استانوایر- «سپیده قلیان»، فعال مدنی که مدتی قبل به زندان بوشهر تبعید شده بود و هماکنون در مرخصی استعلاجی به سر میبرد، در حساب کاربری خود در توییتر با شرح نقض حقوق بشر در بند زنان زندان مرکزی بوشهر، این زندان را «جهنمی فراموش شده» خواند و نوشت: «زنان زندانی این بند به جرم زن بودن و زندانی بودن، تحت وحشیانهترین شکنجهها و ضدانسانیترین شرایط ممکن نگهداری میشوند.»
او با اشاره به رفتار زندانبانها با زنان محکوم در این زندان نوشته است از وقتی به آن جا منتقل شده، هر طور که میتوانسته و به هر جا که میشناخته، از وحشت و توحش در این زندان نوشته و حضور در این زندان را َایستادن در میان چهاردیوار از جنس سنگ و فریاد زدن توصیف کرده است.
او در شرح شکنجههای روحی زندانیان، از زندانی زن اهل افغانستانی نوشته که همراه فرزندش از دست «طالبان» فرار کرده است و حالا چون زندانبانها فرزند او را «حرامزاده» میدانند، به شکلی مضاعف آن دو را شکنجه میکنند.
سپیده قلیان نوشته است: «کودکِ زهرا در هواخوری بند نسوان، به دستور مسئول اندزرگاه كفنپيچ شده؛ تنها برای اینكه احمد بترسد و شب زودتر بخوابد.»
او در این رشته توییت، از اعمال فشار مضاعف بر زندانیان زن در این زندان به دلایل جنسیتی سخن گفته و نوشته است قانون حجاب اجباری برای زنان زندانی بوشهر در سطحی فراتر از آن چه که در برخی زندانها مرسوم است، اجرا میشود.
به گفته سپیده قلیان، چادر و پوشش کامل در صف آمار، راهرو و هواخوری، اجباری است و زنان زندانی در هر جایی جز تخت خواب باید حجاب داشته باشند.
این فعال مدنی در روایتی هولناک از بهرهکشی جنسی ماموران از برخی زندانیان زن نوشته است که با هماهنگی مسوول بند، برای ارایه خدمات جنسی و صیغه در اختیار ماموران زندان و زندانیان جرایم مالی قرار میگیرند.
سپیده قلیان تایید کرده است که تاکنون ۲۰ مورد از موارد نقض حقوق زنان زندانی در زندان مرکزی بوشهر را به صورت کتبی به گوش مقامات و مسوولان زندان رسانده اما جز سکوت، پاسخی دریافت نکرده است.
این فعال مدنی مواردی همچون تهدید به معاینه آلت تناسلی در برابر تمام پرنسل و زندانیها، ضرب و شتم، قرنطینه، آوردن گارد و شكنجه و تعرض به زندانی، قطعی تلفن، ملاقات و لغو مرخصی را از جمله تبعات اعتراض زندانیان زن به شرایط اسفبار این زندان نام برده و نوشته است: «در سیاهچال بوشهر هرگونه سرپیچی و سرکشی از اوامر خشن و غیرانسانی ادارهکنندگان زندان برابر است با مچاله شدن بیشتر و بیشتر در این برزخ که نه صدایی به بیرون دارد و نه چهرهای.»
سپیده قلیان پیشتر نیز در زمان بازداشت در زندان «سپیدار» اهواز، با نوشتن مشاهدات و تصویرسازی از آنچه در زندان دیده بود، درباره زندانیان زن عرب گمنامی که در بدترین شرایط در این زندان محبوس بودند، اطلاعرسانی کرده بود.
او در کتابی با عنوان «تیلاپیلا خون هورالعظیم را هورت میکشد»، در ۱۹ روایت، از بازداشتگاه اطلاعات اهواز و زندان سپیدار این شهر، تصویری دقیق و در عینحال تلخ از تجربه اسارت ارایه داد. قلیان در این روایتها، علاوه بر نشان دادن چهره سرکوب، از سرنوشت نامهایی روایت کرد که در انکار و فراموشی روزگارشان میگذشت.
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: info@iranwire.com
📞اگر میخواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر