادستانی نیز گزارش دهید. موفق باشید.

سلام؛ من دانشجوی ایرانی در خارج از کشور هستم. سوالی در مورد نوکیشان مسیحی دارم. دیروز در خبرها خواندم که عده‌ای از آن‌ها را به پنج سال مجازات حبس محکوم کرده‌اند. سوال من این است که آیا این افراد را به جرم «ارتداد» محاکمه می‌کنند؟ اگر این چنین است، آیا مجازات ارتداد زندان است؟ به طور کلی می‌خواهم بدانم گرویدن یک مسلمان به دین دیگر در ایران چه مجازاتی دارد؟

با سلام؛ در قوانین ایران مبحث ارتداد وجود ندارد و مجازاتی برای آن در نظر گرفته نشده است. اما در «قانون اساسی» و «قانون مجازات اسلامی» ذکر شده است که قاضی در موارد سکوت قانون باید از منابع و فتواهای معتبر فقهی استفاده کند. بر این اساس، بعضا مشاهده شده است قضات با استناد به منابع فقهی هم‌چون «تحریرالوسیله» «روح‌الله خمینی» اقدام به صدور حکم در مورد ارتداد کرده‌اند. مجازات ارتداد در منابع فقهی متفاوت است اما در اغلب موارد، مجازات مرگ در نظر گرفته شده است. ولی در مورد نوکیشانی که به حبس محکوم شده‌اند، عرض شود که این افراد نه در قالب ارتداد بلکه به اتهام جرایم امنیتی هم‌چون «تشکیل گروه به قصد برهم زدن امنیت ملی» در دادگاه انقلاب محاکمه شده‌اند و به همین دلیل مجازات حبس برای آن‌ها در نظر گرفته شده است. موفق باشید.

با سلام؛ سال پیش شوهر من ضامن وام بانکی پسرعمه‌اش شد. در آن زمان هرچه گفتم که این کار را نکند، قبول نکرد و فیش حقوقی خود را به عنوان ضمانت وام به بانک داد. پسرعمه شوهرم سه قسط وام را پرداخت کرد اما بعد آن را واریز نکرده است. به همین دلیل از ماه قبل قسمتی از حقوق شوهرم را توقیف کرده‌اند. شوهرم کارمند است و صاحب دو بچه هستیم. با وضعیت فعلی اقتصادی، این مساله خیلی برای ما مشکل ایجاد کرده است. من زنگ زدم به پسرعمه شوهرم، می‌گوید ورشکست شده‌ام و ندارم که بدهم. می‌خواستم ببینم آیا می‌توانیم از این پسرعمه شکایت کنیم تا به زندان برود تا بلکه قسط‌های وامش را پرداخت کند؟ آیا یک راه دیگری هست که فیش حقوقی را از ضمانت خارج کنیم؟

با سلام؛ متاسفانه امکان شکایت کیفری وجود ندارد چون عدم پرداخت اقساط جرم نیست. هم‌چنین در این مرحله امکان این که شوهرتان از ضامن بودن خارج شود، وجود ندارد زیرا بانک این امر را قبول نخواهد کرد. مگر این که پسرعمه شوهرتان با بانک توافق کند و برای پرداخت اقساط، وقت بگیرد و ضامن دیگری معرفی کند. در این صورت، شوهر شما از ضامن بودن خارج و ضامن جدید جایگزین خواهد شد. راه دیگر این است که اگر پسرعمه شوهرتان اموالی به جز مستثنیات دین دارد، شوهرتان می‌تواند با طرح دعوا در مراجع قضایی، اقدام به توقیف آن اموال کند. موفق باشید.

با سلام؛ دو ماه پیش ماشین خود را توسط یک نمایشگاه‌دار فروختم. نصف مبلغ را نقد گرفتم و نصف دیگرش را یک فقره چک دو ماهه. صاحب نمایشگاه خریدار را تضمین کرد و گفت از آشنایان او بوده و خیلی آدم معتبری است. من هم روی حساب حرف ایشان چک را قبول کردم. دو روز پیش رفتم بانک، حسابش خالی بود. به او زنگ زدم، گفت پول ندارم و دو ماه دیگر مهلت خواست. به صاحب نمایشگاه هم موضوع را گفتم اما گفت ربطی به من ندارد. می‌خواستم بدانم آیا می‌توانم علیه صاحب نمایشگاه شکایت کنم و پولم را از او بگیرم؟

با سلام؛ اصولا طرف حساب شما، شخص خریدار است نه صاحب نمایشگاه. مگر این که ایشان طی یک سندی، پرداخت پول را تضمین کرده باشد. اگر صرفا به صورت شفاهی و مطابق آن چه عرفا در این نوع مشاغل وجود دارد، به شما اطمینان داده باشد، کافی نیست و به معنای تضمین حقوقی نخواهد بود. به عبارتی، شما امکان مطالبه وجه چک از صاحب نمایشگاه را ندارید. بهتر است چک را برگشت بزنید و اقدامات حقوقی را آغاز کنید. اگر قراردادی مابین شما وجود دارد، در شرایطی امکان فسخ معامله و استرداد خودرو را دارید. هم‌چنین می‌توانید بابت وجه چک، با تامین خواسته ماشین مورد نظر را توقیف کنید. البته اگر تاکنون به فرد دیگری منتقل نشده باشد. موفق باشید.

با سلام؛ در یک کارگاه تولید لوازم آرایشی کار می‌کنم. محیط کار ما بسیار کثیف و غیربهداشتی است و کارفرما اصلا به این موضوع توجه نمی‌کند. به ایشان چند بار گفته‌ایم که چند نفر برای نظافت استخدام کند اما می‌گوید پول اضافه ندارم، با همین وضعیت کار کنید. ضمنا محیطی که کار می‌کنیم هم بسیار بد است. در یک زیرزمینی قرار داریم که رطوبت دارد و همیشه هم بوی فاضلاب می‌آید. تا حالا من و همکارانم چندین بار بیمار شده‌ایم. می‌خواستم بدانم آیا کارفرما نباید بهداشت محیط کار را تامین کند؟ آیا راهی هست بدون این‌که کارفرما متوجه بشود، از او شکایت کنیم یا گزارش بدهیم؟

با سلام؛ در «قانون کار» مواد مختلفی در مورد بهداشت محیط کار وجود دارد و کارفرما موظف به تامین آن است. ضوابط بهداشت هم طبق دستورالعمل‌هایی است که از طرف شوراها و کمیته‌های مقرر در قانون کار تنظیم می‌شوند. قانون کار برای عدم تامین بهداشت کار از ناحیه کارفرما مجازات‌هایی را پیش‌بینی کرده است. به همین دلیل بهتر است شما مساله را به اداره کار محل کارگاه گزارش دهید و خواهان بازرسی از کارگاه شوید. می‌توانید این گزارش را تلفنی و بدون مطرح کردن نام خود بدهید. اگر چنین گزارشی داده شود، اداره کار مجبور به فرستادن بازرس به کارگاه است. موفق باشید.

با سلام؛ من در یکی از شهرهای جنوب کشور زندگی می‌کنم. در محله ما خانه‌ای هست که مرتب افراد زیادی را می‌آورند و چند روز نگه می‌دارند. من متوجه شدم که این‌ها یک باند قاچاق بوده و آن افراد مسافران آن‌ها هستند. خیلی از این مسافران سن و سال کمی دارند. شنیده‌ام که این‌ها را برای کار به کشورهای عربی می‌فرستند. خانه‌ای که می‌گویم، اجاره‌ای است و صاحب خانه را پدر من می‌شناسد و می‌گوید فکر نکنم او هم در این باند باشد. اما پدر من چند بار به او تذکر داده است که در خانه‌ات چنین اتفاقی می‌افتد. ایشان هم گفته است به من ربطی ندارد، من کرایه‌ام را می‌گیرم. من فکر می‌کنم ایشان نیز با آن باند همکاری می‌کند. می‌خواستم بدانم اگر گزارش بدهیم، با صاحب‌خانه نیز برخورد می‌شود؟

