انقلاب اسلامی و کوچ اجباری هنرمندان، داریوش اقبالی

تماشا در یوتیوب

با پیروزی انقلاب اسلامی و قدرت گرفتن آیت الله خمینی و طیف تندروی اسلامگرا، محدودیت و فشار بر هنرمندان نیز شروع شد. بسیاری از هنرمندان ایرانی به دادگاه‌های انقلاب فراخوانده شدند، بازجویی شدند و به همکاری با حکومت پهلوی و یا معاندت با دستورات اسلام متهم شدند. هنرمندان یا خانه نشین شدند و یا مجبور به جلای وطن شدند. داریوش اقبالی، خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی هم که در زمان پیروزی انقلاب ۵۷ برای معالجه به لندن سفر کرده بود، دیگر به ایران بازنگشت.

داریوش اقبالی، ۶۸ ساله، معروف به داریوش، خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی ساکن لس‌آنجلس آمریکاست. او با استفاده از سبک صدایی خاص و مضامینی چون آزادی، صلح و عشق به خواننده جریان‌ساز مشهور است. او در ۲۰ سالگی با ترانهٔ به من نگو دوست دارم و آهنگسازی  درویش مصطفی جاویدان  مشهور شد. داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگ‌های سیاسی مانند جنگل، بن‌بست، بوی خوب گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، زندانی شد. داریوش با چهره‌های موسیقی پاپ مانند منوچهر چشم آذر، بابک افشار، بابک بیات، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی همکاری کرده. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز نیز از جمله مشهورترین ترانه سرایانی هستند که با داریوش همکاری داشته‌اند. با پیروزی انقلاب ۵۷، داریوش که برای معالجه به لندن سفر کرده بود دیگر به ایران بازنگشت. استفاده از ترانه‌هایی با مضامین اجتماعی و انسانی و خواندن ترانه‌های اعتراضی و صدای خاصش، او را به یکی از محبوبترین خوانندگان ایرانی تبدیل کرده. او پس از سال‌ها اعتیاد در سال ۷۸ اعتیاد را ترک کرد و سه سال بعد اولین وب‌گاه ایرانی، سایت بهبودی را برای کمک به معتادان تاسیس کرد. داریوش پس از وبسایت بهبودب، بنیاد آینه را تاسیس کرد و گفته می‌شود از زمان تاسیس تا امروز نزدیک به ۴۰ هزار نفر ترک اعتیاد کرده‌اند. داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است و به مسائلی چون پناه‌جویان ایرانی، گروه‌های جوامع اقلیت و کودکان کار نیز توجه دارد. ایران‌وایر برای تمامی هنرمندان ایرانی آرزوی موفقیت می‌کند.