این پسر، بدون پا در کوه‌های کردستان کول‌بری می‌کند

 کول‎‌بری در کردستان شبیه راه رفتن روی میدان مین است. راه رفتن روی میدان مین برای کسی که خانواده و پاهایش را در میدان مین از دست داده، معنایی جز «تراژدی» ندارد.

به گزارش کاوه امجدی، خبرنگار کُردتودی، در این مسیرها که نه ماشین و نه چهارپا قادر به گذر است٬مردانی با چکمه‌هایی که تا سر زانوهایشان قد کشیده و نایلکس‌هایی که تنها محافظ آن‌ها در برابر سرمای استخوان‌سوز کوهستان است ٬ در حالی که به سختی پاهای خود را از بند گل و لای مسیر رها می‌کنند، از دامنه کوه ها مانند مورچه‌هابالا می‌روند. آن‌ها با زمزمه کردن ترانه‌های کردی سعی در فراموشی سنگینی اجناسی دارند که با شانه هایشان حمل می کنند. در آن سوی کوه ها ٬ چشم هایی انتظار رسیدن «کول‌برها» (افرادی که از روی ناچاری و در قبال دست‌مزد ناچیز به حمل و ورود کالای خارجی از نقاط غیر رسمی گمرکی می‌ردازند) را می کشند تا کالاهایی را که از کمین مرزبانان و مین های به جا مانده از جنگ به سلامت گذر کرده اند، به مقصد شهر های مرزی، سوار بر خودروهای ویژه حمل بار برای این نوع از تجارت کنند.

 «کول‌بران» در سرما، برف و بوران طاقت‌فرسا یا گرمای سخت با بارهایی گاه به سنگینی چند ده کیلو بر دوش و پس از طی پستی و بلندی‌ها، در حال کسب درآمد برای گذران زندگی فقیرانه خود هستند. تنها در برخی شهرها هم‌چون بانه، ده‌ها پاساژ و بازار و صدها خودروی ویژه حمل بار برای این نوع از تجارت، بازاری پیدا کرده و رونق گرفته اند.

 بهار بود. یونس و دو برادر و یک خواهرش برای جمع کردن گیاه‌های کوهی به دشت‌ها و کوه های سرسبز پیرانشهر رفته بودند. در یک لحظه، پای یکی از آن‌ها روی مین رفت. دو برادر و یک خواهر یونس درجا کشته شدند و یونس هر دو پایش را از دست داد. او از ۱۲سال پیش تا کنون، برای گذران زندگی‌، به «کولبری» روی آورده. به کاسب‌کاری مرزی. با این که دو پا ندارد. خودش می‌گوید: «کول‌بری حتی برای آنانی که دو دست و دو پا دارند،شغل پرمخاطره و سختی است، چه برسد به منی که تنها دو دست دارم.»

می‌گوید:« چاره‌ای نیست. فقر، آدم را وادار به هر کاری می‌کند». یونس می‌گوید هیچ‌وقت از کسی کمک نگرفته. او نان آور یک خانواده چهار نفره است.

کول‌بری خطرناک‌ترین شغلی است که در کردستان هر روز جان می‌ستاند. بی رحم به اندازه فقر. به اندازه مین‌هایی که جان دو برادر و یک خواهر یونس را گرفت. کول‌بری در کردستان شبیه راه رفتن روی میدان مین است. راه رفتن روی میدان مین برای کسی که خانواده و پاهایش را در میدان مین از دست داده، معنایی جز «تراژدی» ندارد.