سیمین بهبهانی، بانوی غزل ایران، درگذشت

استان وایر: سیمین بهبهانی، بانوی غزل پارسی و از چهره های "پيشرو در جنبش برابرى خواهى زنان ايران" در نخستین ساعات بامداد سه شنبه بیست و هشتم مرداد ماه پس از نزدیک به دو هفته کما، بر اثر "ایست قلبی و تنفسی" چشم از جهان فروبست.

علی بهبهانی، فرزند سیمین بهبهانی با تائید خبر درگذشت این شاعر و غزلسرای بزرگ ایران، به خبرگزاری ایسنا گفت: "با همه تلاش پزشکان، متأسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت."

فرزند سیمین بهبهانی با اشاره به اینکه "حال مادر روز دوشنبه عصر اندکی بهتر شده بود و ما فکر می‌کردیم او متوجه اتفاقات اطرافش است"، گفت:" اما متأسفانه مثل شعله شمع که بالا می‌گیرد و بعد خاموش می‌شود، ساعت یک بامداد از بیمارستان خبر دادند که او درگذشته است."

علی بهبهانی همچنین گفت که "در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب محل آرامگاه مادر هستیم و در حال حاضر نیز پیکر او در سردخانه بیمارستان است."

خبر درگذشت سیمین بهبهانی از سوی کادر بیمارستان محل بستری وی نیز تأیید شده است. سیمین بهبهانی از 15 مرداد ماه به کما رفته بود و در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود.

سیمین خلیلی مشهور به سیمین بهبهانی متولد 28 تیر 1306 در تهران، نویسنده و شاعر سرشناس ایرانی است.

"سه‌تار شکسته"، "جای پا"، "چلچراغ"، "مرمر"، "رستاخیز"، "خطی از سرعت و از آتش"، "دشت ارژن"، "درباره هنر و ادبیات"، "آن مرد، مرد همراهم"، "کاغذین ‌جامه"، "کولی و نامه و عشق"، "عاشق‌تر از همیشه بخوان"، "با قلب خود چه خریدم"، "یک دریچه آزادی" و "یکی مثلا این که" از جمله کتاب های منتشر شده سیمین بهبهانی است.

علی محمد حق شناس، شاعر و استاد فقید زبانشانسی دانشگاه تهران، در دهه هفتاد با انتشار مقاله "نیمای غزل؛ سیمین"، میزان تاثیر گذاری سیمین بهبهانی رابه ویژه غزل پارسی چون تاثیر نیما یوشیج بر شعر ایران توصیف کرده بود.

سیمین بهبهانی علاوه بر اینکه شاعری صاحب سبک است، به تائید بسیاری از فعالان ایرانی حقوق زنان از چهره های "پيشرو در جنبش برابرى خواهى زنان ايران" بود.