سخنگوی قوه قضائیه چندی پیش گفت «ما هیچ شهری را به عنوان تبعیدگاه نمی‌شناسیم. همه ایران سرای من است.» مقامات قضایی مدعی هستند که استان‌ها و شهرهایی که برای «اقامت اجباری» معین شده‌اند نباید «تبعیدگاه» بخوانیم. اما در احکام قضایی مشخصا از برخی مناطق محروم کشور به عنوان محل «اقامت اجباری» و «تبعید» برای محکومان قضایی نام برده شده است. در تازه‌ترین نمونه در اردیبهشت ۹۹، در حکم چند تن از دراویش گنابادی مشخصا به مجازات «تبعید» اشاره شده. از زمان مشروطه تا امروز، شهرهایی دورافتاده و محروم و در صدر آن «سیستان و بلوچستان» محل تبعید بوده. «علی خامنه‌ای» یکی از شخصیت‌های مخالف حکومت پهلوی بود که در سال ۱۳۶۵ به «ایرانشهر» در استان سیستان و بلوچستان تبعید شد. به نظر می‌رسد ایرانشهر امروز در مقایسه با زمان تبعید خامنه‌ای، تغییری نکرده و سرشار از محرومیت و فقر است. کودکان هنوز هم پابرهنه هستند، رودخانه پرآب استخر آن‌هاست و اگر خشک باشد، ماهی‌های مرده اسباب‌بازی‌‌شان است. جمهوری اسلامی با تحمیل فقر و نگاه امنیتی، مناطق محروم را به عنوان «اقامت اجباری» محکومان قضایی در نظر گرفته. سخنان سخنگوی قوه قضاییه صرفا برای دل‌خوش کردن مردمی است که از «تبعیدگاه» خوانده شدن زادگاهشان به ستوه آمده‌اند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر