نامه به‌‌ وزیرکشور در مورد نحوه برخورد با زنان / کجای پوشش من غیر اسلامی بود؟

ترمه ایرانی- در پی بازداشت نرگس محمدی، فعال حقوق زنان  به بهانه پوشش نامناسب در مقابل برج میلاد در شنبه شب و انتشارعکس‌های وی در سایت‌های خبری، وی نامه سرگشاده‌ای خطاب به وزیر کشور منتشر کرد و خواستار جلوگیری از تداوم این رفتارها با زنان ایرانی شد.

وی از وزیرکشورخواسته است دستور دهد به عنوان یکی از زنانی که مورد تعرض ماموران قرار گرفته است با همان پوششی که سایت‌ها منتشر کرده اند، در وزارت کشور حاضر شود تا کارشناسان این وزارت‌خانه توضیح دهند کدام قسمت پوشش وی غیر اسلامی و غیرقانونی بوده است تا وی و یا ماموران در این خصوص توجیه شوند.

به گزارش بویرنیوز به نقل از بهار نیوز، نرگس محمدی در این نامه که خطاب به رحمانی فضلی نوشته شده، شرحی از جریان برخورد نیروی انتظامی با وی داده است :«عصر روز شنبه ۱۶ شهریور به همراه فرزندانم علی و کیانا برای شرکت در یک برنامه فرهنگی – اجتماعی با عنوان "دختران نور و آفتاب" راهی برج میلاد شدم. جلوی در تالار سعدی چند خانم با پوشش چادر مشکی و چند نفر نیروی انتظامی ایستاده بودند و مانع ورودم شد. دلیل را پرسیدم. جواب دادند مشکل حجاب دارید. از تعجب خنده ام گرفت.

نگاهی به سراپای خودم انداختم. روسری سبز بزرگی که نه تنها موهای سرم بلکه شانه هایم را پوشانده و مانتوی بلند و نسبتا گشادی که روی دامن مشکی ام افتاده و حد اقل یک وجب تا زیر زانوهایم را گرفته و جوراب شلواری ضخیم وسیاهی که تمام پاهایم را پوشانده است...  سعی کردم با گفت و گو و با استدلال و صحبت منطقی آن ها را قانع کنم که کارشان درست نیست و تجدیدنظر کنند... اما هر بار یکی از مردان انتظامی چکمه‌پوش با قدرت تهدید می‌کرد که "راتو بکش برو وگرنه بازداشتت می‌کنیم."...یکی از آقایان جلو آمد و گفت حجاب شما مشکل دارد... پسر جوانی که با ماموران بود و یک دوربین هم داشت در مقام یک کارشناس زبده و تیز بین جلو آمد و گفت جوراب ساپورت غیر قانونی است.

از شنیدن کلمه قانون هم خنده‌ام گرفت و هم گریه‌ام. گفتم برادر من این جورابی که من پوشیدم و نمی‌دانم اسمش چیست و ماشاالله شما واردتری، ضخیم‌ترین جوراب موجود در جهان و بازار ایران است... گفتم ببخشید این قانون کجا وضع شد و چگونه به مردم اطلاع دادید که امروز با ما این برخورد را می‌کنید؟ ایشان به همراه سایر مردان تاکید کردند که قانون است و اعلام هم شده.

...علی و کیانا کاملا عصبی شده بودند و نگران و مضطرب ماموران را نگاه می‌کردند. علی دست کیانا را گرفته بود و هر جا که مرا می بردند او هم می‌آمد. یکی از خانم‌ها کلمات نامناسب و لحن توهین آمیزی داشت. هر ۴ نفر بسیار جوان بودند و بیش از ۳۰ سال نداشتند و متاسفانه برخورد محترمانه ای نداشتند....در این معرکه ۴ نفر عکاس تا می‌توانستند از ما از زوایای مختلف عکس گرفتند.

در این گفت و گوها یک مرتبه یکی از ماموران که گویا فرمانده بود فریاد زد دستگیرش کنید و ناگهان چند زن دست‌های من را از دو طرف کشیدند. من واقعا متحیر بودم. خوب چرا ماشین را نشانم نمی‌دادند تا خودم سوار شوم... به هر حال مامور با صدای بلند دستور می داد و خانم‌ها هم هر چه زور داشتند به کار گرفتند. احساس کردم دست‌هایم را می‌خواهند از جا بکنند هر چه گفتم دلیلی ندارد آن قدر خشن و توهین‌آمیز برخورد کنید اما صدای من در مقابل داد آقایان اصلا شنیده نمی‌شد... . بالاخره با فریاد ماموران که یکی دستور بازداشت می‌داد وآن دیگری دستور دور شدن من و فرزندانم را از محلی دور شدیم... .»

نرگس محمدی در ادامه نوشته است:« چنین برخوردی با زنان با حرمت ایران روا نیست و این نامه از سر ناچاری و در اعتراض به جسارت ماموران دربرخورد با زنان و دختران این سرزمین نوشته شده، شاید مانع تداوم آن شود. همان زنانی که با رای و اراده خود در بزنگاه های تاریخ نقش می‌آفرینند... آیا زنان با شعور ایران که در انتخابات‌های سرنوشت ساز مخاطب مردان حکومت قرار می‌گیرند تا با رای خود سرنوشت سرزمینی را رقم زنند، نمی‌توانند لباس مناسب و در شان خود را تشخیص دهند....»

وی در این نامه از وزیر کشور پرسیده است:« معیار پوشش قانونی چیست؟  مردم از کجا باید بدانند ماموران در مورد معیار پوشش چگونه می‌اندیشند؟ قانونی بودن لباس را چه مرجعی تعیین می‌کند و چگونه به مردم اعلام می شود؟ حد برخورد ماموران چقدر است و آیا قانون اجازه می‌دهد تا تعرض کلامی یا رفتاری یا برخورد خشن با زنان محترم جامعه داشته باشند؟ آیا چاپ و انتشار تصویر زنان ایرانی در سایت‌ها و رسانه‌های عمومی به لحاظ قانونی و شرعی حلال است؟»