محمدعلی سپانلو هم رفت

استان وایر- محمدعلی سپانلو، شاعر، منتقد ادبی و مترجم و نویسنده سرشناس ایرانی دوشنبه شب در سن 75 سالگی بر اثر عارضه ریوی و تنفسی در بیمارستان جم تهران جان سپرد.

به گزارش ایسنا، او که چند سالی از سرطان ریه رنج می‌برد، از روز سه‌شنبه 15 اردیبهشت در پی ناراحتی ریوی و تنفسی در بخش ICU بستری شده‌ بود.

«مهدی اخوت»، دوست و هم‌خانه سپانلو درباره درگذشت این شاعر به ایسنا گفت: «ساعت از 11 شب گذشته بود که از بیمارستان زنگ زدند که "سپان" دچار ایست قلبی شده است.»

اخوت درباره برگزاری مراسم تشییع و خاک‌سپاری سپانلو نیز گفت: «درباره محل خاک‌سپاری با من صحبتی نکرده بود ولی بعضی دوستان می‌گویند دلش می‌خواسته در امام‌زاده طاهر دفن شود که نمی‌دانم ممکن هست یا نه. باید درباره چگونگی برگزاری مراسم تصمیم بگیریم.»

سپانلو، پس از اتمام دانشگاه و دوران نظام وظیفه، در سال ۱۳۴۴ با شاعر و نویسنده جوان، «پرتو نوری‌علاء» ازدواج کرد. دختر وی، «شهرزاد سپانلو»، خواننده موسیقی پاپ و پسرش، «سندباد سپانلو» حاصل این ازدواج هستند. پرتو نوری‌علاء در سال ۱۳۶۴ برای همیشه از سپانلو جدا شد و با فرزندانش به امریکا رفت.

شهرزاد سپانلو در صفحه فیس بوک خود نوشت: «خداحافظ بابا جان، شاعر تهران. یک شاعر پیاده/ همراه جویبارت/ با یک پیام ساده/ خوش باد روزگارت/ نه این زمان غمگین.»  

سپانلو متولد 29 آبان سال 1319 در تهران بود و حافظه درخشانش در تمام این سال‌ها باعث شده بود تا علاوه بر فعالیت‌های ادبی و هنری، منبعی دقیق برای مرور اتفاقات فرهنگی و هنری و نقش افراد در رویدادهای مختلف باشد.

«رگبارها»، «پیاده‌روها»، «سندباد غایب»، «هجوم»، «نبض وطنم را می‌گیرم»، «خانم‌زمان»، «تبعید در وطن»، «ساعت امید»، «خیابان‌ها، بیابان‌ها»، «فیروزه‌ در غبار»، «پاییز در بزرگراه»، «ژالیزیانا»، «کاشف از یادرفته‌ها» و «قایق‌سواری در تهران» از مجموعه‌ شعرهای این شاعر هستند.

توجه به اوزان نیمایی و استفاده از فضاهای مدرن شهری از جمله ویژگی‌های شعری این شاعر بود. توجه او به زادگاهش تهران باعث شده بود تا از او به عنوان شاعر تهران نام ببرند.

او فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق دانشگاه تهران و از نخستین اعضای کانون نویسندگان ایران بود.

سپانلو در سال ۲۰۰۳ نشان «شوالیه نخل آکادمیک» (لژیون دونور)را از وزارت فرهنگ فرانسه و جایزهٔ «ماکس ژاکوب» را در زمان حیاتش دریافت کرده بود.

از او در طی نیم قرن فعالیت ادبی، بیش از 60 جلد کتاب تالیفی یا ترجمه به جا مانده است. کتاب «نویسندگان پیشرو ایران» یکی از آثار او بود که دربرگیرنده نمونه‌های درخشان داستان نویسی ایران از نگاه سپانلو به همراه معرفی و بررسی آثار نویسنده‌های این داستان‌ها است.

ترجمه‌ «آن‌ها به اسب‌ها شلیک می‌کنند» نوشته‌ «هوراس مک‌کوی»، «مقلدها» نوشته‌ «گراهام گرین»، «شهربندان» و «عادل‌ها» نوشته‌ «آلبر کامو»، «کودکی یک رییس» نوشته‌ «ژان پل سارتر»، «دهلیز و پلکان»، شعرهای «یانیس ریتسوس» و «گیوم آپولینر در آیینه‌ آثارش» - شعرها و زندگی‌نامه‌ گیوم آپولینر - از دیگر آثار منتشرشده‌ او هستند.

سپانلو علاوه بر فعالیت در حوزه ادبیات، در فیلم «آرامش در حضور دیگران» به کارگردانی «ناصر تقوایی» به عنوان بازیگر حضور داشت. از این فیلم در کنار فیلم‌های «قیصر» ساخته «مسعود کیمیایی» و «گاو» ساخته «داریوش مهرجویی» به عنوان آغاز کنندگان موج نوی سینمای ایران نام برده می‌شود.