نامه ۹ زندانی سیاسی از زندان تهران بزرگ: شکنجه سفید را متوقف کنید

استان‌وایر- ۹ تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، با انتشار نامه‌ای سرگشاده به انتقال تنبیهی خود به بند یک تیپ دو این زندان اعتراض کردند. این زندانیان همچنین خواستار توقف شکنجه سفید خود شده و نهادهای حقوق بشری را به بازدید از این بند دعوت کرده‌اند.

بر اساس نامه منتشر شده که به امضای «مرتضی اولنگی»، «مهران دلفان آذری»، «حجت الله رافعی»، «شهاب سلطانیان»، «رضا صلواتی»، «میثم غلامی»، «اکبر فرهادی»، «علیرضا فرشی» و «حسین قشقایی» رسیده است، امضا کنندگان نامه نسبت به ارسال گزارشی از سوی مدیر زندان تهران بزرگ به سرپرست دایره نظارت بر متهمان و محکومان امنیتی دادسرای عمومی و انقلاب تهران که در آن این زندانیان اغتشاشگر معرفی شده‌اند، معترض هستند.

در بخشی از این نامه که روز چهارشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۰ منتشر شده، آمده است: «ما محکومان معترض به سومدیریت تیپ ۲ زندان تهران بزرگ را به صورت تنبیهی به این بند منتقل کرده‌اند و با ارسال گزارش‌های کذب، ما را اغتشاشگر و مسئول و بانی اغتشاش اخیر زندان تهران بزرگ معرفی کرده و مانع اعطای امتیازها به ما می‌شوند.»

روز جمعه ۱۶ مهر ۱۴۰۰، شماری از زندانیان سیاسی محبوس در تیپ دو زندان تهران بزرگ توسط تعدادی از زندانیان متهم به جرائم خشن مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. در جریان این حادثه شاپور احسانی راد، پویا قبادی، اسماعیل گرامی، اکبر باقری و اکبر فراجی آسیب دیده و تعدادی از آنها جهت درمان به بهداری زندان منتقل شدند.

یک روز پس از بروز درگیری و ضرب و شتم زندانیان سیاسی در زندان تهران بزرگ، «محمد مهدی حاج محمدی»، رئیس سازمان زندان‌ها در واکنش به اخبار منتشر شده ضمن تایید این خبر، در حساب شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی مدعی شد: «درخصوص خبر غیردقیق درگیری در زندان تهران بزرگ همین بس که؛ زندان محفل فرهیختگان نیست بلکه محفل مجرمان است. با وجود کنترل‌ها؛ اختلاف و تنش بین آنها دور از انتظار نیست. در بند مجرمین امنیتی، برای مراقبت و رعایت بهتر تفکیک و طبقه بندی، بیش از ۵۰ درصد ظرفیت خالی و زندانی دیگری حضور ندارد.»

در پی بروز این درگیری ۱۴ تن از زندانیان سیاسی این بند به بند یک تیپ دو زندان تهران بزرگ منتقل شدند. انتقال این زندانیان به سالن یک که با عنوان بند دربسته نیز شناخته می‌شود و دارای شرایط غیراستاندارد و نامناسب است، با حضور گارد ویژه و شماری از مقامات زندان به صورت اجباری صورت گرفت.

در نامه سرگشاده‌ی منتشر شده، در تشریح این حادثه آمده است: «در اواخر تابستان امسال چند تن از زندانیان در سایه فقدان مدیریت مناسب در زندان و عدم تفکیک زندانیان توسط مسئولان به بهانه‌های واهی در اتاق ۲ محکومان سیاسی، اقدام به ایجاد تنش و ضرب و شتم زندانیان دیگر با چاقو و فلاسک آب جوش و غیره کردند. این امر باعث مجروح شدن چند تن از آنان از ناحیه سر و بدن شد. سپس ۹ نفر از افراد مضروب و تهدید شده و افرادی که هیچ نقشی در این میان نداشتند را با وعده انتقال آنها به تیپ ۵ زندان، با خدعه و نیرنگ و دروغ به حسینیه بند ۹ و سپس به بند یک تیپ دو منتقل کردند. در فقدان امنیت جانی و به خاطر تهدیدهای ادامه دار و ضرب و جرح شدن سایر ساکنین بند، با انتقال خود خواسته ۶ تن دیگر از محکومان سیاسی این بند نیز موافقت شد. فردای روز انتقال این ۶ نفر، ۹ نفر باقی مانده را با زور گارد ویژه و تشکیل تونل انسانی به این بند منتقل کردند.»

