بعد از اعدام زانیار و لقمان مرادی و رامین حسینپناهی، همبندیهای این سه فعال کرد در نامهای روز اعدام را تشریح کردند.متن کامل نامه تعدادی از همبندیهای اعدام شدهها:
واقعه شنبه ۱۷ شهریور بود. از روز چهارشنبه بلافاصله بعد از ملاقاتها تمام تلفنهای زندان (کلیهی بندها) قطع و تمام ترددها (حتی به بهداری) به بهانههای مختلف کنسل شده بود. ابتدا زانیار و سپس لقمان را به اسم مدیریت صدا زدند. تا این جا چندان غیرعادی نبود. حتی ممنوعیت هواخوری بندهای مجاور که همیشه سر و صدایشان را میشنیدیم و حال نمیشنیدیم را هم غیر عادی تلقی نمیکردیم. (تا ساعت سه و چهار بعد از ظهر که زانیار و لقمان هنوز بر نگشته بودند، تاخیر چندان غیرعادی نبود). ولی از ساعت چهار و نیم به بعد نگرانیها شروع شد و همهی موارد بالا در کنار هم واقعهی شومی را خبر میداد. داستان برخورد کامیون با کابلهای تلفنی زندان، که نگهبانها میگفتند، قبلا هم در زندان با جنایاتی همراه بوده، و این خود نگرانیها را افزایش میداد. تنها امیدواریمان این بود که پروندهی آنها نقص خورده بود و تازه برای تعیین شعبه به دادستانی سنندج رفته است. یعنی عملا تعیین تکلیف نشده، غافل از این که مار به دوشان حاکم برای بقایشان مغز جوانان دیگری را میخواستند. و دادگاه و قضاییهی ضحاکیان که ماده و قانون و آیین دادرسی نمیشناسند...
داستان کشتار و قتل عام زندانیان در مرحلهی پایانی همهی دیکتاتورها همیشه قابل پیشبینی و در تقدیر بوده و هست ...
و وای بر مردمی که از کشتار همنوعانشان بترسند و عقب بکشند. آنجاست که جنایتکاران را بر جنایتهایشان مصممتر کردهاند و آدرس سرکوب و جنایت بیشتر را دادهاند و خوشا به حال مردمانی که جوانان و فرزندانشان مثل زانیار، لقمان و رامین (در اوج عشق به زندگی) سرفرازانه «بر سر دار شدن» را میپذیرند. تا ریشههای این چوبهای دار را که بر فراز آسمان خلقمان برافراشتهاند را برکنند...
و ما زندانیان و همبندیان آنها کمربندها را محکم کرده و آمادهی موج بعدی و شاید آخرین اعدامها در مرحلهی پایانی هستیم. و چه افتخاری بالابلندتر از این که ما آخرین اعدامیها بوده و پس از ما دیگر هرگز جوانانمان با چوبههای دار مواجه نخواهند بود...
و آیا برای همهی دنیا همین یک دلیل (در میان انبوه دلایل) کافی نیست که وقتی پاکترین جوانان این سرزمین، امثال زانیار و لقمان و رامین و ... به ریسمانهای مرگ سپرده میشوند، معنایش این است که این نظام به هیچ ترتیبی قابل اصلاح نیست...
و هم از این رو همهی کسانی که دستی در ایجاد این توهم داشتهاند و از «وضعی بدتر» میترساندهاند، باید بگویند منظورشان کدام وضع بدتر است؟
ما همبندیان این سه شهید سربهدار و سرافراز ضمن محکوم کردن این جنایت و آرزوی صبر و بردباری برای خانواده و عزیزانشان معتقدیم که خون آنها راهگشای طلوع آزادی و عدالت و برابری برای خلق در زنجیرمان خواهد بود.
زندانیان سیاسی گوهردشت کرج
۲۱ شهریور ۱۳۹۷
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر