25 آذر 92، «محمدرضا باهنر»، نایب رییس مجلس ایران در گفتوگو با ایسنا، در واکنش به انتقادات تند نمایندگان مجلس علیه اعضای تیم مذاکره کننده هستهای گفت:«شاید برخی از بخشهای این کارها، تقسیم کار باشد!» آیا همین منطق را میتوان در مورد رویکرد روزهای اخیر نمایندگان مجلس و رسانههای نزدیک به طیف تندروی اصولگرا پذیرفت؟
در روزهای گذشته آنها چند کار معنادار انجام دادهاند؛ روزنامه «وطن امروز» که زیر نظر «مهرداد بذرپاش»، نماینده مجلس اداره میشود، دو روز پیش به بهانه اجرایی شدن توافقنامه ژنو، از تیتر «هولوکاست هستهای» استفاده کرد و با سیاه و سفید منتشر کردن صفحه یک، هیبتی عزادارانه به خود گرفت.
در همین روزها فایل صوتی «جواد کریمیقدوسی»، نماینده نزدیک به این طیف منتشر شد که اعلام کرده بود رهبر ایران مخالف توافقنامه ژنو است. در پی آن، فایل صوتی دیگری منتشر شد که در آن «محمود نبویان»، دیگر نماینده این طیف در مجلس اعلام کرد که رهبر ایران اعتقاد دارد این توافق استقلال ایران را به خطر انداخته است. دفتر رهبر ایران تاکنون واکنشی به این نقل قولها نشان نداده ولی در همین حال در ماههای گذشته آیتالله خامنهای جملههایی کلی را در حمایت از تیم هستهای بیان کرده است؛ جملههایی دو پهلو که بستر را برای ترکتازی اصولگرایان تندرو فراهم آورده است.
افزون بر روزنامه وطن امروز، روزنامه «سیاست روز» نیز در صفحه یک امروز خود، تصویر و متن نامهای خطاب به شهدای هستهای ایران منتشر کرده است؛ نامهای پر از کنایه و اشاره. سیاست روز در متن این نامه آوردهاست: «آنچه آنها از ما گرفتهاند، همان دُرِ غلتان بوده است و در عوض، يك آبنبات چوبي خارجي! گرفتهايم.»
این عبارت به جمله مشهور علی لاریجانی درباره دور پیشین مسوولیت حسن روحانی در مدیریت پرونده هستهای اشاره دارد. وی درباره دستاوردهای سال 83 تیم هستهای گفته بود: «درّ غلطان را داديم و آبنبات گرفتيم.» لاریجانی سال 86 دوباره تاکید کرد که هنوز چنین باوری دارد.
هفته گذشته، «سیروس ناصری»، عضو تیم هستهای دوران روحانی گفته است که انتقاد کردن علی لاریجانی اقدامی هماهنگ شده بود تا صداهای مخالف در ایران هم به گوش غرب برسد ولی گفتن چنین جملهای هماهنگ نشده بود.
مهرماه امسال «حمید رسایی»، نماینده نزدیک به جبهه پایداری نیز در واکنش به تماس تلفنی اوباما و حسن روحانی گفت این اقدام «خاطره معامله درّ غلطان با آب نبات در مذاکرات هستهای را زنده میکند».
با این وصف، به نظر نمیرسد اکنون اصولگرایان تندرو نیازی به هماهنگی پشت پرده با حسن روحانی داشته باشند. آنها اعلام کردهاند که رهبر ایران مخالف روند فعلی است، نقهای فرمانده سپاه و سایر نظامیان برجسته، بستر را برای گسترده کردن انتقادات فراهم کرده و تعدادشان در مجلس به اندازهای هست که بتوانند جریانی را سازماندهی کنند، به همین جهت قرار نیست کوتاه بیایند. به ویژه این که تیم هستهای را «واداده» و «سازشکار» میدانند و اعتقاد دارند باید با تشکیل تیمهای نظارتی، از مدیریت این فرایند غافل نشد.
این بدبینی البته یک سویه نیست؛ رییس جمهور و وزیر امور خارجه ایران هم منتقدان اصولگرای خویش را به نوشته روزنامه سیاست روز، چنین توصیف کردهاند: «اين روزها اسم ما شده است تازه انقلابيهايي كه افراطي هم هستيم! جالب است، نه؟ ... با نتانياهو و ساير افراطيون مقايسه ميشويم!»