با سلام؛ بنا بر گفته‌های شما، به نظر می‌رسد این باند در حال قاچاق انسان هستند و اگر صاحب‌خانه با علم و قصد با آن‌ها همکاری می‌کند و این همکاری در حد اجاره دادن خانه‌اش به آن‌ها است، مرتکب معاونت در قاچاق انسان شده است. تبصره ۳ ماده ۳ «قانون مبارزه با قاچاق انسان» می‌گوید: «مجازات معاونت درجرم قاچاق انسان به میزان دو تا پنج سال حبس حسب مورد و نیز جزای نقدی معادل وجوه یا اموال حاصل از بزه یا وجوه و اموالی که از طرف بزه دیده یا شخص ثالث وعده پرداخت آن به مرتکب داده شده است، خواهد بود.» پیشنهاد می‌شود حتما مساله را به پلیس یا دادستانی گزارش دهید. آن‌ها تمام جوانب مساله را اصولا باید بررسی و هر شخصی را که به نوعی در جرم دخیل هستند را دستگیر کنند. موفق باشید!

سلام. سوالی داشتم از خدمتتان. آیا هنوز که حکم قطعی بازداشت‌شدگان در تظاهرات‌ها صادر نشده این امکان قانونی وجود دارد که اعترافات آن‌ها در تلویزیون پخش شود؟ چند وقت پیش در خبرها خواندم که در مجلس طرحی مطرح‌شده که پخش اعترافات را منع می‌کند. اگر ممنوع است چرا تا حالا چندین نوبت اعترافات را پخش کرده‌اند؟ پسرعموی من هم در این تظاهرات‌ها بازداشت شده و بر اساس اطلاعاتی که گرفتیم از ایشان نیز فیلم گرفته‌اند.

با سلام! تحقیقات مقدماتی محرمانه بوده و به‌هیچ‌وجه امکان انتشار تصویر و مشخصات متهم و جوانب پرونده وجود ندارد مگر در موردی که متهم فراری است و انتشار برای شناسایی او صورت می‌گیرد. ماده ۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری در این مورد بیان کرده است «انتشار تصویر و سایر مشخصات مربوط به هویت متهم در کلیه مراحل تحقیقات مقدماتی توسط رسانه‌ها و مراجع انتظامی و قضایی ممنوع است.» همچنین مطابق ماده ۹۱ قانون آیین دادرسی کیفری «تحقیقات مقدماتی به‌صورت محرمانه صورت می‌گیرد مگر در مواردی که قانون به نحو دیگری مقرر نماید. کلیه اشخاصی که در جریان تحقیقات مقدماتی حضور دارند موظف به حفظ این اسرار هستند و در صورت تخلف، به مجازات جرم افشای اسرار شغلی و حرفه‌ای محکوم می‌شوند.» طرحی را که فرمودید هنوز مسکوت مانده ولی بدون آن طرح نیز در وضعیت کنونی انتشار اعترافات اشخاص در رسانه‌ها ممنوع است.

سلام. پسرم در تظاهرات‌های گرانی بنزین در تهران دستگیر شده است. رفتیم دادسرا که گفتند پسرت در زندان فشافویه است و دیگر هیچ اطلاعاتی ندادند. به بازپرس گفتم که می‌خواهم وکیل بگیرم اما خیلی ناراحت شد و گفت ما در این مرحله وکیل را نمی‌پذیریم. می‌خواستم بدانم آیا ایشان این حق را دارد؟

دسترسی به وکیل از حقوق متهم است. بر اساس قوانین ایران هر متهمی در هر مرحله از دادرسی می‌تواند به وکیل دسترسی داشته باشد؛ اما این حق بر اساس قانون آیین دادرسی کمی محدود شده است. به این نحو که در جرایم علیه امنیت متهم در مرحله تحقیقات مقدماتی باید از میان وکلایی که رئیس قوه قضائیه تعیین می‌کند وکیل انتخاب کند. به عبارتی در مرحله تحقیقات مقدماتی متهم به جرایم علیه امنیت نمی‌تواند وکیل دلخواه خود را انتخاب کند. بر اساس ماده ۱۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری سلب حق همراه داشتن وکیل و عدم تفهیم این حق به متهم به ترتیب موجب مجازات انتظامی درجه هشت و سه است. بنابراین اگر مقام قضایی در مرحله تحقیقات مقدماتی او را از داشتن وکیل محروم کند وی یا وکیلش می‌تواند از مقام قضایی متخلف به دادسرای انتظامی قضات شکایت کند.

