توصیف نازنین زاغری از دردها و رنج‌های دوران زندانش

تماشا در یوتیوب

نازنین زاغری رتکلیف، زندانی ایرانی-بریتانیایی، در نامه‌ای به همسرش ریچارد و دختر خردسالش از دردها و رنج‌های یک سال حبس نوشته. نازنین زاغری برای تعطیلات نوروز ۹۵ به ایران رفته بود که هنگام خروج توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و به ۵ سال زندان محکوم شد.

«ریچارد عزیزم، کشوری که روزی به آن افتخار می‌کردیم، مرا به انجام کاری که مرتکب نشده بودم متهم کرد. یادت هست هر روز اصرار می‌کردم که برای گذراندن عید به ایران سفر کنیم؟ دیگر هرگز این خواهش را از تو نخواهم داشت. به گناهی ناکرده، ۹ ماه اول سال گذشته در سلول‌های انفرادی سپری شدند، روزهایی را پشت‌سر
گذاشتم که باور داشتم دیگر هیچگاه تو را نخواهم دید. شیون‌هایم در آن سلول تنگ و سرد شنیده نمی‌شد. ضجه‌های مادرانه‌ام را در فراغ کودک ۲ ساله‌ام و آغوش تهی از بوی او را هیچکس نمی‌دید. خیلی سخت است که فقط دو سالت باشد و زندگی چنین تجربه سخت و بزرگی را بر شانه‌های کوچکت بگذارد. ما بر این درد نیز پیروز خواهیم شد. آزادی، امروز، یک روز به ما نزدیک‌تر شده.»

نازنین زاغری
اسفند ۱۳۹۵
زندان اوین