به کار بردن چنین عباراتی با واکنش شدید اصولگرایان تندرو روبهرو شدهاست. «حسین قدیانی» در سرمقاله امروز روزنامه وطن امروز که با تیتر «دهان ما پلمپ نمیشود» منتشر شده، دولت روحانی را متهم کرده که با حرامیان عالم مذاکره کرده و تسلیم شده است. در همین حال، با اشاره به سخنان روحانی درباره مودب بودن اوباما و انتقاد رییس جمهور ایران از مخالفان داخلی، کنایه زده است: «مردانی که در خانه با اهل و عیال بد تا میکنند، اتفاقا در برابر قدارهبند سر خیابان، کتکخور ملسی دارند.»
البته منتقدان دولت روحانی در طرح انتقادات خود مواضع مختلفی میگیرند. روزنامه وطن امروز که این روزها به نماد مخالفان دولت تبدیل شده، دو روز پیش در گزارشی پیرامون اجرای این توافقنامه نوشت که لبوفروش و راننده تاکسی هم این توافقنامه را اجرا نمیکردند و پذیرش تعلیق غنیسازی 20 درصد، همان هولوکاست هستهای است.
امروز این روزنامه به نقل از «مهدی محمدی»، عضو تیم پیشین مذاکره کننده هستهای ایران نوشته است:« اگر آقایان با همان پیشنهاد "آلماتی" که صرفا خواستار تعلیق غنیسازی ۲۰ درصد به همراه یکسری دستکاریهای فنی در فردو بود و اصلا به اراک، نطنز، سانتریفیوژها، بازرسیها و... کاری نداشت، کارشان را شروع میکردند، یک خرده هم اعتماد به نفس داشتند، قصه کاملا فرق میکرد.»
بر این اساس، روشن است که تیم پیشین مذاکره کننده به رهبری «سعید جلیلی» هم بیمیل نبوده که غنیسازی 20 درصد را تعلیق کند اگر چه با اخم و قلدرنمایی.
اما آیا تحرکات تندروها برای زمینگیر کردن دولت روحانی کافی است؟ به نظر نمیرسد بتوان از هیاهوی رسانهای آنها چنین نتیجهای گرفت ولی یک نکته مهم در روند کار آنها وجود دارد؛ آنها در تلاش هستند که وزن سیاسی مخالفت خود را افزایش دهند. زمزمه تشکیل تیم ناظر بر پرونده هستهای، برخاسته از چنین تلاشی بود. امروز در مجلس اعلام شد که هیات تخصصی نظارت بر اجرای توافق ژنو به ریاست «علاءالدین بروجردی» در مجلس تشکیل شده است. این کار بیشتر یک گام نمایشی است ولی نامه درخواست نمایندگان درباره مذاکرات ژنو که با امضای ۱۵۰نفر به هیات رییسه مجلس ارایه شده، نشان میدهد تندروها در حال پیشبرد اهداف خویش هستند.
گفتههای «احمد توکلی»، نماینده قدرتمند مجلس در مخالفت با توافقنامه ژنو هم حکایت از آن دارد که اندک اندک ائتلاف مخالفان دولت روحانی در حال کامل شدن است. این ائتلاف به همان اندازه که برای دولت روحانی دردسرساز است، برای رهبر ایران میتواند خوشایند باشد.
آیتالله خامنهای که سخت تلاش دارد تصمیمات خود را مبتنی بر نظر اکثریت، مردم و یا کارشناسان جلوه دهد، میتواند در غوغای رسانهای، پارلمانی و سیاسی این روزهای اصولگرایان، قدرت مانور بیشتری داشته باشد.
یک سال و نیم پیش، رهبر ایران با اشاره به دوران پیشین مدیریت حسن روحانی در پرونده هستهای، گفت: «در آن دوره به واسطه همراهی با غربیها و عقبنشينیهايی كه انجام گرفت، آنها آن قدر جلو آمدند كه من مجبور شدم شخصا وارد ميدان شوم.»
چنین خاطره و تجربهای است که رسانهها و اصولگرایان تندرو را مشتاق و امیدوار میکند آیتالله خامنهای دوباره «شخصا» وارد میدان شود. آنها به خوبی میدانند که شرایط بینالمللی و داخلی متفاوت از 10 سال پیش است ولی ترجیح میدهند پیش از آن که به تعبیر «روحالله حسینیان»، نماینده تندروی مجلس، دیگران جام زهر سازش را به رهبر ایران بخورانند، خودشان پیشقدم شوند و جامی دیگر به آیتالله تعارف کنند: «شوکران جنگ.»
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر