طلبه‌ای که حامی‌ سگ‌های ولگرد شد

استان وایر- «کمیل نظافتی»، طلبه آملی است که سفیر نجات حیوانات ولگرد شده و آن‌ها را تیمار می‌کند.

به گزارش آنا، مجله مهر نوشته است این روحانی جوان که به خاطر کارهای خیرخواهانه‌اش و اهدای کلیه به کودک هشت‌ساله معروف شده بود، حالا سفیر مهر حیوانات شهری، یا به قول خودش بی‌پناه شده است. او به‌تازگی یک سگ شهری بیمار را پناه داده و به کمک دوستانش، پس از دو ماه و نیم این حیوان بهبود پیدا کرده است. می گوید:«باید بین حیوانات شهری و حیات‌وحش تفاوت قائل شویم و بدانیم با هرکدام باید چه طور رفتار کنیم.»

نظافتی می‌گوید:« درباره حیوانات خانگی در سیره معصومین احادیث زیاد داریم تا جایی که حتی به داشتن حیوان خانگی سفارش هم شده است. اصلاً ما یک روایت از امام کاظم داریم که می‌فرمایند سه حیوان اگر در خانه نباشند، برکت به آن خانه نمی‌آید و با وجود این سه حیوان، این خانه آباد می‌شود؛ گربه، کبوتر، خروس. اگر به همراه خروس، مرغ هم باشد، مانعی ندارد... مردم با گربه کنار آمده‌اند اما با سگ که حیوان اهلی است، هنوز کنار نیامده‌ایم. این جا مقوله‌ای داریم به اسم سگ‌های شهری که به‌اصطلاح آن‌ها می‌گویند سگ‌های ولگرد که البته من نام آن‌ها را می‌گذارم سگ‌های بی‌پناه و معتقدم اگر انسان هم یک مربی و معلم نداشته باشد، همین انسان هم ولگرد می‌شود، این که حیوان است و پدیده‌ای مثل داعش ظهور و بروز پیدا می‌کند که از حیوان هم وحشی‌تر است. حیوان به طبع خودش وحشی و پرخاش گر است اما اگر به همین حیوان وحشی توجه و رسیدگی شود، رام و مسخر انسان می‌شود.»

این طلبه جوان می‌گوید که خودش در کودکی از هیچ جنبنده‌ای به‌اندازه سگ نمی‌ترسیده اما حالا شده فرشته نجات این حیوانات زبان‌بسته: «من خودم از آن دسته آدم‌هایی بودم که حسابی از سگ می‌ترسیدم و از هیچ‌چیزی به‌اندازه سگ نمی‌ترسیدم؛ ولی الان این رابطه عاطفی که بین من و این حیوانات بی‌پناه شکل گرفته، دیگر ترس مرا ریخته است. اما خب، خیلی‌ها زیادی درگیر این عواطف می‌شوند. در هر امری افراط ‌وتفریط بشود، نتیجه خوبی ندارد.»

او معتقد است:«در فصل سرد باید باقی‌مانده غذای خود را برای آن‌ها کنار بگذاریم اما درباره حیات‌وحش لازم به لطف ما نیست و نباید کاری کنیم که از حیات طبیعی خود خارج شود. گنجشک شهری کلاسش بالا است و از غذای ما می‌خورد و کلا حیوان شهری، سبک زندگی‌اش فرق دارد؛ مثلاً گربه‌های شهری عادت کرده‌اند که غذای پخته بخورند و غذای خام نمی‌خورند یا خیلی از حیوانات استخوان نمی‌خورند و حتماً باید گوشت فیله بخورند. این تبعاتی است که ما برای این حیوانات به بار آوردیم و آن‌ها را لوس کرده‌ایم! ولی حالا که به ما و غذای ما عادت کرده‌اند، نباید آن‌ها را رها کنیم. خواه‌ناخواه این حیوانات درون شهر ما زندگی می‌کنند. بنابراین، به رسیدگی و غذا احتیاج دارند و اگر مثلاً تصادف کرده و کنار جاده افتاده، این موجود جان دارد نفس می‌کشد و زجر می‌کشد و آیا ما باید بگذاریم او زجرکش بشود و از دنیا برود یا اینکه باید به آن رسیدگی کنیم؟ما احادیث زیادی در سیره معصومین داریم که به حقوق حیوانات اشاره شده تا جایی که مثلاً درباره سوارکاری سفارش می‌کنند که اگر می‌خواهید سوار اسب بشوید، حق ندارید یک‌طرفه و یک‌پهلو سوار اسب شوید و حتماً باید هر دو پایتان توازن داشته باشد که حیوان اذیت نشود. اسلام نهی کرده برای تنبیه حیوان به‌صورت او بزنید.»

می گوید:«در شرع هم احادیث زیادی داریم که در آن تأکید شده که نه‌تنها نباید به حیوانات آسیب برسانیم که حتی در استفاده از آن‌ها باید اصول اخلاقی را رعایت کنیم. گذشته از آن، این حیوانات عامل برکت و دفع مصیبت هستند.»

او با اشاره به قوانینی که به حقوق حیوانات می پردازد، می گوید:«بااین که در قانون برای کسانی که به حیوانات و به‌طورکلی محیط‌زیست آسیب می‌رسانند، مجازاتی در نظر گرفته شده است اما به نظر می‌رسد که این مجازات ها کافی و بازدارنده نیستند. برای این که بتوانیم با این گونه اقدامات مقابله کنیم، اول به فرهنگ‌سازی درست احتیاج داریم و در قدم بعد، به تدوین قوانینی که بیش‌ازپیش از حقوق این جانداران بی‌زبان حمایت کند.»