امام صادقي ها چه جور موجوداتي هستند؟

میثم پیله‎فروش دانشجوی سابق دانشگاه امام صادق در وبلاگش یادداشتی درباره دانشگاه امام صادق، مواضع سیاسی دانشجویان، روش ها و محدودیت های آموزشی این دانشگاه منتشر کرده است.

او در این یادداشت خبرهای منتشر شده درباره تمام قد دانشجویان دانشگاه امام صادق از سعید جلیلی را رد کرده و از جمله یادآوری کرده است که در انتخابات سال 76 بیسیاری از دانشجویان این دانشگاه به خاتمی رای دادند،در انتخابات سال 84 بسیاری به هاشمی رفسنجانی و حتی مصطفی معین رای  دادند و در انتخابات سال 88 نیز به رغم ترجیح محمود احمدی نژاد بر میرحسین موسوی از سوی مدیران دانشگاه امام صادق، "تعداد زیادی از امام صادقی ها به موسوی رای دادند و برای او بیانیه صادر کردند."

به گواهی سایت رسمی دانشگاه امام صادق، میثم پیله‎فروش نویسنده این یادداشت وبلاگی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از دانشکده "معارف اسلامی و اقتصاد" دانشگاه امام صادق در سال 84 است و موضوع پایان نامه او "شاخص هاي عدالت اقتصادي و اندازه گيري آن-مطالعه موردي: استان قزوين" است.

یثم پیله‎فروش در یادداشت "امام صادقی ها چه جور موجوداتی هستند؟" نوشته که حتی "در انتخابات سال 84 نیز "در سال 1384 حضرت آیت الله مهدوی و جامعه روحانیت به هاشمی رفسنجانی تمایل داشتند و در نتیجه اکثریت استادان و دانش آموختگان قدیمی تر دانشگاه با هاشمی همراه بودند اما بیشتر جوانترها در پی احمدی نژاد؛ اما همان وقت نیز تعداد زیادی طرفدار لاریجانی و قالیاف و حتا معین بودند" و ابته یادآوری کرده که "تندروی برخی از ورودی های جدید دانشگاه، كه مانند بزرگترهاي خود نبودند و نه تنها مواضع سياسي رئيس دانشگاه را نقد مي كردند بلكه آن را به شدت تخطئه و ضد انقلابي مي دانستند، سبب شد مسؤولین دانشگاه نظام گزینش دانشجو را تغییر دهند."

به نوشته میثم پیله‎فروش "در سال 1388 نیز آیت الله مهدوی دل خوشی از احمدی نژاد نداشت اما ضرر او را کمتر از ضرر موسوی می دانست، با این وجود تعداد زیادی از امام صادقی ها به موسوی رأی دادند و برای او بیانیه صادر کردند."

این دانشجوی دانشگاه امام صادق تاکید کرده که "در سال 1392 نیز شرایط همانگونه است. تعداد امام صادقی های ستاد قالیباف کمتر از ستاد جلیلی نیست. همینطور با حمایت تلویحی جامعه روحانیت و  آیت الله مهدوی از ولایتی تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه با ولایتی همراهند و حتی ستادهای سایر نامزدهای ریاست جمهوری نیز از امام صادقی ها بی بهره نیست."

متن کامل یادداشت میثم پیله‎فروش در وبلاگ سلام:  امام صادقی ها چه جور موجوداتی هستند؟

این روزها با نامزدی سعید جلیلی در انتخابات ریاست جمهوری، برخی سایت ها در مطالبی دانش آموختگان دانشگاه امام صادق (ع) را نواختند و همه آنها را به صورت یک حزب مخفی مخوف که حامی جلیلی است و  به دنبال کسب قدرت، معرفی کردند. اما واقعیت آن چند هکتار محوطه جنگلی در شمال غرب تهران که روزگاری تحت نظر دانشگاه آمریکایی هاروارد اداره میشد و کالج مدیریت نام داشت و امروزه به صورت دانشگاهی تک جنسیتی تحت نظر روحانیت راستگرای ایران مدیریت می شود، چیست؟ "زندان سبز[1]" است یا "پایگاه تربیت تروریست[2]"؟

