سلام. من یک دختر ۲۳ ساله هستم و دانشجو. پدرم وقتی من بچه بودم فوت کرده است و عموهایم به نوعی سرپرست ما بوده اند. عموهایم بسیار سنتی و مذهبی هستند و من را از همان اول مجبور می کردند که بروم نماز جمعه و چادر سر کنم و از این محدودیتها. خیلی اذیتم کرده اند و چند بارهم مرا کتک زده اند مادرم هم نمی تواند در مقابلشان حرفی بزند. یعنی آن قدر فشار آورده اند که اگر مادرم نبود از خانه فرار می کردم. چند وقت است با پسری آشنا شده ام که قصد ازدواج داریم اما عموهایم می گویند امکان ندارد و ما رضایت نمی دهیم و اگر ادامه بدهی می کشیمت. من سوالم این است که آیا عموهایم می توانند قانونا مانع ازدواج شوند؟ دوم اینکه به دلیل آزار و اذیتهایشان می توانم شکایت کنم؟
پاسخ: با سلام! بر اساس ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی اذن نکاح دختر باکره بر عهده پدر یا جد پدری است بنابراین اپر پدر کسی فوت کرده باشد و پدربزرگش نیز در قید حیات نباشد دیگر احتیاجی به گرفتن اجازه از شخصی ندارد. عموهای شما هیچ اختیاری در مورد ازدواج شما ندارند و به هیچ وجه نمی توانند مانع آن شوند. در مورد شکایت عرض شود ضرب و جرح در قوانین ایران جرم انگاری شده است و اگر می توانید اثبات کنید که ضرب و جرح از طرف عموها بوده حق شکایت دارید. در مورد اجبار به انجام امورات مذهبی متاسفانه چنین عملی در حقوق ایران جرم انگاری نشده و از این بابت امکان شکایت وجود ندارد.