سلام و خسته نباشید؛ من ساکن یکی از شهرستانهای جنوب هستم. هشت ماه است که با یک پسری عقد کردهام اما ایشان آدم بسیار بدبین و شکاکی است. با این که در خانه پدر و مادرم هستم اما از راه دور هم من را کنترل میکند. میگوید نباید بیرون بروی و یا باید با مادر یا خواهر من باید بیرون بروی. چند وقت پیش میخواستم به یک جشن تولد بروم اما ایشان گفت نباید بروم در حالی که خانواده ما همگی قرار بود بروند. از گوشی من، تلگرام و واتس آپ و هر چه نرم افزار است را پاک کرده است. هر ساعت زنگ میزند و می پرسد کجا هستی و چه کسی در کنارت است. میگوید زن باید هر کاری شوهرش بگوید، انجام دهد و بدون اجازه شوهر، آب هم نمیتواند بخورد. اصلا نمیدانم چه کار کنم. به این فکر هستم که اگر برویم در یک خانه، وضعیت از این هم بدتر میشود. اصلا تمایلی به طلاق ندارم اما در این شرایط هم نمیشود زندگی کرد. میخواستم بدانم آیا از نظر قانونی، ایشان حق این کار را دارند و اگر بخواهم طلاق بگیرم، می توانم؟
با سلام؛
خدمت تان عرض شود که در «قانون مدنی» آمده است که ریاست خانواده از خصایص شوهر است اما از طرف دیگر، گفته شده زوجین باید «حسن معاشرت» داشته باشند. به همین دلیل، نمی توان گفت که خانم در همه امور باید از شوهر اطاعت کند و شوهر هم حق محدود کردن زن را ندارد. برای طلاق یک طرفه از سوی زن، باید دلایل موجهی وجود داشته باشد. سوء معاشرت مستمر از جمله موارد «عسر و حرج» و پدید آورنده حق طلاق است. اما تشخیص این که محدود سازی باعث عسر و حرج می شود یا نه، در اختیار قاضی است. به طور کلی، قضات تمایل چندانی به صدور حکم طلاق به دلیل محدود کردن ندارند و در مورد شما هم احتمال سخت گیری وجود دارد. به همین دلیل، اگر تصمیم به طلاق دارید، بهتر است به صورت توافقی طلاق بگیرید.
موفق باشید.