آتلانتا در ایالت جورجیای امریکا، زادگاه «مارتین لوتر کینگ»، رهبر جنبش برابری حقوق مدنی امریکایی- آفریقاییها است. موزه «مرکز حقوق اجتماعی و بشر» در این شهر محلی برای بزرگداشت فعالیتها و مبارزههایی است که پس از سالها به تصویب قانون برابری انجامید. آتلانتا با نام «کینگ» شناخته میشود و در نزدیکی این موزه و خیابانی که آن هم نام مارتین لوتر کینگ را بر خود دارد، سه دیوار توسط سه هنرمند در حمایت از کمپین «# جرم نیست» نقاشی شده است.
«جو درِهر»(Joe Dreher ) که او را با نام «JOEKINGATL» میشناسند، از نقاشی و عکاسی تا شاعری دستی در هنر دارد. او خود را یک «هنرمند اجتماعی» میداند و موضوع «مردم» را مهم ترین و محبوبترین بخش کارهای خود عنوان میکند. این هنرمند امریکایی تاکید دارد که میخواهد در زمانهای که مردم «خطی» نیستند، دنیا را چند بعدی ببیند.
جو فارغ التحصیل دانشگاه هنر و طراحی «ساوانا» است و کارشناسی ارشد معماری دارد. او همچنین برنده جایزه «AIA» از سوی «انستیتو معماری امریکا» شده است.
جو در مورد همراهی خود با کمپین «# جرم نیست» گفته است: «من در یک پروژه هنری برای کودکان درگیر بودم. جامعه بهائی آتلانتا وقتی به من پیشنهاد این کار را داد، قبول کردم. اول به من گفتند سه دیوار در خیابان کینگ وجود دارد که میتوانم روی یکی از آن ها نقاشی کنم اما من فکر کردم بهتر است که با هنرمندان دیگری همراه شوم و هر سه دیوار را نقاشی کنیم.»
او تاکید می کند: «این کارها به من و حتی دیگر هنرمندان مربوط نیست بلکه تمام هدف ما به پیامی که از این کارها بیرون خواهد آمد و در واقع، هدف اصلی کمیپن مرتبط است.»
یکی از بازدید کنندگان این نقاشیهای دیواری البته کار جو را بخشی از «روح بزرگ» او میداند که با آن توانسته است موضوع تبعیض را به خوبی درک کند و آن را به نمایش بگذارد.
جو همچنین در مورد کار خود و انگیزهاش برای انجام این نقاشی دیواری اضافه می کند: «همه ما نمیتوانیم مارتین لوتر کینگ باشیم اما همه ما یک صدا داریم که این هم پیام و صدای من است که امروز نقاشی کردم.»
نقاشی دیواری جو از سه نسل به هم پیوسته تشکیل شده است. او خودش در توضیح این نقاشی گفته است: «در بخش پایینی، دختری کوچک نشسته است که کتابی در دست دارد. در این دوران، او همیشه به دنیای بالای سر خود نگاه میکند. در بخش میانی، دختری میان سال ایستاده است که انگشتش رو به بالا است و او تمام بار تغییر اجتماعی را به دوش میکشد. در آخر هم کسی مادرانه ایستاده است. من نمیخواستم در این کار فقط مبارزه برای حق تحصیل را نشان دهم بلکه میخواستم نقش تحصیل در تغییر و پیشرفت را هم به شکلی بیان کنم.»
او در کار خود، بر «قدرت جوانان برای تغییر» تاکید دارد.
دیگر هنرمندان درگیر در پروژه نقاشیهای دیواری کمپین «# جرم نیست» در آتلانتا را جو کینگ دعوت کرده است. «فابیان ویلیامز»(Fabian Williams)، هنرمند دیگری که به «Occasional Superstar» مشهور است، یکی دیگر از دیوارها را نقاشی کرده است. او پس از سالها فعالیت در حوزه تبلیغات، با مشتریانی از کمپانیهای بزرگ جهانی همچون «نایک»، «برادران وارنر» و شبکه تلویزیونی کابلی «اچ.بی.او»(HBO) به سوی فعالیتهای اجتماعی آمد و بیش تر فعالیتهای هنری او حالا بر روی موضوع آزادی بیان و تحولات سیاسی- اجتماعی متمرکز است.
فابیان خلاصه پیامی که همه این کارها دارند را «برابری اجتماعی» میداند و اضافه می کند: «بهترین بخش کار وقتی است که رهگذران بعد از دیدن کار میایستند، کمی وقت میگذارند و در مورد آن صحبت میکنند. بعضی از آن ها حتی وقتی در حال انجام کار بودم، میآمدند و کمک میکردند.»
