یکی از مشکلات زندانیان، سختگیری مسئولان در ارسال نامه به خارج از زندان است. در بسیاری از مواقع مسئولان اجازه نمی دهند نامه به خارج از زندان ارسال شود فقط در مواردی که زندانی نسبت به پرونده خود به دادگاه نامه می نویسد سخت گیری کمتری می شود در بقیه موارد سخت گیری وجود دارد.آیا مسئولان زندان حق چنین کاری را دارند؟
مکاتبه کردن یکی از مصادیق حقوق زندانی است که در آیین نامه اجرایی سازمان زندانها نیز مورد تاکید قرار گرفته است. اصولا نسبت به نامه های غیر مجرمانه نباید سخت گیری شود ولی آیین نامه اجرایی با ایجاد محدودیتهای مبهم راه را برای سخت گیری مسئولان زندان در ارسال نامه باز گذاشته است. به عنوان مثال در این آیین نامه ذکر شده است که : «نامههايي كه نوشتههاي آن مفسدهانگيز يا مخالف با آييننامههاي موسسه يا زندان يا خلاف نظم و عفت عمومي و اخلاق حسنه بوده يا موجب هتك حرمت اشخاص شود يا متضمن الفاظ ركيك و مستهجن و ناسزا، تهديد و يا تهمت و افترا باشد و همچنين عرض حالهاي ناموجه و مكرر درباره موضوعهايي كه از پيش مورد رسيدگي قرار گرفته و تهيه و ارسال آنها صرفاً به منظور مزاحمت باشد به دستور رييس موسسه يا زندان ضبط شده و نويسنده نامه بر اساس مقررات اين آييننامه تنبيه انضباطي و يا تحت تعقيب جزايي قرار خواهد گرفت.» این مقرره مبهم و کلی بوده و قطعا برخلاف اصول حقوق زندانیان است.