شایا گلدوست
طرح محدودیت اینترنت موسوم به «صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی» که روز سوم اسفند۱۴۰۰ از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی تصویب و با واکنش شدید افکار عمومی روبهرو شده بود، امروز پنجم اسفند با دستور هیات رییسه مجلس لغو شد.
با این حال، محدودیت دسترسی به اینترنت و شبکههای مجازی برای کاربران ایرانی موضوع تازهای نیست.
در روزهای اخیر، گزارشهایی مبنی بر کاهش سرعت اینترنت در ایران منتشر شدهاند. محدودیت دسترسی به اینترنت، زندگی بسیاری از شهروندان را تحت تاثیر قرار میدهد؛ از دانشاموزان گرفته تا افرادی که از مشاغل آنلاین و به شکل اینترنتی کسب درآمد میکنند.
در این گزارش، به تاثیر محدودیت دسترسی به اینترنت و شبکههای اجتماعی روی زندگی جامعه رنگینکمانی پرداختهایم.
***
اعضای جامعه رنگینکمانی، فعالان و کنشگران حوزه جنس و جنسیت و حامیان آنها در شبکههای اجتماعی بسیار فعال و پررنگ ظاهر میشوند. دلیل آن نیز به رسمیت شناخته نشدن، دیدگاه بیمارپندارانه و نگاه مجرمانهای است که در جامعه و قانون با آن روبهرو هستند.
آنها حقوق انسانی پایمال شده خود را در فضای مجازی مطالبه میکنند و سعی دارند صدای خود و جامعه خویش را به دیگران برسانند.
اما این تنها اعضای جامعه رنگینکمانی داخل ایران نیستند که از شبکههای اجتماعی برای کنشگری در این حوزه استفاده میکنند، بسیاری از فعالان و کنشگران حوزه جنس و جنسیت از خارج از کشور نیز در این فعالیتها با آنها همراه هستند. آنها با ایجاد شبکهها و سازمانهای متعدد و با تولید محتواهای آموزشی، وظیفه اطلاعرسانی و فرهنگسازی به عموم جامعه را بر عهده دارند. شبکههای اجتماعی برای این افراد، یکی از راههای ارتباطی و شاید بهتر است بگوییم، مهمترین و تاثیرگذارترین راه ارتباطی آنها با عموم جامعه است؛ با توجه به این که از خارج از کشور با دستی بازتر و محدودیت کمتر میتوانند به فعالیتها و وظیفه حرفهای خود پایبند باشند. اما با اجرای چنین طرحهایی جهت محدود کردن فضای مجازی برای کاربران در داخل کشور، تمامی این فعالیتها تحت تاثیر قرار میگیرند. اطلاعات مورد نیاز زیر سایه محدودیتهای تعیین شده و سانسور به راحتی قابل دسترسی نخواهند بود. به همین دلیل در روزهای اخیر بسیاری از فعالان و اعضای جامعه رنگینکمانی با استفاده از هشتگهای «#طرح_صیانت» و «#نه_به_طرح_صیانت»، به تصویب و اجرای چنین طرحهایی در شبکههای اجتماعی واکنش نشان دادهاند.
آنها معتقدند که برای جامعه رنگینکمانی در ایران، اینترنت تنها راه ابراز وجود و دسترسی حداقلی به منابع مورد نیاز است که آن هم با تصویب طرح صیانت، از آنها دریغ میشود.
یکی از کاربران در توییتی نوشته است: «صدای جامعه LGBTQ+ ایران به اندازه کافی ضعیف است، تنها فضای اندکی که وجود دارد تا لابهلای انبوه حملات و تبعیضات گسترده، اعضای این جامعه خود واقعیشان باشند و زیر پوستی حرکتی داشته باشند، وابسته به اینترنت است! قطع اینترنت، یعنی ساقط کردن اعضای این جامعه!»
کاربر دیگری با اشاره به حوادث آبان ۱۳۹۸ توییت کرده است: «۲ سال پیش، ۱۰ روز اینترنت را قطع کردند، دیدند که دنیا اهمیتی نمیدهد، الان با خیال راحتتر قطعش میکنند... این طرح را اجرا میکنند، به تنهایی و بیچارگی ما میخندند، مردم را فقیر و سرکوب میکنند. آقازادههایشان از همان آمریکایی که ۴۰ ساله ما را تحریم کرده و به بچههای اینها شهروندی داده؛ مالهمیکشند و ادای روشنفکرها را در میآورند. برای هیچکس مهم نیست ...»
برای برخی از افراد، شبکههای اجتماعی و فضای مجازی تنها راه ارتباطی با دیگر اعضای جامعه رنگینکمانی هستند و احساس همدلی و حس مشترکی را با گفتوگو و صحبت از تجربیات زیسته خود به یکدیگر منتقل میکنند؛ چیزی که شاید در زندگی واقعی به دلیل فشارهای خانوادگی و اجتماعی از آن محرومند.
کاربری توییت کرده است: «با محدودیت دسترسی به فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، دوباره احساس میکنم که تنهاترین و متفاوتترین فرد روی زمین هستم؛ احساسی که در روزهای نوجوانی در سردرگمی شناخت گرایش جنسیام تجربه میکردم.»
با وجود تبعیضها، خشونتها و فجایعی که علیه اعضای این جامعه اتفاق میافتند و انگشتشمار خبرهای آن از طریق شبکههای اجتماعی و رسانههای خارج از کشور منتشر میشوند، یکی دیگر از دغدغههای این جامعه و فعالان این حوزه، افزایش خشونت علیه اعضای جامعه رنگینکمانی است؛ خشونتی که میتواند بی صدا و در سکوت، جان انسانی را به جرم گرایش جنسی و هویت جنسیتی او بگیرد.
کاربری در توییت خود میگوید: «حتی در مواقعی که اعضای جامعه رنگینکمانی به اینترنت هم دسترسی دارند، اخبار به قتل رسیدن و تحت تبعیض قرار گرفتنشان زیر سایه میرود، وای به حال زمانی که اینترنت قطع شود!»
کاربر رنگینکمانی دیگری نیز با اشاره به تصویب و لغو این طرح، معتقد است که اینها بازی حکومت برای فریب مردم و افکار عمومی هستند. او در توییتی با زبان طنز نوشته است: «هشتگ #نه_به_طرح_صیانت و #طرح_صیانت ترند شده است. صدای مردم در آمده است، چی کار کنیم؟ کاری ندارد، شب به دروغ میگوییم طرح صیانت لغو شد و صبح میگوییم طرح صیانت اجرا میشود و لغو طرح صیانت جوک و شوخی بیمزهای بود، مردم زود گول میخورند!»
فضای مجازی و شبکههای اجتماعی در واقع روزنهای برای رساندن فریاد جامعه رنگینکمانی ایرانی به جهان هستند. واضح است که جمهوری اسلامی با اعمال محدودیت دسترسی به اینترنت و شبکههای جهانی، ضربهای بزرگ به این جامعه همیشه در معرض ظلم وخشونت وارد خواهد کرد و در بیصدایی و عدم ارتباط بینالمللی، به خشونت و سرکوب علیه آنها ادامه خواهد داد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر