بخشش تنها سرباز باقی مانده سانحه نی ریز/ وحید حلاج زنده ماند

استان وایر- اعضای بدن تنها سرباز باقی مانده از سانحه تصادف اتوبوس حامل سربازان پادگان 05 کرمان پس از تایید مرگ مغزی از سوی پزشکان، به بیماران نیازمند اهدا شد.

به گزارش میزان، حادثه تلخ بامداد دوم تیر 95 که تمام کشور را در موجی از اندوه فرو برده بود، برای خانواده «وحید حلاج» دو ماه به درازا کشید.

تیم پزشکی وحید حلاج پس از گذشت دو ماه بستری او در بخش آی.سی.یو بیمارستان «شهید رجایی،» با بروز نشانه های مرگ مغزی، این وضعیت را تایید کردند و خبر تلخ آن به خانواده حلاج اطلاع داده شد. اما خانواده این سرباز با اهدای اعضای بدن وحید، شادی زندگی را به چند بیمار نیازمند اهدا کردند.

دکتر «حسینعلی خلیلی»، استادیار گروه جراحی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در دو ماه گذشته مسوولیت تیم پزشکی سرباز وحید حلاج را بر عهده داشته است، گفت: «از صبح دوم تیر که به اورژانس بیمارستان شهید رجایی اعزام شد، ضریب هوشی بسیار پایینی داشت. با توجه به آسیب وسیع در نیم کره چپ، شکستگی وسیع قاعده جمجمه و خون ریزی های متعدد مغزی، بی درنگ اتاق عمل برای او حاضر و جراحی شد. با توجه به شرایط بیمار، او دچار عفونت مننژیت مغزی شد و با درمان هایی که ادامه دادیم، گاهی درجاتی از پاسخ به درمان در بیمار ظاهر می شد اما به دلیل مقاومت شدید میکروبی و آسیب مغزی وسیع، نشانه های حیاتی بیمار از بین رفت و از لحاظ بالینی، مرگ مغزی او اعلام شد.»

پیکر وحید حلاج به بیمارستان «نمازی» شیراز منتقل و آن جا شرایط او برای پیوند بررسی شد. سرانجام با بررسی های پزشکان تیم پیوند اعضا، دو کلیه و کبد وحید حلاج برای پیوند مناسب تشخیص داده شد.

بنابراین گزارش، صبح پنج شنبه کبد سرباز وحید حلاج به یک بیمار مرد 39ساله و کلیه های او هم به دو بیمار خانم و آقای 48و 47ساله اهدا شده است.

وحید حلاج در تاریخ دوم تیر ماه پس از حادثه واژگونی اتوبوس سربازان دچار مرگ مغزی شده بود. او آخرین سرباز از 57 مصدوم این حادثه بود.

«محبوبه روزی‌طلب»، مادر داغ دار وحید حلاج که به گفته همه تیم پزشکان بیمارستان «شهید رجایی» شیراز، صبورانه دو ماه گذشته را بر بالین فرزندش حضور داشته، با اشک و دلتنگی، فرزندش را وداع گفت. او پيشاني باندپيچي شده فرزندش را می‌بوسد، چشم‌ها را بر صورت سرد و بی‌جان فرزند می‌گذارد و با شكيبايی وداعش می‌گويد، از تك تك پرستاران حلاليت می‌طلبد و با قدم‌هايی آرام از كنار تخت فرزندش دور می‌شود.

او به ایسنا می گوید: «وحيد دلسوز بود و بي‌ريا. نبايد اين كه اعضای او اهدا شده، به كارش ذره‌ای ريا بدهد. رضای خدا برای او اصل بود.»

عکس:  مراسم ختم سربازان جان باخته .