«مصطفی سلیمی»، ۵۱ ساله، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام که پس از ۱۷ سال زندان، اخیرا از زندان سقز گریخته و چند روز پیش در اقلیم کردستان عراق بازداشت و روز جمعه ۱۵ فروردین به ایران تحویل داده شده بود، بامداد شنبه ۲۳ فروردین در زندان سقز اعدم شد.
مصطفی سلیمی هشتم فروردین ۱۳۹۹ در جریان فرار جمعی از زندانیان زندان سقز، توانسته بود از مرز بگذرد و خودش را به اقلیم کردستان عراق برساند. اما ماموران امنیتی اقلیم کردستان او را در روستای گرمک از توابع شهر پنجوین عراق بازداشت کردند و با علم به اینکه محکوم به اعدام است، به ماموران امنیتی ایرانی در مرز سیرانبند بانه تحویل دادند.
جمعه ۲۲ فروردین خانواده مصطفی سلیمی برای آخرین ملاقات به زندان فراخوانده شدند. یکی از بستگان نزدیک او به «ایرانوایر» گفت در این ملاقات مصطفی سلیمی تایید کرده که از سوی نیروهای امنیتی اقلیم کردستان موسوم به «آسایش» بازداشت و در مرز سیرانبند بانه، تحویل نیروهای امنیتی ایرانی شده است.
فعالان حقوق بشر جمعه هشدار داده بودند که ممکن است روز شنبه علاوه بر مصطفی سلیمی، یک زندانی دیگر محکوم به اعدام به نام «شورش مروتی» نیز به زودی در این زندان اعدام شوند. خانواده شورش مروتی میگویند با فرزندشان ملاقات کردهاند و تایید میکنند او در سلول انفرادی نگهداری می شود اما مسوولان زندان چیزی درباره آخرین ملاقات و احتمال اجرای حکم اعدام او به آنها نگفتهاند.
مصطفی سلیمی (ایلویی)، متولد چهارم تیر ۱۳۴۶، متاهل و پدر یک فرزند، از اهالی روستای ایلو منطقه تیلکو در شهرستان سقز بود که اوایل سال ۱۳۸۰ به اقلیم کردستان عراق رفته و به یکی از احزاب کردستان ایران پیوسته بود. سلیمی ابتدای سال ۱۳۸۲ از این حزب جدا شد و به ایران بازگشت و مقیم شهر نهاوند در استان همدان شد.
با اطلاع نیروهای امنیتی از سکونت مصطفی سلیمی در نهاوند، او را ۱۶ فروردین ۱۳۸۲ در این شهر بازداشت و به اداره اطلاعات سقز منتقل کردند و پس از سه ماه بازجویی و نگهداری در انفرادی، در شعبه یک دادگاه انقلاب سقز که ریاست آن با رییس بدنام وقت دادگاه انقلاب سقز، قاضی «علیرضا گودینی» بود، محاکمه شد. مصطفی سلیمی در این دادگاه به اتهام «محاربه» از طریق درگیری با نیروی انتظامی، سرقت مسلحانه و عضویت در یکی از احزاب اپوزیسیون کُرد به ۱۵ سال زندان و اعدام محکوم شد.
«سعید شیخی» و «سیدجمال حسامی»، وکلای مصطفی سلیمی درخواست تجدیدنظر را به دیوان عالی کشور دادند اما حکم دادگاه بدوی عینا در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور تایید شد و بعد در اردیبهشت ۱۳۹۳ در شعبه ۱۵ تشخیص دیوان عالی کشور، این حکم بار دیگر مورد تیئید قرار گرفت.
از جمله اتهاماتی که نیروهای امنیتی متوجه مصطفی سلیمی کرده بودند، عضویت در «گروه تبهکاری» یکی از نیروهای کُرد بازنشسته سپاه پاسداران به نام «صابر ستاری» بود که به راهزنی و اخاذی در روستاهای سقز مشغول بود. صابر ستاری پس از مدتی راهزنی و کشتن شخصی به نام «عبدالله درهقولهای»، در درگیری با نیروهای پلیس کشته شد.
به گفته یکی از بستگان نزدیک مصطفی سلیمی، اتهام همکاری او با صابر ستاری، دروغ و ساختهوپرداخته اداره اطلاعات سقز بود: «سال ۱۳۹۲ خانواده توانستند استشهادی از شوراهای روستا و امام جماعات ۲۳ روستا تهیه کنند که گروه صابر در آنجا اخاذی کرده بودند. اعضای این شوراها و روحانیون این روستاها شهادت داده بودند که مصطفی سلیمی مزاحمتی برای آنها ایجاد نکرده است و اتهامات وارد شده به او در پیوند با گروه صابر ستاری صحت ندارد.»
در جریان دادگاه مصطفی سلیمی همچنان ادعا شده بود که بر اساس شهادت «سروان الماسی»، رییس پاسگاه انتظامی روستای سنته از توابع سقز، در جریان یک درگیری مسلحانه، مصطفی سلیمی شخصی را به قتل رسانده است. اما جهار سال پس از شهادت اولیه، سروان الماسی به صورت رسمی و دفترخانهای شهادتش را مبنی بر قاتل بودن مصطفی سلیمی پس گرفت.
این شواهد سال ۱۳۹۳ و هنگام ارایه اعاده دادرسی به دیوان عالی کشور ارایه شدند. اما نه به درخواست اعاده دادرسی و نه به درخواست عفو مصطفی سلیمی که اوايل سال ۱۳۹۴ به کمیسیون عفو، تخفیف و تبدیل مجازات ارسال شد، هیچ پاسخی داده نشد.
در ۱۷ سالی که مصطفی سلیمی زندانی و زیر حکم اعدام بود، او چندین بار در اعتراض به آنچه «ناعادلانه بودن حکمش» میخواند، اعتصاب غذا کرد. در مدت طولانی زندان، این زندانی سیاسی علاوه بر ناراحتی روحی و روانی ناشی از ۱۷ سال زیر حکم اعدام ماندن، از آسیبدیدگی مهرههای کمر و نارسایی کلیهها رنج میبرد.
مصطفی سلیمی بیشتر مدت زندانش را در زندان سقز گذارند اما در طول این ۱۷ سال، دستکم برای مدتی به زندان سنندج تبعید شد. خرداد ۱۳۹۵، مصطفی سلیمی بدون اطلاع به خانواده و وکلا، از زندان سقز به زندان سنندج منتقل شده بود.
۲۲ خرداد ۱۳۹۷ هم «اشکان»، پسر مصطفی سلیمی، که آن زمان ۲۰ ساله بود و برای پیگیری کارهای پدرش به شعبه ۶ دادیاری سقز مراجعه کرده بود، بە دلیل آزار کلامی، تحقیر و توهین مسوولین دادگاه سقز به او، با خوردن قرص اقدام بە خودکشی کرد. اشکان پس از چند روز بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان سقز، از مرگ نجات یافت.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر