استانوایر- «صدیقه مالکی فرد»، همسر «سیدهاشم خواستار»، عضو فعال «کانون صنفی معلمان» با انتشار نامهای در سالروز ربایش همسرش و انتقال او به بیمارستان روانی، از آزادیخواهان جهان کمک طلبید.
این معلم بازنشسته با بیان این که وقتی نظام حاکم برای از دور خارج کردن یک معلم آزاده و منتقد به هر وسیلهای متوسل میشود، به تشریح آنچه بر هاشم خواستار و خانواده او رفته، پرداخته و نوشته است: «به دنبال تحصن سراسری معلمان ایران و وحشت رژیم از ادامه اعتصابات و اعتراضات، سردمداران جمهوری اسلامی ایران اقدامات سرکوبگرانه علیه فرهنگیان را شدت بخشیدند. به ویژه برای آقای سیدهاشم خواستار، نماینده معلمان آزاده و مبارز ایران و خانوادهاش مزاحمتهای فراوانی ایجاد کردند.»
به گفته ملکی فرد، «احضار و بازجویی فراوان در اداره اطلاعات»، «کسر یک هشتم حقوق»، «کسر حقوق و پاداش بازنشستگی»، «حبس تعلیقی سال ۱۳۸۳»، «حبس تعزیری سال ۱۳۸۸»، «جریمه و زندان سال۱۳۹۱»، «توقیف لپتاپ، موبایل» و«غیرفعال کردن شماره تلفن منزل و پنج شماره موبایل» در اردیبهشت ۱۳۹۷ که هنوز شمارهها غیرفعال هستند،
از جمله اقدامات نیروهای امنیتی در مواجهه با او و همسرش بوده است: «بین اداره اطلاعات و مخابرات و دادگاه انقلاب هنوز کسی مسوولیت غیرفعال کردن شمارهها را برعهده نگرفته است. وقتی برای پیگیری میروم، هیچ کسی جوابگو نیست.»
او در ادامه نامه خود به تشریح ربایش هاشم خواستار در آبان ماه ۱۳۹۷ پرداخته و نوشته است: «الان آبان ۱۳۹۹ است؛ یادآور آبان ۱۳۹۷ که چهار نفر از ماموران اداره اطلاعات با آمبولانس، همسرم را که برای رسیدگی به باغمان در۵۰ کیلومتری مشهد رفته بود، ربودند. بعد از سه روز مشخص شد او را در بیمارستان روانی ابن سینا، بخش بیماران حاد زندانی کردهاند. خوشبختانه با همت و تلاش آزادیخواهان جهان، ارگانهای حقوق بشری و رسانههای آزادیخواه، اداره اطلاعات مجبور شد وی را بعد از ۱۹ روز آزاد کند.»
صدیقه مالکیفرد در ادامه به بازداشت مجدد همسرش در مرداد ۱۳۹۸ به دلیل امضای «بیانیه ۱۴ نفر» و درخواست استعفای رهبر جمهوری اسلامی در تحصن حمایت از دکتر جعفری پرداخته و افزوده است: «مرداد ۱۳۹۸ به خاطر تجمع خیابان شهید ساجدی به حمایت آقای دکتر جعفری بازداشت و بعد از نزدیک شش ماه حضور در سلولهای انفرادی اداره اطلاعات مشهد، از بهمن ۱۳۹۸ به زندان وکیل آباد منتقل شدند. آقای خواستار علیرغم داشتن بیماری فشار خون بالا و بیماری گوارشی که هر دو سوغات زندان هستند و همچنین شیوع بیماری عالمگیر کرونا و با نزدیک ۷۰ سال سن، همچنان در زندان وکیلآباد بدون یک روز مرخصی محبوس است.»
همسر سیدهاشم خواستار از آزادیخواهان جهان و نهادها و ارگانهای حقوق بشری و همچنین شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درخواست کرده است: «به وضعیت دردناکی که این نظام برای همسرم و خانواده ما به وجود آورده، پایان داده و رسیدگی عاجل به عمل آورید. از این نظام ستم پیشه بپرسید و خواستار پاسخگویی آنها شوید که چرا همسرم را ربودند و ۱۹ روز در بیمارستان روانی، بدون داشتن هیچ پروندهای و بدون اطلاع خانواده، حبس کردند؟ چرا باعث عذاب روح و روان من و فرزندانم و همه فامیل و همکاران و...شدند؟ جرم آدمربایی طبق قانون اساسی خودشان چیست؟»
او در ادامه پرسیده است: «حالا به چه دلیل ایشان را در زندان وکیلآباد مشهد محبوس کردند؟ ایشان در یک بیانیه به امضای ۱۴ نفر، محترمانه از خامنهای خواسته بودند تا در مورد وضعیت اسفناک مملکتمان که پر از فقر و فحشا و فساد و اعتیاد و اختلاس وسرکوب و ستم و...هست، توضیح دهند؛ وضعیتی که باعث و بانی آن خودشان هستند. ما مردمی را که به گروگان گرفتند، به حال خود رها کنند و استعفا دهند و کار مملکت را به کارشناسان واگذارند.»
صدیقه مالکی فرد با استناد به اصل ۲۷ «قانون اساسی» در ادامه مینویسد: «در اصل ۲۷ قانون اساسی ساخته و پرداخته خودشان، انتقاد و اعتراض حق شهروندان است. چرا به قانون خودشان ملتزم نیستند؟ چرا همسرم را در آستانه ۷۰ سالگی و با داشتن بیماریهای گوارشی و فشار خون در میان شیوع بیماری عالمگیر کرونا، بیگناه و بدون هیج عملی که وصف مجرمانه داشته باشد، در زندان نگاه داشتهاند؟»
او در پایان این نامه اعلام کرد تا آزادی همسرش و همراهان وی که بیگناه دستگیر و زندانی شدهاند، از پای نخواهد نشست.
📩اگر به اطلاعات تکمیلی درباره این خبر دسترسی دارید، لطفاً با این ایمیل با ما تماس بگیرید: info@iranwire.com
📞اگر میخواهید درباره موضوع این خبر با افراد مسوول تماس بگیرید، لطفاً به فهرست مسوولان در سراسر ایران مراجعه کنید: www.ostanwire.com
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر