مین بی‌رحم بود، مسوولان بی توجه/ دخترک مریوانی ‌خانه‌نشین شده و محروم از تحصیل

استان وایر- «گشین»، دختر بازیگوش روستای «نشکاش» در شهرستان مریوان به دلیل اتفاقی که پارسال برایش افتاده، خانه‌نشین شده و از تحصیل بازمانده است.

ایسنا از روز جمعه ۲۶ مهرماه سال گذشته نوشته است که ساعت ۱۶ و ۱۵دقیقه روز عید قربان، کودکان روستا در میدان اصلی ده مشغول بازی بودند:«بهنوش، آلا، متین، خبات، سینا و زانا منتظر رسیدن توپ از طرف گشین هستند. توپ اززیر پای گشین می رود به سمت بهنوش. همه دنبال آن می دوند که صدای انفجار مین بی‌رحم، روستا را لرزاند.»

بنابراین گزارش، مچ و کف پای راست گشین و چشم راست آلا مجروح شد و هر کدام از کودکان دیگر نیز ترکش‌هایی به بدنشان خورد که آن ها را روانه بیمارستان کرد.

گشین و آلا مورد عمل جراحی قرار گرفتند اما با وجود همه تلاش‌ها، کف پای راست گشین و چشم راست آلا مانند قبل نشد.امروز یک سال و یک ماه از رخداد آن حادثه می‌گذرد، این روزها دیگر کودکان نشکاشی از بازی‌کردن واهمه دارند: «آرام روی زمین راه برو، مبادا...»

نشکاش روستایی در ۲۰ کیلومتری مریوان است که حدود ۳۵ خانوار در آن زندگی می‌کنند. به گزارش ایسنا، براساس شواهد و قراین موجود، درگذشته در این روستا پایگاهی نظامی وجود داشته که این مین به جای مانده از آن دوران بوده و با گذشت سال‌ها به دلیل بارش باران جابه جا شده و به داخل روستا ورود پیدا کرده است.

گشین هفته پیش مورد عمل جراحی قرار گرفته است.«رابعه رخش‌بهار»، مادر گشین درباره آخرین وضعیت جسمانی دخترش می گوید:« پای راست گشین هفته پیش در تهران دوباره عمل شد و در حال حاضر آتل‌بندی شده و ۴۵ روز دیگر آتل را باید باز کنیم.»

گشین ۱۱ ساله است و امسال کلاس پنجم ابتدایی را می خواند اما به گفته مادرش، فقط دو هفته به مدرسه رفته و در حال حاضر هم به دلیل آتل‌بندی پایش، امکان رفتن به مدرسه را ندارد:« با وجود این که چندین بار به مدرسه مراجعه کرده‌ام، اما اولیای مدرسه قبول نکردند که حداقل روزی یک ساعت معلمی را برای تدریس به دخترم در اختیارمان قرار دهند و کسی را هم در خانه نداریم که درس‌های عقب مانده را برای دخترم توضیح دهد.»

می گوید دخترش در حال حاضر از تحصیل بازمانده است و آرزویش این است که مانند دیگر دانش‌آموزان درس بخواند.

به گفته وی، تاکنون هیچ ارگان‌های دولتی برای پی گیری کارهای درمانی گشین پا پیش نگذاشته است:« اما بنا است از این به بعد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان کردستان هزینه‌های درمانی او را تقبل کنند.»

می‌گوید: «از پارسال دخترم دیگر سراغ بازی نرفته و هر وقت از محل آن حادثه گذر می‌کنیم، من را وادار می‌کند که او را بغل کنم و از کوچه پشتی برویم.»

گشین با چهره‌ معصوم و صداقت کودکانه اش از روز حادثه می‌گوید و این که توپ زیر پای او بود و آن را به بهنوش پاس داد که مین منفجر شد:«دوست دارم مثل دیگر کودکان روستا به مدرسه بروم و درس بخوانم. اما حالا از تحصیل باز مانده‌ام و کسی نیست درس‌های عقب مانده‌ام را برایم توضیح دهد.»

پدر آلا، دیگر قربانی مین روستای نشکاش می گوید:« چشم راست آلا به طور کلی فاقد دید است. او پارسال مورد عمل جراحی قرار گرفت و بعد از سن ۱۸ سالگی نیز یک بار دیگر باید عمل شود.»

می گوید: «خود ما ساکن روستای زوریان مریوان هستیم و پارسال برای عید دیدنی به منزل اقواممان در روستای نشکاش رفته بودیم که این اتفاق برای آلا افتاد.»

آلا هفت سال دارد و امسال در کلاس اول دبستان مشغول به تحصیل است.

«فلاحی»، فرماندار مریوان بااشاره به این که روستای نشکاش در گذشته مین روبی شده است، تعداد کودکان آسیب‌دیده را در اثر این حادثه را هفت نفر اعلام کرد و گفت: «پس از این حادثه، آن ها در بیمارستان بستری شدند و از خدمات رایگان درمانی بهره‌مند شدند. پرونده این کودکان در کمیسیون ماده دو و شورای تامین استان مطرح و تایید شد و برای تعیین درصد جانبازی به کمیسیون پزشکی مستقر در بنیاد شهید و امور ایثارگران ارجاع داده شدند.»

وی می گوید: «برای گشین و آلا که بیش تر از دیگران مجروح شده بودند، ۳۰ و ۴۰ درصد جانبازی تعیین شد و مابقی نیز که مجروحیت سطحی داشتند، تحت درمان قرار گرفتند.»

فرماندار مریوان می گوید: «همه مناطق مسکونی مریوان از وجود مین پاک سازی شده‌اند اما در مناطق مرزی هنوز مکان‌های آلوده به مین وجود دارد که امسال تاکنون دو مورد انفجار مین در مناطق مرزی مریوان اتفاق افتاده ولی خوش‌خبتانه تلفات جانی در برنداشته است.»

اضافه می کند: «یگان مین‌روب نیز در استان کردستان مستقر است و در مناطق مرزی مشغول فعالیت هستند.»

اما«عبدالله پیرخضرانیان»، مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان می گوید: «پرونده این هفت کودک آسیب‌دیده مریوانی در این اداره موجود است و برای گشین کریمی ۳۰ درصد، آلا روبینا ۴۰ درصد و دیگر کودکان آسیب‌دیده روستای نشکاش پنج درصد جانبازی تعیین شده است. بر همین اساس، این کودکان از خدمات رایگان درمانی و هزینه پوشش تحصیلی بهره‌مند خواهند شد. اما دو کودکی که درصد جانبازی آن ها از ۲۵ درصد بالاتر است، بعد از ۱۸ سالگی مشمول حقوق و مزایای بنیاد شهید و امور ایثارگران می‌شوند.»

در این گزارش به میزان و نحوه کمک پزشکی و تحصیلی به این کودکان اشاره ای نشده است.