غلامحسین ذاکری صاحب امتیاز و مدیر مجله "آدینه" درگذشت

استان وایر، پروانه معصومی: غلامحسین ذاکری، از گویندگان برنامه رادیویی "راه شب" در سال های پیش از انقلاب و صاحب امتیاز و مدیرمسئول مجله پرطرفدار "آدینه"، یک شنبه نوزدهم آبان ماه بر اثر بیماری درگذشت.

غلامحسین ذاکری در سال 1364 با شماری از چهره های فرهنگی و مطبوعاتی از جمله سیروس علی نژاد، فرج سرکوهی و مسعود بهنود مجله آدینه را راه اندازی کرد، مجله ای که انتشار آن نزدیک چهارده سال تا شماره 143 ادامه یافت و به یکی از محبوب‌ترین مجلات روشنفکری در نیمه دوم دهه شصت تا سال‌های پایانی دهه هفتاد تبدیل شد.

غلامحسین ذاکری در هنگام مرگ در آستانه هفتاد  سالگی قرار داشت. او در سال 1346 برای تحصیل در رشته رادیو، تلویزیون و سینما  وارد دانشکده هنرهای دراماتیک شد و در سال 51 پس از فارغ‌التحصیلی در دوره مدیریت ایرج گلسرخی به عنوان "گوینده رادیو ایران" استخدام شد.

طی گفت و گو با شماره آبان ماه 91 ماهنامه مهرنامه، غلامحسین ذاکری گفته بود که از سال 1353 با شماری از چهره های فرهنگی و هنری ایران در تولید برنامه رادیویی "راه شب" نقش داشت و گویندگی بخشی از این برنامه نیز با او بود. در جریان همین برنامه بود که با سیروس علی نژاد و مسعود بهنود آشنا و دوست شد و بعدها در دهه 60 با همکاری همین دوستان مجله آدینه را راه اندازی کرد.

علاوه بر این غلامحسین ذاکری از سال 1346 در استخدام دانشکده ادبیات دانشگاه تهران بود و سمت‌هایی چون "ریاست دبیرخانه موسسه جغرافیا" وابسته به دانشکده ادبیات را نیز در کارنامه خود داشت. او پس از انقلاب در دوره ریاست محمد ملکی بر دانشگاه تهران از سمت خود در دانشگاه استعفا داد و رادیو ایران نیز او را با پرداخت 200 هزار تومان بازخرید کرد.

مجله آدینه در سال 1377 با حکم سعید مرتضوی رئیس وقت دادگاه مطبوعات توقیف و لغو امتیاز شد. مرتضوی همچنین غلامحسین ذاکری را به 3 ماه زندان محکوم کرد. در آبان 1379 شعبه دوم دادگاه تجدید نظر تهران این حکم را به "لغو امتیاز موقت به مدت 5 سال" کاهش داد و با اعتراض مجدد ذاکری و وکیل او این حکم نیز در سال 1381 لغو و مجله آدینه از اتهامات وارده تبرئه شد.

غلامحسین ذاکری در گفت و گو با شماره 26  ماهنامه "مهرنامه" در آبان 91 با اشاره به تبرئه آدینه از تمام اتهامات گفته بود که پس از تبرئه آدینه اجازه انتشار دوباره به این مجله را دادند و "گفتند می‌توانی آدینه را منتشر کنی، اما آدینه را دیگر منتشر نکردم. واقعیت این است که آدینه را باید با چه کسانی منتشر می‌کردم؟ همه رفته و پراکنده شده بودند.دیگر خیلی دیر شده بود."