تخریب آرامستان تاریخی لهستانی ها در اهواز؛"در" گورستان و صلیب ها را بردند

استان وایر: در ادامه موج تخریب گورستان های تاریخی و آرامستان های متعلق به اقلیت های دینی، این بار افرادی در استان خوزستان ضمن "تخریب سنگ های قبر، شکستن و سرقت صلیب های قبرستان لهستانی ها" در اهواز،  "در" این گورستان را هم بردند.

تخریب بخش هایی از "قبرستان لهستانی ها" در اهواز هفته پیش رخ داده و ماموران یگان حفاظت میراث فرهنگی خوزستان پس از اطلاع و حضور در این قبرستان تاریخی و مشاهده تخریب سنگ های قبر و صلیب های قبرستان ارامنه، آشوری و لهستانی ها" بررسی دلایل این اقدام را در دستور کار خود قرار دادند.

مجتبی گهستونی، سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان، درباره تخریب قبرستان لهستانی ها به روزنامه کارون اهواز گفت که "در پی تعرض شهرداری اهواز به این گورستان و سرقت صلیب های آهنی و آهن آلات قبرها از سوی معتادان وبی خانمان ها، درب بزرگ قبرستان به سرقت رفته است."

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان گفت: "پس از انتقال میدان بارفروشان اهواز و قرارگرفتن معاونت فرهنگی اجتماعی در آن محدوده خیال می کردیم که سرنوشت قبرستان لهستانی ها و مسیحیان که در محور فرهنگی تاریخی تپه باستانی آسیه آباد و گورستان سنگی و پارک کوهساران قرار دارد، به مراتب بهتر می شود، اما در نهایت پس از انتقال بازار آهن فروشان تخریب تدریجی این دو قبرستان آغاز شد و معتادان و سارقان به جان قبرها افتاده اند."

مجتبی گهستونی با اشاره به اینکه "سکونت اقلیت های مذهبی و اتباع خارجی در اهواز و خوزستان ریشه تاریخی دارد"، گفت: "از آنجایی که انتظار می رود شهرداری اهواز از تعرض های خود به مکان های تاریخی بکاهد، این انجمن با همکاری اداره کل میراث فرهنگی خوزستان حتما به وضعیت بناها و محوطه های تاریخی و فرهنگی توجه جدی خواهد کرد."

به گفته مجتبی گهستونی در سال های ۱۳۲۰ الی ۱۳۲۳ بیش از ۱۵۰ هزار نفر از لهستانی‌ها از کشور شوروی وارد ایران شدند.

مهاجرت لهستانی ها به ایران در جریان جنگ جهانی دوم رخ داد. بخشی از این مهاجران در پی توافق بین استالین ورهبران لهستان برای کمک به متفقین در بهار ۱۳۲۱ خورشیدی از طریق بندر انزلی وارد ایران شدند. نظامیان لهستانی برای جنگ در جبهه های متفقین به آفریقای جنوبی و هند رفتند اما غیر نظامیان در اردوگاه های دایر شده تا پایان جنگ در ایران باقی ماندند. پایگاه اصلی خروج مهاجرن لهستانی از ایران  شهر اهواز و سربندر بود.

مهاجران لهستانی طی دوره اقامت خود در ایران در ساخت نیمی از 25 کارخانه قند و شکر ایران نقش داشتند و همچنین در نیروگاه برق اهواز نیز به کار اشتغال داشتند.