با سلام! برادر من را در اصفهان دستگیر کردند. ایشان هیچ نقشی در خشونت‌ها نداشته و فقط در تظاهرات شرکت کرده است بااین‌وجود ماموران پس از بازداشت او را مورد ضرب و شتم قرار داده و می‌خواهند که اعتراف کند در آتش زدن بانک شرکت داشته. خلاصه بعد از دو روز ضرب و شتم برادرم مجبور به اعتراف دروغ علیه خود شده است. الان ایشان در زندان است. احتمال دارد در این روزها یک ملاقاتی باهاش داشته باشیم. به نظر شما ایشان می‌تواند اعتراف خود را پس بگیرد؟ در دادگاه چه بگوید بهتر است؟

با سلام! خدمتتان عرض شود اعترافی که ناشی از فشار و آزار و اذیت و تهدید است هیچ اعتباری ندارد. همچنین اگر قاضی بخواهد با استناد به اعتراف رای بدهد اولا باید خود آن را استماع کند و دوما در مورد صحت‌وسقم اقرار مطمئن شود. به همین دلیل بهتر است برادر شما در مراحل بعدی صراحتا بگوید تحت‌فشار مجبور به اعتراف شده و اقرار انجام‌شده را انکار کند. برادرتان یا وکیلش می‌تواند تقاضای بررسی دوربین‌های محل و بازجویی از شهود را بنماید. اگر افرادی هم شاهد بوده‌اند که برادرتان نقشی در آتش زدن بانک نداشته حتما آن‌ها را به بازپرس معرفی کنید. موفق باشید!

سلام. چند روز پیش از ستاد خبری وزارت اطلاعات با من تماس گرفتند و خواستند خودم را معرفی کنم. من یک خبرنگار یکی از نشریات محلی هستم و در تظاهرات‌ها با دوربینم عکس می‌گرفتم. البته تا حالا هیچ عکسی هم منتشر نکردم. سوالم این است که آیا احضار تلفنی وزارت اطلاعات قانونی است؟ آیا من می‌توانم نروم و اگر نروم چه اتفاقی می‌افتد؟

با سلام! اولا باید توجه شود زمانی می‌توان فردی را احضار نمود که این فرد در قالب یک پرونده قضائی به‌عنوان متهم، مظنون، شاهد یا مطلع شناخته شود و احضار باید یا توسط خود مقام قضائی یا به دستور او صورت گیرد. دوما مطابق ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری: «احضار متهم به‌وسیله احضاریه به‌عمل می‌آید. احضاریه در دو نسخه تنظیم می‏شود که یک نسخه از آن به متهم ابلاغ می‌گردد و نسخه دیگر پس از امضاء به مأمور ابلاغ مسترد می‏شود.» بنابراین احضار حتما باید به‌موجب احضاریه باشد. بر اساس مقررات مربوط به دادرسی الکترونیکی هر شخصی که در سیستم دادرسی الکترونیکی حساب کاربری دارد احضاریه از طریق آن سیستم ابلاغ می‌شود. درهرصورت احضاریه یا باید به‌صورت کتبی و یا به‌صورت الکترونیکی به شخص ابلاغ شود. احضار از طریق تماس تلفنی به‌هیچ‌وجه صحیح نیست و شخص احضار شونده از این طریق می‌تواند از مراجعه خودداری کند. اگر شما از رفتن خودداری کنید قانونا عواقبی نخواهد داشت. موفق باشید!

