با پیروزی انقلاب اسلامی و قدرت گرفتن آیت الله خمینی و طیف تندروی اسلامگرا، محدودیت و فشار بر هنرمندان نیز شروع شد. بسیاری از هنرمندان ایرانی به دادگاههای انقلاب فراخوانده شدند، بازجویی شدند و به همکاری با حکومت پهلوی و یا معاندت با دستورات اسلام متهم شدند. هنرمندان یا خانه نشین شدند و یا مجبور به جلای وطن شدند. ایرج جنتی عطایی، شاعر، ترانهسرا و نمایشنامهنویس که پیش از انقلاب به انگلستان رفته بود، با افزایش فشارها بر هنرمندان دیگر به ایران بازنگشت.
ایرج جنتی عطایی، ۷۱ ساله، از برجسته ترین ترانه سرایان تاریخ ترانه ایران و از پیشگامان ترانه ی نوین فارسی است. او دانش آموخته تئاتر دانشکده هنرهای دراماتیک تهران و دکترای جامعه شناسی هنر از دانشگاه چلسی انگلستان است. کلام بسیاری از ترانههای ماندگار معاصر از سرودههای جنتی عطایی است. او فعالیت خود را در ۲۱ سالگی و در همکاری با پرویز مقصدی در سال ۴۶ شروع کرد. پرویز مقصدی، واروژان و عطا الله خرم نسل اول آهنگسازان موسیقی مدرن فارسی هستند. جنتی عطایی در همکاری با پرویز مقصدی و خوانندگان مطرح آن دوره، ترانههایی ماندگار خلق کردند: ترانههای برگشته مژگان با صدای عارف (۱۳۴۷)، قصه وفا با صدای گوگوش (۱۳۴۷)، گل سرخ با صدای ویگن (۱۳۴۸) از محصولات این دوره هستند. جنتی عطایی از سال ۵۲ شروع به سرودن ترانههایی با مضامین سیاسی و اجتماعی کرد. ترانه جنگل، علی کنکوری، خونه و بنبست با صدای داریوش از ترانههای سیاسی اجتماعی او هستند. جنتی عطایی با دیگر آهنگسازان بنام عصر خود نیز آثار به یادماندنی متعددی تولید کرد. آهنگسازانی چون بابک بیات، پرویز اتابکی، بابک افشار، محمد سریر، سورن، هاملت میناسیان، حسن لشگری... جنتی عطایی در چهار دهه گذشته همچنان به فعالیت حرفهای هنری خود در خارج از ایران ادامه داده است. ایران وایر برای تمامی هنرمندان ایرانی آرزوی موفقیت میکند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر