رییس اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما:گروهی در سینما پول‌شویی می‌کنند

استان وایر- رییس اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما از پول‎شویی در ساخت سریال‌های شبکه نمایش خانگی خبر داده و گفته است بخشی از پول‌هایی که برای تولید این سریال ها هزینه می شود، از نقاطی می‌آید و از منابعی وارد می‌شود که نیاز به توجیه دارد:«تا منابع این پول‌ها مشخص نشود، نامش پول‎شویی است. درست مانند همان اتفاقی که سال‌ها قبل درباره خرید خانه در خارج از کشور رخ داده بود و خیلی‌ها از سراسر دنیا برای خرید خانه به خارج از کشور می‌رفتند و با خرید خانه پول شویی می‌کردند.»

 «غلامرضا موسوی» به ایلنا گفته است: «عرضه سریال‌ها در شبکه نمایش خانگی معمولا بازگشت سرمایه ندارد. این جا است که بحث پول شویی در ساخت این سریال‌ها به میان کشیده می‌شود. وقتی شما یک بار یا دوبار سریال ساختید و ضرر کردید که دیگر نباید دوباره آن را تکرار کنید. پس این تصور پیش می‌‌آید که سازندگان برخی از این آثار اهداف دیگری دارند.»

او اضافه کرده است:«وقتی یک فیلم متوسط در سینما ساخته می‌شود، بین ۸۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان هزینه دارد و ضرر آن بعد از اکران در سینما‌ها و عرضه در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، حداکثر ۲۰ تا ۳۰ درصد است. اما در سریال‌سازی میزان این ضرر بیش تر است زیرا نه نمایش تلویزیونی دارد و نه سینمایی. پس باید پولش از درون شبکه نمایش خانگی دربیاید که تقریبا غیرممکن است.»

 موسوی با اشاره به این که همه فعالان شبکه نمایش خانگی این کار را نمی‌کنند و محصولاتی نیز تولید شده‌ که موفق بوده، گفته است: «ازمیان ۳۰ شرکتی که در شبکه نمایش خانگی حضور دارند، فقط حدود هفت یا هشت شرکت فعال هستند.»

رییس اتحادیه تهیه‌کنندگان سینما افزوده است: «پول شویی اشکال مختلف اقتصادی دارد اما هدف اصلی آن، پنهان کردن منشا پول‌هایی است که وجود دارد. به همین دلیل، گروهی می‌خواهند از طریق کار در یک بخش اقتصادی یا فرهنگی آن را توجیه کنند. حالا این بخش می‌تواند سینما باشد یا شبکه نمایش خانگی. به همین دلیل، ما قوانین سختی برای پول شویی داریم هرچند نمی‌توانیم کسی را متهم کنیم. بعد از کار وضعیت مشخص می‌شود.»

موسوی هم‌چنین از وضعیت نامناسب شبکه نمایش خانگی خبر داده و گفته است آماری که در این رابطه داده می شود، شوخی است و  واقعی نیست:«آن چه ارایه می‌شود، بیش تر برای استفاده تبلیغاتی است و جز موارد نادر، در بیش تر موارد آمار، تبلیغاتی است؛ مثلا یک سریالی ادعا می‌کند ۵۰۰ هزار نسخه در یک نوبت فروخته است اما وقتی از کارخانه سوال می‌کنیم، می‌گوید کم تر از ۳۰۰ هزار نسخه تولید شده است. پس چه طور ۵۰۰ هزار تا فروخته شده است؟ اساسا دخل و خرج برخی از این سریال‌ها به هم نمی‌خورد زیرا تعداد شمارگان آن ها بسیار پایین است و مشخص است در فروش، سود زیادی کسب نمی‌کنند.»
موسوی با اشاره به این که تولید چنین سریال‌هایی در شبکه نمایش خانگی، هزینه ساخت فیلم‌ها را بالا می‌برد، افزود: «در این سریال‌ها، پول‌ها معمولا بی‌حساب و کتاب خرج می‌شوند. به همین دلیل، دستمزد بازیگران و عوامل را بالا می‌برند. لذا زمانی که یک تهیه‌کننده سینما برای ساخت فیلم سراغ آن ها می‌رود، با مشکل مواجه می‌شود.»