اعلام برائت عبدالجبار کاکایی "از مدیریتی که قلم مخالفان را می‌شکند"

استان وایر، پروانه معصومی: عبدالجبار کاکایی، شاعر و ترانه سرا، در مراسم دیدار هنرمندان با حسن روحانی از مدیریتی که قلم ها را می شکند، اعلام برائت کرد و گفت: "ما شاعران متعهد به آرمان‌های مردم در سال 57 برائت خود را از مدیریتی اعلام می‌کنیم که به نام حمایت از ما، قلم مخالفان را می‌شکند."

عبدالجبار کاکایی شامگاه چهارشنبه در مراسم دیدار حسن روحانی با هنرمندان در تالار وحدت، طی سخنانی گفت: "همه می‌دانید که پا به پا و نفس به نفس انقلاب اجتماعی سال 57 ادبیاتی شکل گرفت که به ادبیات انقلاب یا ادب متعهد مردمی یا به تعبیر منتقدان و رقیبانش ادبیات دولتی معروف شد؛ ادبیاتی که به آرمان‌های انقلاب و مردم وفادار بود."

او همچنین بدون نام برده از شاعران مستقل و منتقدی که در سال های پس از انقلاب تحت فشار قرار گرفته و حتی چون سعید سلطان پور و محمد مختاری کشته شدند به دفاع ضمنی از شاعرانی پرداخت که سه دهه گذشته سرکوب و سانسور شده اند، و گفت: "در کنار شاعران و نویسندگان انقلاب، گروه دیگر از شاعران شریف و بزرگ و پیشکسوت بودند که به نقادی ساختار قدرت پرداختند و این نشان از پویایی جامعه‌ی جدید ایرانی داشت، اما متأسفانه در اثر جهل و جوانی تعدادی از مدیران و عناصر فرهنگی حقوق این گروه تضییع شد و تریبون و امکان عرضه‌ی اثر روز به روز از آن‌ها سلب شد و البته اغلب به نام حمایت از ادبیات انقلاب، این ستم بر گروه رقیب رفت."

عبدالجبار کاکایی همچنین گفت که "ادبیات امروز بیش از گذشته با زندگی آمیخته است و بویژه ادبیات اجتماعی گروه اهل قلم را به چالش با ساختار قدرت برای تفهیم مسائلی چون حقوق اجتماعی و آزادی و برابری کشیده است. پیداست که اگر هنرمند امروز تحت فشار قدرت حاکم باشد، عمل به سنت دیرین هجرت در جهان امروز برای همه میسر نیست، پس هنرمندان حقی بر صاحبان قدرت دارند و آن آزادی برای آشکار ساختن جوهر خلاقیت است که البته موهبتی خدادادی است."

عبدالجبار کاکایی که در هفته های اخیر به همراه شماری دیگر از شاعرانی که پیشتر در جمهوری اسلامی به شاعران انقلاب شهرت داشتند به دلیل حمایت های ضمنی از اعتراضات سال 88 از سوی علیرضا قزوه از شاعران حکومتی و نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی مورد حمله و اتهام قرار گرفته است، در سخنان چهارشنبه شب خود در حضور حسن روحانی ضمن اعلائم برائت از سرکوب شاعران و نویسندگان مستقل در ایران، گفت: "ما شاعران متعهد به آرمان‌های مردم در سال 57 برائت خود را از مدیریتی اعلام می‌کنیم که به نام حمایت از ما، قلم مخالفان را می‌شکند."

عبدالجبار کاکایی چند روز پیش نیز درباره حملات اخیر علیرضا قزوه به "خانه شاعران" در وبلاگش نوشته بود: "دوست دور و دیر من، قزوه که این سال‌ها توصیه‌های دوستانهٔ من، هیچگاه اثر وضعی بر او نداشته، بازهم ستیزی بی‌حاصل را آغاز کرده و با لعاب سیاست آراسته تا پای غریبه‌های عالم معنا، خواسته یا ناخواسته به آن باز شود که البته نکوهیده و غم انگیز است. آقای قزوه اگر لحظه‌ای به معیشت شاعرانی که حاضر نیستند، به تعبیر اهل سیاست، کاسب فتنه باشند، فکر می‌کرد در می‌یافت که این سخاوت بیشتررنگ صیادی دارد. نسبت سیاسی کاری به دیگران از طرف کسی که مستانه دهل جنجال سیاسی خود را چون پرچم در میدان بر سر نیزه بسته است، چه ادعای غریبی ست؟ او که اکنون خیال می‌کند چون طاهر ذوالیمینین، همزمان بر دو گروه شاعران آیینی و خانهٔ شاعران شمشیر می‌زند، قربانی توصیه‌های خاص اهل سیاست است."