سلام؛ من ۶ سال پیش ازدواج کرده ام و با شوهرم از همان اوایل زندگی اختلاف زیادی داشتم. ایشان هیچ توجهی به من نمی‌کند و مشغول کار خود است. صبح زود می رود و شب ساعت ۹ از سرکار می آید. حتی روزهای تعطیل هم خیلی وقتها تا ظهر به مغازه می رود. علاوه بر این نوع نگاهمان به زندگی متفاوت است. تا حالا حتی یک کادوی کوچک هم برای من نگرفته است.هر وقت هم اعتراض می کنم می گوید شرایط همین است اگر نمی خواهی بیا جدا بشویم. ما یک دختر سه ساله داریم و من نمی خواهم جدا بشوم ضمن اینکه شرایط منطقه ما خیلی سنتی است و زنان مطلقه خیلی مشکل پیدا می‌کنند اما ایشان چند وقتی است که خیلی حرف از طلاق می زند. سوال من این است که آیا ایشان می تواند بدون هیچ دلیلی من را طلاق بدهد؟ اگر اینطور شود تکلیف بچه چه می شود؟ آیا راهی هست که من وادارش کنم رفتارش را اصلاح کند؟

با سلام! خدمتتان عرض شود بر اساس ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی: « مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.» در قوانین ایران نیز هیچ محدودیتی برای تقاضای طلاق از ناحیه مرد پیش بینی نشده است. یعنی ایشان می تواند بدون ارائه دلیلی شما را طلاق بدهد. البته در هر حال حقوق مالی شما از جمله مهریه و اجرت المثل محفوظ است. در مورد فرزند دخترتان عرض شود در صورت جدایی حضانت فرزند تا ۷ سالگی بر عهده مادر و بعد از آن با پدر است مگر اینکه دادگاه تصمیم دیگری بگیرد. در هر حال دختران بعد از سن ۹ سالگی خودشان می توانند تصمیم بگیرند که با کدام یک از پدر و مادر می خواهند زندگی کنند. در مورد سوال آخرتان باید بگوییم که از لحاظ حقوقی این امکان وجود ندارد که بتوان شخصی را به تغییر رفتار وادار کرد. بهتر است در این مورد با یک مشاور خانواده مشورت کنید. موفق باشید.

سلام؛ برادر من در یک شرکت توریستی کار می‌کرد اما چند وقت پیش به دلیل اختلافاتی که با مدیر شرکت داشت، از کار بیرون آمد. من چند روز پیش از او پرسیدم دلیل اختلافش چه بوده است، گفت این شرکت در قالب توریسم، زن‌هایی را به کشورهای خارجی می‌برد برای فحشا و فساد. این مساله من را بسیار ناراحت کرد. پسرعمویم را راضی کردم که برویم به پلیس بگوییم اما سوال‌هایی برای ما پیش آمد؛ اولا این که آیا گزارش ما مورد توجه قرار می‌گیرد؟ چه طور می‌شود این را ثابت کرد که شرکت این کار را می‌کرده است؟ پسر عمویم می‌گوید آن زن‌ها خودشان رضایت داشته‌اند، آیا در این صورت باز شرکت کار غیرقانونی انجام داده است؟

با سلام؛ اگر این شرکت با علم و قصد فحشا اقدام به ترانزیت زنان به خارج از مرزها می‌کرده است، قطعا مدیران آن مسوولیت داشته و مرتکب جرم قاچاق انسان شده‌اند؛ هر چند که قربانیان رضایت داشته باشند. در ماده ۲ «قانون مبارزه با قاچاق انسان» به صراحت ذکر شده است که عبور دادن (خارج یا وارد ساختن و یا ترانزیت)، حمل یا انتقال مجاز یا غیرمجاز فرد یا افراد به طور سازمان یافته برای فحشا هرچند بارضایت آن‌ها باشد، جرم است. به همین دلیل شما می‌توانید موضوع را به دادستانی یا پلیس اطلاع بدهید. به هر حال، پسرعموی شما مدتی آن جا کار کرده است و احتمالا تعدادی از آن زنان را می‌شناسد. می‌توانید نام آن‌ها را بدهید و پسرعموی شما هم می‌تواند به عنوان شاهد در پرونده حضور داشته باشد.

سلام؛ من در اینستاگرام پیجی داشتم که دنبال کننده زیادی داشت. سال گذشته پلیس فتا احضارم کرد و گفت از طرف دادستانی دستور داده شده از شما بازجویی کنیم به دلیل این که پست‌هایی در اینستاگرام اشتراک گذاشتی و به آخوندها توهین کرده‌ای. مامور مربوطه با بیان این که این کارم شش ماه حبس دارد، از من تعهد گرفت که پیچ را امحا کنم. بعد از چند روز به طور کامل پیجم از دسترس خارج شد. پس از گذشت چند ماه، مامورهای لباس شخصی با حکم وارد منزل پدرم شدند و من را دستگیر کردند. گوشی موبایل و چند سیم‌کارت که متعلق به برادرزاده و خواهرم بودند را هم به همراه رسیور ضبط کردند. بعد من را به بازداشتگاه اداره اطلاعات بردند. بازجو سوالاتی مطرح می‌کرد و من واقعیت را عنوان می‌کردم. اما متاسفانه بازجو گفت که جواب‌های تو به درد من نمی‌خورند و باید چیزهایی که من می‌خواهم، بنویسی و با تهدید و ضرب و شتم مجبورم کرد که جواب مدنظرش را بدهم. فردای آن روز مرا بردند دادگاه انقلاب بدون این که اجازه صحبت کردن به من بدهند. قاضی ضمن توهین و تحقیر، قرار وثیقه صادر کرد که بعد از یک هفته با گذاشتن وثیقه آزاد شدم. بعد برایم احضاریه آمد و در دادگاه، قاضی دفاعیات من را گوش نداد. در نهایت به اتهام «توهین به مقدسات» پنج سال، «توهین به رهبری» یک سال، «توهین به خمینی» یک سال و «تبلیغ علیه نظام» یک سال حکم دادند که پنج سال آن قابل اجرا است. تمام اسناد و مدارکی که با آن برایم پرونده ساخته‌اند، از صحبت‌های خصوصی من با دوستانم بوده است. یعنی با دوستم که چت کرده‌ام، اگر حرفی زده‌ام، از آن به عنوان توهین و تبلیغ استفاده کرده‌اند. خودم هیچ توهین و تبلیغی در پیجم نداشته‌ام. حالا سوال من این است که آیا حریم خصوصی می‌تواند علیه هر فردی استفاده بشود؟ دوم این‌که جرم من به نوعی سیاسی بوده، آیا اجازه ضبط وسایل منزل پدرم را داشته‌اند یا خیر؟

با سلام؛   تبلیغ علیه نظام زمانی است که مطلب یا صحبت به طور عمومی منتشر شود. چت‌های خصوصی هر چند حاوی تبلیغ علیه نظام باشد، جرم نیست. در مورد توهین هم عرض شود که کلماتی توهین‌آمیز محسوب می‌شوند که در عرف جامعه، توهین باشند و شخص هم قصد توهین را داشته باشد. به عبارتی، تا این حدی که شما توضیح داده‌اید، عنوان مجرمانه ندارد. بنابراین بهتر است اعاده دادرسی را به دیوان عالی کشور بدهید. در مورد توقیف وسایل، به جز ماهواره، همه وسایل باید به شما مسترد شوند. بنابراین، به دادگاه صادرکننده رای بروید و کتبا تقاضا کنید دستور رفع توقیف از وسایل شما را بدهد. به طور کلی ورود به حریم خصوصی، غیرقانونی است اما متاسفانه مقامات امنیتی این کار را انجام می‌دهند. موفق باشید.

آیا شما هم سوالی برای مشاور ما دارید؟ آیا شما هم سوالی حقوقی دارید؟

تیم ما آماده کمک است، سوال خود را اینجا ارسال کنید.

بپرس