او تاکید دارد: «وقتی شما کاری را شروع میکنید، باید بدانید که آن موضوع دقیقا چیست. نمیتوانیم فقط بگوییم ماتر لوتر کینگ یک رویا داشت ولی ندانیم رویای او چه بود.»
از این زاویه، فابیان میخواهد نشان دهد که موضوع تبعیض تحصیلی بهائیان در ایران برای تحصیل و تدریس در دانشگاهها را میفهمد و بر همین اساس کار خود را انجام داده است. او که وعده داده است کارهای بیش تری را برای کمپین «# جرم نیست» انجام دهد، تاکید می کند: «تحصیل ذهن شما را خلاق میکند و اینچنین است که هر موضوع نادرستی را قبول نمیکنید.»
سومین نقاشی دیواری در آتلانتا را «چارمین مینی فیلد» طراحی و اجرا کرده است. چارمین در بیش تر کارهای خود زنانی را نقاشی کرده است که در زندگی شخصی و اجتماعی او تاثیر زیادی داشته اند. او در کنار نقاشی، در بخش مدیریت فرهنگی نیز مشغول بوده و برای مدتی طولانی مدیر «فستیوال ملی هنر سیاهها» (National Black Arts Festival)، مدیریت موزه هنرهای «های» (High Museum of Art) و همچنین مدیریت بخش فرهنگ و هنر مرکز سکونتی «فولتون هیل» (Fulton Hill) در ایالات ویرجینیا را برعهده داشته است.
او نیز به دعوت جوی کینگ، با کمپین «# جرم نیست» همراه شد و در مورد ایده اولیه کارش گفت: «وقتی جو به من زنگ زد، اولین چیزی که به ذهنم رسید، تماس با دکتر "دربی" بود.»
دکتر «دوریس دربی» (Doris Derby)، کنشگر، عکاس و مستندساز و همچنین استاد بازنشسته مردم شناسی دانشگاه «جورجیا» است. او از فعالان جنبش برابری اجتماعی در ایالات متحده امریکا در کنار مارتین لوتر کینگ بود و در جوانی، در ردههای مختلف سیاسی، اجتماعی، علمی و هنری فعالیت می کرد.
دکتر دربی برای بازدید از نقاشی چارمین به محل سهگانههای دیواری کمپین «# جرم نیست» در آتلانتا رفته بود. چارمین می گوید: «افتخار بزرگی است که در این کمپین توانسته است با دکتر دربی همکاری و یکی از عکسهای تاریخی او را روی دیوار نقاشی کند.»
اضافه می کند: «کشیدن این نقاشی، آن هم در خیابان مارتین لوترکینگ افتخار بزرگی است.»
دکتر دربی نیز در مورد این کمپین بر علیه نابرابری اعمال شده بر بهائیان ایران و محروم کردن آن ها از حق تحصیل و تدریس دانشگاهی می گوید تحصیل و بهداشت دو بخش بزرگ حقوق اجتماعی و شهروندی است.
او که سالها در راه مبارزه برای برابری اجتماعی و مقابله با تبعیض فعالیت کرده است، تاکید می کند: «هیچکجا نمیتوان کتاب را از هیچکس گرفت.»
او خطاب به بهائیان و تمام کسانی که در این راه فعالیت میکنند، گفت: «در مورد کارهای خود با یکدیگر صحبت کنید و به راه خود ادامه دهید.»
تصویری که چارمین روی دیوار و در حمایت از کمپین «# جرم نیست» نقاشی کرده است، یکی از مشهورترین عکسهای دوریس دربی است که «دنی لیون» در سال ۱۹۴۲ از او و چهار زن دیگر در مراسم تشییع جنازه دختری 16 ساله که کشته شده بود، گرفته است.
کمپین «# جرم نیست» یک حرکت حقوق بشری است که برای دفاع از حق تحصیل و تدریس بهائیان در دانشگاههای ایران به راه افتاده است. این کمپین به ابتکار «مازیار بهاری»، روزنامهنگار و مستندسازی که خود در سال ۲۰۰۹ در ایران زندانی شده بود، به راه افتاده است.
بهائیان در ایران تنها به دلیل باور دینی خود، از پایهای ترین حقوق اجتماعی محروم میشوند. آن ها حتی امکان تحصیل در دانشگاه مجازی خود را پیدا نکرده و نیروهای امنیتی و قضایی در ایران تعدادی از استادان و دانشجویان این دانشگاه را نیز بازداشت و یا تحت تعقیب قرار دادهاند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر