کی روش الگوی انقلاب نشد

پدرام قائمی، شهروند خبرنگار

 میان تمام مرثیه سرایی‌های «کارلوس کی‎روش» بعد از جلسه‌ای که با هیات رییسه فدراسیون فوتبال داشت، یک شاه‌کلید به چشم می‌خورد؛ سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران گفته است: «برداشت من این بود که در بدو ورود به ایران با دانش و تجربه‌ای که دارم، بتوانم فوتبال ایران را تغییر بدهم اما الآن بعد از پنج سال نه تنها حرف جدیدی مطرح نشده است بلکه آن ها هستند که می‌خواهند مرا تغییر بدهند که امکان‌پذیر نیست.»

این شاید عطف به ادعای وزیر ورزش و جوانان باشد در اولین روزهای حضورش به عنوان وزیر دولت حسن روحانی. «محمود گودرزی» به «ایسنا» گفته بود: «یکی از شعارهای انقلاب ما، جهانی ‌شدن بود. قرار نیست ما خودمان را مانند موم به شکلی در بیاوریم که دست دنیا می‌خواهد. دنیای ورزش باید خودش را با ما وفق بدهد.»

چنین ادعاهایی برای ورزش ایران تازگی ندارد. قبل از این برای اولین بار «نصرالله سجادی» که امروز معاون اول وزیر ورزش و جوانان است، در سال ۱۳۶۴ طرح بازی فوتبال با شلوار را مطرح کرد. آن روزها سجادی رییس فدراسیون فوتبال بود و در گفت‌وگو با روزنامه «کیهان» مدعی شد که باید به سوی «فوتبال اسلامی» حرکت کرد. او حالا دوم شخص دولت حسن روحانی در امور ورزش است و البته پیش از «محمود گودرزی»، به عنوان وزیر پیشنهادی دولت از مجلس رأی اعتماد نگرفته بود.

مدتی بعد در سال ۱۳۶۸، وقتی «حسن غفوری فرد» به‌عنوان رییس سازمان تربیت بدنی انتخاب شد هم ادعایی مشابه در مورد ورزش بانوان داشت. او طرحی را در آستانه تصویب قرار داده بود که تمامی مسابقات رده‌های باشگاهی بانوان ایران منحل و ورزش بانوان در حد ورزش همگانی باقی بماند.

مهم‌ترین سخنرانی‌های ورزشی ایران بعد از انقلاب را بی تردید «محمد علی آبادی» به نام خود ثبت کرده است. او پس از تعلیق فوتبال ایران در سال ۸۵ که براساس دخالت‌های مستقیم دولت ایران در امور فدراسیون فوتبال رخ داده بود، ادعا کرد که به زودی با همکاری کشورهای اسلامی، فدراسیون فوتبال اسلامی را در منطقه تأسیس خواهد کرد تا کشورهای اسلامی، «فیفا» را تحریم کنند. علی‌آبادی یک سال بعد در اظهارنظری ماندگار مدعی برگزاری جام جهانی کشورهای اسلامی در ایران شد!

جهانی سازی مدیریت ایرانی و الگوسازی برای غرب بر اساس متدهای مدیریتی و باورهای ایرانی در دل و ذهن مدیران ورزش کشور طی سال‌های اخیر رسوخ کرده است. «علی سعیدلو» یکی از نزدیک‌ترین مدیران به دولت احمدی نژاد و آخرین رییس سازمان تربیت بدنی (که بعد به وزارت ورزش و جوانان تغییر کرد) دلایل علاقه خود به حضور مربیان خارجی در فوتبال ایران را به شکلی متفاوت به زبان آورده بود.

او گفته بود دلیل تمایلش برای حضور مربیانی مانند «افشین قطبی» که دو ملیت ایرانی و امریکایی داشت و همین‌طور ابراز علاقه‌اش برای حضور کارلوس کی روش در فوتبال ایران، تلاش دولت (احمدی نژادی‌) برای صادر کردن فرهنگ ایرانی-اسلامی به غرب است. در حقیقت، علی سعیدلو معتقد بود با حضور مربیانی که در رفت و آمد به غرب هستند، می‌توان آن ها را مبدل به سفرایی برای انتقال انقلاب کرد!

اما محمود گودرزی دراین مسیرپیش‌قراول بوده است. او بارها از نقش بسیج و سپاه در ورزش ایران حرف زده و همواره از فدراسیون‌ها خواسته است بخشی از امور فرهنگی خود را به این دو نهاد نظامی اختصاص دهند. او پاییز سال ۹۳ در سخنرانی خود در جمع بسیجیان کشور با انتقاد از مدیریت فدراسیون فوتبال گفته بود: «یک فدراسیون خودمختار تحت سلطه غرب و استکبار برای خود جزیره‌ای تشکیل داده که باید بسیج و مجلس به آن ورود کنند.»

محبوب‌ترین مربیان مورد نظر محمود گودرزی هم «محمد مایلی کهن» و «حسین فرکی» بودند؛ مربیانی که بیش تر به واسطه اعتقادات خود شناخته می‌شوند تا برپایه عملکردشان.

حسین فرکی بعد از قهرمانی با «سپاهان» در لیگ ایران در برنامه «۹۰» گفته بود: «تنها عامل قهرمانی سپاهان، دعای خیر کسانی بود که در امام زاده‌ها برای ما نذر و دعا می‌کردند.»

پس از آن، محمود گودرزی از حسین فرکی در گفت‌وگو با خبرگزاری «مهر» با عنوان «مربی ارزشی» یاد کرد و او را الگوی مربیان ایران دانست. وزیر ورزش دولت روحانی البته تلاش کرده بود پیش از آغاز جام جهانی برزیل، حسین فرکی را جانشین کارلوس کی روش کند.

کوشش برای تغییر دادن مربیانی که وارد فوتبال ایران می‌شوند، گاهی کار را برای ادامه همکاری چنان دشوار کرده است که عمر حضور مربیان وارداتی به درازا نمی کشد. حالا کارلوس کی روش پس از حضور در جلسه هیات رییسه فدراسیون فوتبال کشور می‌خواهد به عمر پنج ساله مربی گری خود به صورت حتمی خاتمه دهد. لابه‌لای حرف‌های او می‌توان اشاره های او به «دروغ» در بدنه وزارت و فدراسیون فوتبال را هم دید.

او تنها شرط خود برای ادامه سرمربی گری را بقای «علی کفاشیان» اعلام کرده بود. کفاشیان در انتخابات دوره آتی فدراسیون نام نویسی نکرد و محمود گودرزی به عنوان طراح و مهندس چیدمان انتخاباتی فدراسیون فوتبال روز جمعه به مهر گفت: «زیبنده نیست کفاشیان رییس فدراسیون فوتبال بماند.»

حالا کارلوس کی روش در فضایی که همه می‌خواهند او را به‌نوعی تغییر دهند، می‌گوید: «دیگر نمی‌خواهم بخشی از جنگ باشم. اعتقاد دارم که جنگ ما نباید یک جنگ درونی باشد. الآن شاهد این هستیم که ما در یک جنگ درونی قرار گرفته‌ایم. اگر مطالب و مسایلی که من در این پنج سال گفته‌ام را متوجه نشده‌اند، چه طور باید مطمئن باشم که در آینده متوجه خواهند شد.»

به نظر می‌رسد با تغییرات در بدنه فدراسیون فوتبال و اعمال قدرت وزارت ورزش، می‌توان در انتظار جدایی کی روش از فوتبال ایران بود. او تمام بی اعتمادی‌ خود را به مدیریتی که قرار بود او را مدل و الگویی از صدور فرهنگ انقلابی ایران کند، در این جملات نشان داده است: «وظیفه من به عنوان سرمربی تیم ملی این نیست که آدم خوبی باشم و به همه لبخند بزنم.»