سلام! من سه سال پیش ازدواج کردم. در این سه سال ما بچه دار نشدیم. دو ماه پیش رفتیم دکتر و پس از آزمایش های مختلف، مشخص شد که شوهرم نابارور است. به همین دلیل من تصمیم گرفته ام که جدا بشوم. با شوهرم صحبت کردم که توافقی جدا بشویم اما او می گوید صبر کنیم، شاید در آینده علم پزشکی راهی را پیدا کند. یک بار هم گفت که مهریه را ببخش تا طلاقت بدهم اما واقعیتش من نمی خواهم مهریه را ببخشم چون از همان اول ازدواج، مادر شوهرم می گفت ایراد از تو است که بچه دار نمی شوید. حتی پسرش را تحریک می کرد که زن دوم بگیرد. شوهر من هم مرتبا به من سرکوفت میزد. اما حالا که مشخص شده ایراد از خودش است، اصلا هم به رویش نمی آورد و برای من شرط و شروط می گذارد. خلاصه می خواهم ببینم سریعترین راه برای طلاق گرفتن چه راهی است؟
با سلام!
خدمتتان عرض شود که اگر هر یک از زوجین قدرت باروری نداشته باشند، طرف دیگر می تواند تقاضای طلاق کند. بر اساس بند 13 ماده 8 «قانون حمایت خانواده»، مصوب سال 1353، یکی از مواردی که باعث ایجاد حق طلاق برای زن می شود، عقیم بودن مرد است. از طرف دیگر، در عقدنامه ها شرطی وجود دارد که می گوید در صورتی که پس از گذشت پنج سال، زوجه از شوهر خود به جهت عقیم بودن یا عوارض دیگر صاحب فرزند نشود، می تواند از طریق وکالت در طلاق از شوهر خود جدا شود. اگر شما می خواهید هم اکنون از شوهر خود جدا شوید، باید با استناد به نابارور بودن شوهرتان و در قالب «عسر و حرج»»، از دادگاه خانواده تقاضای صدور حکم طلاق را کنید. دادگاه مساله را به پزشکی قانونی ارجاع می دهد و در صورت تایید ناباروری، حکم به طلاق خواهد داد. برای استفاده از وکالت در طلاق بر اساس شرط دهم عقدنامه باید دو سال دیگر صبر کنید. شما الزامی برای بخشش مهریه ندارید و می توانید تمام آن را مطالبه کنید.
موفق باشید.