من که ورودی سال 1376 دانشگاه امام صادق (ع) هستم[3] این توفیق را داشتم که هم نسل دهه 60 دانشگاه را دیدم، با برو بچ دهه 70 زندگی کردم و نسل دهه 80 را شناختم. آنجا دانشگاهی است مثل همه دانشگاه های کشور، با استانداردهای سفت و سخت آموزشی[4] که همیشه بالاتر از سایر دانشگاه های کشور بوده و البته همانطور که سطح آموزش در کل کشور فرو افتاده است، استانداردهای دانشگاه امام صادق (ع) نیز همینطور[5]. به سبب کم بودن تعداد دانشجویان دانشگاه، معمولن اکثر بچه ها همدیگر را می شناسند و گزینش ریزکاوانه دانشگاه نیز اکثر بچه ها را یکدست و با زمینه های مذهبی، گردهم جمع کرده در نتیجه رفاقت های گسترده ای شکل می گیرد. همچنین از آنجا که زمان تحصیل در آنجا زیاد است (دستکم 8 سال) رابطه عاطفی عمیقی بین هم دوره ای ها ایجاد و هر دانشجو در طول تحصیل با تعداد زیادی از دانشجوهای سال های مختلف آشنا می شود. خود من وقتی به دانشگاه امام صادق (ع) آمدم دانشجویان سال 1368 هنوز در دانشگاه بودند و سال 1384 که از پایان نامه ام دفاع کردم، ورودی های آن سال را دیدم. در کنار این آشنایی با معارف اسلامی (بیش از 100 واحد) در کنار دروس متداول دانشگاهی (و بیش از 30 واحد زبان انگلیسی)، توانایی خوبی در شناخت روحانیت و جامعه مذهبی ایران و آموزه های مکتب اهل بیت به دانش آموختگان دانشگاه امام صادق (ع) می دهد، اخلاق نیکوی حضرت آیت الله مهدوی اکثر دانشجویان را دلبسته خود می کند و در یک جمله اکثر قریب به اتفاق امام صادقی ها، به جمهوری اسلامی اعتقادی قلبی داشته و پایبند احکام اسلامی هستند.

 اما آیا مواضع سیاسی همه ی دانشجویان در یکی از سیاسی ترین دانشگاه های ایران یکسان است؟ دانشگاهی که دانشجویان در آن اجازه تشکیل هیچگونه نهاد سیاسی را ندارند و بسیج دانشجویی آن نیز به زور دانشجویان رزمنده ای که تازه از جبهه برگشته بودند مانند جناب آقای دكتر کاظم جلالی تاسیس شد و گرنه حتی جامعه اسلامی دانشجویان نیز نتوانست در دانشگاه امام صادق (ع) شعبه بزند. دانشگاهی که مخالف ورزش حرفه ای است و در نتیجه معمولن تیمی حرفه ای از آن در مسابقات دانشجویی شرکت نمی کند. اما امکانات ورزشی خوبی دارد و در 2 سال اول ورزش صبحگاهی اجباری است و اگر کسی در آن شرکت نکند در درس تربیت بدنی می افتد[6]. دانشگاهی که در آن موسیقی و شطرنج و سیگار و تراشیدن ریش ممنوع است تا چه رسد به کارهای دگر[7].  انجن صنفی دانشجویی ندارد[8] ولی یکی از بهترین امکانات رفاهی را برای دانشجویان خود به صورت رایگان فراهم آورده است.[9]

من که سال 76 دانشگاه را درک کرده ام می توانم بگویم که در آن مقطع تعداد زیادی از امام صادقی ها به خاتمی رأی داده بودند و البته اکثریت با ناطق نوری بود. در سال های بعد نیز این تکثر وجود داشت. در سال 1384 حضرت آیت الله مهدوی و جامعه روحانیت به هاشمی رفسنجانی تمایل داشتند و در نتیجه اکثریت استادان و دانش آموختگان قدیمی تر دانشگاه با هاشمی همراه بودند اما بیشتر جوانترها در پی احمدی نژاد؛ اما همان وقت نیز تعداد زیادی طرفدار لاریجانی و قالیاف و حتا معین بودند. البته ناگفته نماند تندروی برخی از ورودی های جدید دانشگاه، كه مانند بزرگترهاي خود نبودند و نه تنها مواضع سياسي رئيس دانشگاه را نقد مي كردند بلكه آن را به شدت تخطئه و ضد انقلابي مي دانستند، سبب شد مسؤولین دانشگاه نظام گزینش دانشجو را تغییر دهند. در سال 1388 نیز حضرت آیت الله مهدوی دل خوشی از احمدی نژاد نداشت اما ضرر او را کمتر از ضرر موسوی می دانست. با این وجود تعداد زیادی از امام صادقی ها به موسوی رأی دادند و برای او بیانیه صادر کردند. در سال 1392 نیز شرایط همانگونه است. تعداد امام صادقی های ستاد قالیباف کمتر از ستاد جلیلی نیست. همینطور با حمایت تلویحی جامعه روحانیت و حضرت آیت الله مهدوی از ولایتی تعداد زیادی از دانش آموختگان دانشگاه با ولایتی همراهند و حتی ستادهای سایر نامزدهای ریاست جمهوری نیز از امام صادقی ها بی بهره نیست