مهاجران افغانستانی ساکن ایران، نه تنها از حقوق اولیه شهروندی برخوردار نیستند، بلکه همواره مورد تبعیض آموزشی نیز بودهاند. جمهوری اسلامی برای کودکانی با والدین افغانستانی شناسنامه صادر نمیکند و کودکانی که مدارک هویتی ندارند، از تحصیل محرومند. پس از سالها کشمکش، بالاخره سال گذشته آیتالله خامنهای یک هفته مانده به شروع سال تحصیلی اعلام کرد که مهاجران افغانستانی میتوانند ادامه تحصیل بدهند. البته نداشتن مدرک تنها بخشی از مشکلات افغانها در ایران است. مشکل اصلی فشارهای حکومتی و ضایع شدن حق قانونی آنها است. بر اساس اعلام سازمان سنجش و آموزش کشور، و طبعاً تحصیل، اتباع غیر ایرانی در اکثر استانها غیرقانونی است. عاصف حسینی، روزنامهنگار و شاعر مقیم آلمان، از ۹ سالگی برای کمک به خانواده در حین درس خواندن در ایران قالیبافی هم میکرد. او درنهایت در ۲۵ سالگی به دلیل فشارهای حکومت و آزار و اذیت مهاجرین افغانستانی ایران را ترک میکند. او اکنون دانشجوی دکترای مدیریت بحران بینالملل در آلمان است. به اعتقاد حسینی تبعیض علیه افغانستانیها هم به ضرر مهاجرین است و هم به ضرر ایران: «گاهی از این سیاستهای ایران خندهام میگیرد، درحالیکه میتوانند با ایجاد امکان تحصیل برابر، از نیروی کار خوبی برخوردار شوند. هرکس در ایران درسخوانده در بدنه قدرت حکومت افغانستان یا رسانهها تأثیرگذار بوده. افغانستان حیاطخلوت ایران است.» عاصف حسینی تصمیم دارد رمانی از خاطرات خودش در ایران بنویسد و «زخمهایی» را به قلم بکشد که «آدمها با پیراهن خود میپوشانند تا کسی نبیند».
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر