دیدگاه مخاطبان ایران وایر درباره واکنش ایران به اعدام شیخ نمر

فضای پر از تنش های سیاسی و مذهبی بین ایران و عربستان اندک اندک در حال آرام شدن است. هیجان خبری فروکش کرده، رایزنی های پشت پرده شدت گرفته و خبرهای دلهره آور کمتر شده اند. با این حال بحث و گفت و گو درباره روابط دو قدرت بزرگ جهان اسلام و خاورمیانه کماکان باقی است.

ایران وایر در یک نظرسنجی از مخاطبان بخش فارسی درباره اعدام شیخ نمر، رهبر معترض شیعه نظرخواهی کرده است.

در این نظرخواهی، 49.5 درصد مخاطبان ایران وایر رای داده اند که اعدام شیخ نمر امری داخلی و مربوط به عربستان است و به ایران ارتباطی ندارد. این موضعی است که در روزهای اخیر به شدت از سوی مسئولان دولت عربستان اعلام شده است. برخی رهبران منطقه مانند اردوغان، رئیس جمهور ترکیه هم موضع مشابهی داشته اند.

با این حال، برخی منتقدان این دیدگاه اعتقاد دارند اعدام انسان ها یک مسئله داخلی نیست. آنها هرچند به کارنامه جمهوری اسلامی در زمینه اعدام ها انتقاد دارند ولی اصل اعتراض به اعدام را یک مسئله بین المللی و فرامرزی می دانند. به نظر می رسد چنین استدلالی چندان مورد توجه این بخش از مخاطبان ایران وایر نبوده است.

اما 44.1 درصد از مخاطبان ایران وایر هم نظر داده اند اعدام شیخ نمر یک اقدام تحریک آمیز از سوی عربستان بود ولی ایران باید از هرگونه تحریک متقابل پیشگیری می کرد. این ایده از سوی دولت ایران هم تا حدودی پشتیبانی می شد. در واقع دولت ایران این اعدام را یک سناریوی دولت عربستان برای ایجاد تنش های منطقه ارزیابی می کرد و تلاش داشت در زمین عربستان بازی نکند. حتی پس از حمله به سفارت عربستان، دولت با اقدام هایی چون محکومیت حمله به سفارت، نامه حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به  صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائیه برای برخورد با عوامل حمله، فاصله گذاری قاطع و سریع با چنین حوادثی، نامه به شورای امنیت و اظهار تاسف در این زمینه، رایزنی و تاکید مکرر محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه مبنی بر تعهد ایران به حفظ امنیت سفارت خانه ها، ایران تلاش داشت از دامنه بحران بکاهد. با این حال، اصل حمله به سفارت به عنوان یک حمله تحریک کننده، به اندازه ای قوی بود که توانست بخش مهمی از تلاش های دولت روحانی را خنثی کند.

در این میان، 6.3 مخاطبان ایران وایر رای داده اند که اعدام شیخ نمر یک اقدام تحریک آمیز بود و ایران باید جوابی قاطع به آن می داد. این گزارش بیشتر در محافل تندروی داخل ایران محبوبیت داشت. آنها نیز دو شاخه بودند. شاخه ای که در تریبون های رسمی خواستار اقدام قاطع تر و به خصوص لحن تندتر دولت در مقابل عربستان بودند و شاخه محدودتری که اقدام های خیابانی مانند تظاهرات علیه دولت عربستان را در نظر داشتند و به نظر می رسد همین بخش هم اگرچه اقلیت بودند، موفق شدند حمله به سفارت عربستان را برنامه ریزی و اجرا کنند. حمله ای که تمامی دیدگاه های دیگر درباره چگونگی واکنش ایران، ماجرای اعدام و رفتار عربستان را به حاشیه برد.