زندانیان سیاسی معترض در ادامه نامه سرگشاده خود نوشته‌اند: «گمان می‌کردیم انتقال محکومان سیاسی از بند ۱۰ به بند ۱ برای امنیت جانی خودمان است؛ اما بعد از سه هفته صبر و سکوت برای تجهیز و تدارک امکانات اولیه، به تازگی متوجه شده‌ایم که ما محکومان معترض به سومدیریت تیپ ۲ زندان تهران بزرگ به ریاست آقای میریوسف را به صورت تنبیهی به این بند منتقل کرده‌اند و با ارسال گزارش‌های کذب، ما را اغتشاشگر و مسئول و بانی اغتشاش اخیر زندان تهران بزرگ معرفی کرده و مانع اعطای امتیازها به ما می‌شوند و با عدم تامین آب گرم برای استحمام و تامین سایر امکانات لازم برای تحمل شرایط به آزار و اذیت ما می‌پردازند.»

این زندانیان سیاسی همچنین درباره ارسال گزارشی از سوی مدیر زندان تهران بزرگ به سرپرست دایره نظارت بر متهمان و محکومان امنیتی دادسرای عمومی و انقلاب تهران که در آن این زندانیان اغتشاشگر و چند تن از آنان به عنوان لیدر اغتشاش معرفی شده‌اند، نوشته‌اند: «این گزارش کذب مانع امتیازهایی همچون مرخصی و آزادی مشروط زندانیان شده است. به عبارتی به آزار و اذیت و تنبیه مضروبان مبادرت شده است؛ مضروبینی که با منتقل شدن به بندی که امکانات محیطی لازم برای زندانیان با حبس‌های طولانی مدت ندارد، تحت شکنجه سفید قرار گرفته‌ و مجبور به سکونت در بندی شده‌اند که برای ایزوله موقت زندانیان استفاده می‌شود و حال و هوای بازداشتگاه‌هایی همچون ۲۰۹ زندان اوین را دارد، با اتاق‌هایی ۱۲ متری و دریچه‌های فنس‌کشی شده که فاقد هوا و روشنایی کافی است.»

این زندانیان سیاسی در پایان نامه اعتراضی خود نوشته‌اند: «ما امضاکنندگان این نامه رفتار مزورانه، مغرضانه و پر از دروغ نیرنگ مسئولین زندان را محکوم کرده و خواستار توقف شکنجه سفید خود توسط این افراد هستیم و نهادهای حقوق بشری را به بازدید از بند ۱ تیپ ۲ زندان تهران بزرگ و شنیدن درد دل و مشاهده وضعیت اینجا فرامی‌خوانیم.»

همچنین «علیرضا فرشی دیرج یکان»، یکی از امضا کنندگان این نامه سرگشاده، روز ۱۱ آبان ۱۴۰۰ در نامه‌ای جداگانه خطاب به رئیس زندان تهران بزرگ، نسبت معرفی شدن خود به عنوان لیدر درگیری در این زندان، اعتراض کرده است. فرشی در این نامه با تاکید بر اینکه نه خود و نه سایر زندانیان تبعید شده به بند یک تیپ دو، نقشی در درگیری اخیر نداشته‌اند، نوشته است که گزارش خلاف واقع رئیس زندان تهران بزرگ باعث لغو مرخصی درمانی وی از سوی واحد اجرای احکام شهرستان بهارستان شده‌است.

علیرضا فرشی، هم‌اکنون در حالی دوران محکومیت دو سال حبس تعزیری خود در زندان تهران بزرگ را سپری می‌کند که به دلیل آسیب‌دیدگی شدید چشم و بنا به تشخیص پزشک معالج او، نیاز به انجام جراحی پیوند قرنیه دارد. او هم‌چنین در زندان تهران بزرگ مبتلا به بیماری «دیابت» شده است.

همچنین علیرضا فرشی هم‌زمان با دوران تحمل حبس، در پرونده‌ای جدید توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی «احمد زرگر»، به چهار سال و دو ماه حبس تعزیری دیگر محکوم شده است.