close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
استان تهران

زنان خروج از کشور را به عنوان شرط ضمن عقد ثبت کنند

۲۴ شهریور ۱۳۹۴
خواندن در ۳ دقیقه
زنان خروج از کشور را به عنوان شرط ضمن عقد ثبت کنند
زنان خروج از کشور را به عنوان شرط ضمن عقد ثبت کنند

استان وایر- مدیرکل دفتر بررسی‌های امور حقوقی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفت: «زنانی که مسوولیت‌‌های دولتی دارند و به ماموریت‌های دولتی خارج از کشور اعزام می‌شوند، معمولا مشکلی ندارند زیرا دولت گذرنامه خدمت دولتی برای آن ها صادر می‌کند اما سایر زنان می‌توانند خروج از کشور را به عنوان شرط ضمن عقد ثبت کنند. »

«اشرف گرامی‌زادگان» در مورد قانون خروج از کشور برای زنان و دختران به آنا گفت: «قانون خروج از کشور زنان و دختران در مجلس ششم مطرح شد که متاسفانه حذف ممنوعیت خروج از کشور زنان متاهل در آن مجلس به تصویب نرسید و حتی این موضوع در مجلس‌های بعدی نیز پی گیری نشد. با توجه به این که به گفته مسوولان، خروج زنان از کشور بدون رضایت همسر از لحاظ شرعی مشکل دارد، چنین قانونی مصوب نشد اما در مورد دختران بالای 18 سال، بسیاری از مسوولان با این نظر مخالفت کردند که ضرورتی برای اجازه خروج از کشور دختر بالای 18 سال وجود ندارد.»

وی افزود: «امروز هیچ محدودیتی برای خروج از کشور دختران بالای 18 سال و هیچ قانونی برای رسمیت بخشیدن به محدودیت دختران برای خروج از کشور با اجازه پدر وجود ندارد و دختران می‌توانند برای ادامه تحصیل، بدون کسب اجازه قانونی از پدر، از کشور خارج شوند.»

او ادامه داد: «زنان متاهل برای خروج از کشور باید از همسر خود اجازه قانونی داشته باشند. خروج از کشور زن تنها با اجازه قانونی و شرعی همسر مجاز است زیرا این موضوع با مساله تمکین در ارتباط است به طوری که زن باید صحبت همسر خود را مورد توجه قرار دهد و تنها با اجازه وی از کشورخارج شود.»

وی ادامه داد: زنان متاهل بدون سمت دولتی باید با مراجعه به دفاتر اسناد رسمی، اجازه قانونی همسر برای خروج از کشور را دریافت کنند و یا این که در هنگام ازدواج،‌ خروج از کشور را به عنوان یکی از شروط ضمن عقد مطرح و ثبت کنند زیرا زن می‌تواند در هنگام عقد برخی شروط و خواسته‌های خود را به صورت قانونی مورد توجه قرار دهد و اگر همسر در آن موقع اجازه دهد، این اجازه به صورت کلی در تمام عمر زندگی مشترک دوام دارد.»

طی روزهای گذشته «نیلوفر اردلان»، هافبک ۳۰ ساله تیم ملی فوتبال زنان ایران به دلیل مخالفت همسر خود از حضور در مسابقات آسیایی منع شد. این اتفاق واکنش‌های بسیاری در شبکه های اجتماعی و جامعه فعالان مدنی به همراه داشت. اردلان درباره این اتفاق گفته است: «مسابقات جام ملت‌های آسیا برای نخستین بار برگزار می‌شود و من هم در اردوهای تیم ملی تمرینات خوبی را زیر نظر خانم سلیمانی انجام دادم اما همسرم پاسپورتم را برای حضور در این مسابقات نداد و به دلیل مخالفت همسرم برای سفر به خارج از ایران، این رقابت‌ها را از دست دادم.»

وی افزود: «من از طریق انجمن حقوق زنان پی گیر این موضوع خواهم بود. من برای تفریح، به خارج از ایران نمی روم. هدفم اعتلای پرچم و کشورم است. مگر بعد از نایب قهرمانی در داخل سالن "گوانجو" چه چیزی عاید ما شد؟»

فریده غیرت، حقوق دان و وکیل دادگستری در این رابطه به آنا گفت: «این قانون کشور ما است و نمی‌توان قانون را اجرا نکرد و چاره، فقط تغییر این قانون است.»

او اضافه کرد: «زنانی که دارای مشاغل خاص هستند، مانند وزیر، معاون وزیر و معاونان رییس جمهوری که مسوولیت اجرایی دولتی دارند، به دلیل شغلی که دارند، در صورتی که برای خروج از کشور اجازه مقامات رسمی کسب کنند، دیگر نیازی به اجازه همسر ندارند. بنابراین، باید برای افرادی مانند نیلوفر اردلان که یک قهرمان ملی است نیز از این طریق کسب اجازه می‌کردند.»

این وکیل دادگستری درباره راه‌حل این مساله گفت: «موضوع خروج از کشور زنان متاهل باید از سوی نمایندگان و دولت مطرح شود و یا فعالان مدنی به صورت گروهی این موضوع را مطالبه کنند. زیرا براساس احکام شرع و دین ما، اجازه همسر برای همه اقدامات زن، حتی برای خروج از منزل نیز لازم است ولی برای این موضوع نیز فقها می‌توانند با ارائه راه‏کارهایی، این مساله شرعی را حل و کسب اجازه را به طریقی روشن و موجه کنند و بگویند که دامنه این ممانعت تا چه اندازه است و تا چه اندازه می‌توان این اجازه را باطل کرد.»

 

از بخش پاسخگویی دیدن کنید

در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید

صفحه پاسخگویی

ثبت نظر

مستند

مستند آزادی های یواشکی؛ قسمت سوم : اسید پاشی اصفهان

۲۴ شهریور ۱۳۹۴
خواندن در ۹ دقیقه
مستند آزادی های یواشکی؛ قسمت سوم : اسید پاشی اصفهان