اعتصاب غذای ۲۴ ساعته زنان جهان در حمایت از نازنین زاغری

سازمان «فیلیا» موسسه داوطلبانه‌ای که برای آزادی زنان کار می‌کند کارزاری تازه در حمایت از نازنین زاغری به راه انداخته و از زنان در سراسر جهان خواسته است که برای آزادی نازنین زاغری رتکلیف، شهروند دوتابعیتی زندانی در ایران، دست به اعتصاب غذای ۲۴ ساعته بزنند.

این سازمان هدف از این کارزار را «تحت فشار قرار دادن دولت بریتانیا برای آزادی نازنین زاغری-رتکلیف از زندان» عنوان کرده است.

سازمان‌دهندگان این کارزار می‌گویند که ابتکار خود در روزه‌ گرفتن را از اعتصاب غذای ریچارد رتکلیف، همسر نازنین زاغری، الهام گرفته‌اند .

آقای رتکلیف برای تحت فشار قرار دادن دولت بریتانیا در پرداخت بدهی این کشور به ایران و هموار کردن مسیر آزادی همسرش، ۲۱ روز مقابل ساختمان وزارت خارجه بریتانیا اعتصاب غذا کرد.

برگزار کنندگان این کارزار اعلام کرده‌اند تصاویر همه شرکت‌کنندگان در این روزه ۲۴ ساعته را که از روز دوشنبه، ۲۹ آذر شروع شده به تدریج در وب‌سایت خود منتشر خواهند کرد.

لیزا مری تیلور، مدیر اجرایی این موسسه گفته است تاکنون زنانی از هند، ایران، مراکش و بریتانیا برای شرکت در این مراسم ثبت‌نام کرده‌اند.

به گفته وی، این سازمان قصد دارد زنجیره‌ای از زنان را برای هر روز روزه‌داری سازماندهی کند تا فشار بر دولت بریتانیا حفظ شود.

کارزار روزه ۲۴ ساعته در عین حال از فعالیت مارگارت اوون، وکیل حقوق بشر ۸۹ ساله‌ای الهام گرفته شده که به نشانه همراهی با ریچارد رتکلیف اعتصاب غذا کرده بود.

این وکیل حقوق بشر در طول اعتصاب غذای ۲۱ روزه ریچارد رتکلیف چندین بار با او ملاقات کرد و در این‌باره گفت: «هر بار که در کنار او می‌نشستم، نگران وضعیت سلامتی‌اش بودم. بنابراین به او گفتم من به جای تو اعتصاب غذا می‌کنم.»

آقای رتکلیف این اعتصاب ۲۱ روزه را به خاطر فرزندشان گابریلا پایان داد.

نازنین زاغری،‌ کارمند بنیاد تامسون رویترز، در فروردین ۹۵ در پایان سفرش به ایران که برای دیدار با خانواده خود رفته بود، در فرودگاه تهران به اتهام «جاسوسی» بازداشت و به پنج سال زندان محکوم شد. از چند ماه پیش،‌ با وجود پایان یافتن دوران محکومیت این شهروند دوتابعیتی، حکومت ایران با گشودن پرونده‌ای جدید علیه او، بار دیگر خانم زاغری را به یک‌ سال زندان محکوم کرد.

این شهروند دوتابعیتی کلیه اتهامات مطرح شده علیه خود را رد کرده و همسرش نیز بارها زندانی شدن او را «گروگان‌گیری» حکومت ایران بر سر پرونده ۴۰۰ میلیون پوند بدهی بریتانیا به ایران توصیف کرده است.

بریتانیا به‌ دلیل تحویل ندادن تانک‌های مدل چیفتن که قرارداد آن بیش از چهار دهه پیش میان حکومت پهلوی و دولت وقت بریتانیا امضا شده بود، این مبلغ را به ایران بدهکار است.