سلام. خواهر و شوهر خواهرم هر دو معلول هستند و تنها پسر آنها که اکنون ۱۳ سال دارد از ابتدای کودکی با ما زندگی کرده و تمام هزینههای زندگی این سه نفر بخشی با کمیته امداد امام خمینی و بخشی با ما بوده است. آنها در خانه ما زندگی می کردند. شوهر خواهرم بیش از دو سال است که متارکه کرده و به منزل پدری رفته است. در صورت طلاق آیا خانواده شوهر خواهرم میتوانند ادعای حضانت کنند؟ و اگر خود فرزند با رفتن به منزل پدری مخالف باشد آیا آنها میتوانند فرزند را به زور قانون از ما جدا کنند؟
پاسخ: با سلام! اصولا حضانت پس از سن ۷ سالگی با پدر است مگر مادر مخالفت کند که در این صورت دادگاه تصمیم می گیرد. مطابق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی: «برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. تبصره – بعد از هفت سالگی درصورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.» با توجه به معلولیت شوهر خواهرتان و اینکه تاکنون فرزندشان توسط شما نگهداری شده احتمال اینکه دادگاه حضانت را به پدر ندهد وجود دارد. توجه کنید پسران در سن ۱۵ سالگی از سن حضانت خارج شده و خود می توانند در مورد اینکه با چه کسی می خواهند زندگی کنند تصمیم بگیرند. یعنی تا شوهر خواهر شما بخواهد اقدام کند و حکم صادر شود یک سال حداقل می گذرد . می ماند یک سال که به احتمال زیاد دادگاه همین یک سال را هم به نفع مادرش حکم می دهد. موفق باشید!0