حمایت احمد نجفی از سانسور در شبکه نمایش خانگی: استعداد ندارند، ممیزی را بهانه می‌کنند

«احمد نجفی»، بازیگر و عضو سابق شورای عالی سینما، درباره اعتراض تولیدکنندگان آثار شبکه نمایش خانگی به سانسور و ممیزی می‌گوید، مشکل دوستان این است که استعداد ندارند و برای عدم توفیق خود ممیزی را بهانه می‌کنند و حرمت کار فرهنگی را نمی‌دانند.
احمد نجفی در گفت‌وگویی که در نسخه سه‌شنبه ۱۱آبان۱۴۰۰، روزنامه «جوان» منتشر شده، در خصوص سانسور و ممیزی در شبکه نمایش خانگی گفت: «من خودم وقتی بعضی از کارهای شبکه نمایش خانگی را می‌بینم، شوکه می‌شوم! به نظر من هیچ مسئله اخلاقی دیگر نمانده که رعایت شود و آقایان همه پرده‌ها را کنار زده‌اند. نمی‌خواهم بگویم که همه صدر تا ذیل تولیدات شبکه نمایش خانگی این‌طور هستند، اما قبح‌شکنی در برخی از آن‌ها واقعا باعث حیرت آدم می‌شود، این به خاطر تفکر دگم یا نگاه متحجرانه نیست، نه! همه من را می‌شناسند، اما واقعا برخی از این آثار حیرت‌انگیزند.»
به گفته این هنرمند برخی آثار ارائه شده در شبکه نمایش خانگی «سنخیتی با کار هنری ندارد.»
او در ادامه گفت: «ربطی ندارد که از بدنه باشی یا نباشی، منتقد باشی یا نه، اما آنچه مهم است اینکه هجو، هجو است. اگر قرار باشد چنین آثاری تولید بشوند، دیگر آن سینما، سینمای ما نیست و قطعا آن سینما نزد مردم و جامعه ما هیچ جایگاهی نخواهد داشت.»
او در خصوص اعتراض برخی تهیه‌کنندگان یا سرمایه‌گذاران به سانسور در شبکه نمایش خانگی نیز گفت: «به نظر من مهم‌ترین علت چنین اظهارنظرهایی ریشه اقتصادی دارد و منظورشان این است که اجازه بدهید تا ما کار اقتصادی بکنیم! کسی مخالف کار اقتصادی کردن نیست، اما حفظ سینمای ایران را هم باید مدنظر داشته باشند. مگر الان که این افراد تند تند در حال ساختن آثار مختلف هستند، کسی اعتراضی کرده؟ درآمدشان هم که الحمدلله خیلی عالی است؛ ولی این عزیزان باید یک‌سری قوانین را رعایت کنند. هر چیزی یک جایگاهی دارد و اصولی، نمی‌شود از مردم پولشان را بگیریم ولی به آن‌ها چیزی ندهیم. بالاخره این دوستان هم در قبال جامعه و کشورشان یک وظایفی دارند و در عین حال طبق قانون آزادی‌هایی هم وجود دارد، بروند فیلم‌شان را بسازند؛ ولی اگر قرار باشد که یک جامعه را به استهزا و مسخره کردن بکشانند، فکر نمی‌کنم کار شایسته‌ای باشد. دوستان باید این را متوجه بشوند که اینجا ایران است با مقتضیات، نگاه و باورهای خودش.»
نجفی با بیان اینکه ولنگاری‌ که آثار شبکه نمایش خانگی دیده می‌شود، خیلی بیشتر از بحث سانسور اهمیت دارد، در این‌باره توضیح داد: «بالاخره ما در حالی آثارمان را به دیگر کشورها قرار است بفرستیم که پای آن‌ها برند و نام جمهوری اسلامی خورده است، یعنی از کشور جمهوری اسلامی ایران به خارج از کشور می‌رود، بنابراین باید مختصات فرهنگ، تمدن، باورها و ارزش‌های ایرانی در آن‌ها وجود داشته باشد. این‌ها به دنبال طرح موضوعات دیگری هستند و می‌خواهند به هر شکلی پول دربیاورند، اما با هر چیزی نمی‌شود پول درآورد، لااقل در مورد فرهنگ من مطمئنم که چنین اتفاقی نمی‌افتد.»
او می‌گوید کشورهای زیادی وجود دارد که نوع نگاه و محتوای جریان اصلی سینمای ایران را به دلیل رعایت اخلاق و عدم تخریب بنیان خانواده خریداری می‌کنند. هرچند نجفی نامی از این کشورها نبرده است.
بازیگر فیلم سینمایی «دوازده صندلی» می‌گوید: «برخی آثار تولیدشده اساسا فیلم نیستند؛ بلکه نوعی بچه‌بازی هستند که در زمان سینمای صامت خیلی بهتر از این ساخته می‌شدند، در واقع این‌ها هیچ بهره‌ای از هنر سینما یا تلویزیون نبرده‌اند، ضمن اینکه خارجی‌ها قرار نیست هر هجوی که توسط این مدعیان ساخته شده را ببرند و به خورد مردم‌شان بدهند، بالاخره آن‌ها سینما و تولیدات فرهنگی و هنری را خوب می‌شناسند».
نویسنده این گزارش نیز مدعی شده که بخش قلیلی از دست‌اندرکاران تولید محصولات شبکه نمایش خانگی مدعی هستند که ممیزی دستگاه‌های ناظر و مسئول باعث آسیب دیدن کارها می‌شود و بسیاری از سینماگران، منتقدان، متخصصان حوزه آسیب‌های اجتماعی و خانواده معتقدند تولید بی‌قاعده همراه با محتواهای مخرب ارائه شده جامعه و خانواده را در معرض آسیب‌های جدی قرار داده است.
پیش از این «جواد نوروزبیگی»، تهیه‌کننده سینما در برنامه تلویزیونی «بی‌چارچوب» شبکه ۴ سیما گفته بود: «ممیزی‌ها باعث می‌شود سریال‌های خانگی به خارج از کشور صادر نشود!»
در هفته پایانی مهرماه،‌ انجمن صنفی شرکت‌های ویدئویی آنلاین (VOD و IPTV) در نامه‌ای به رییس‌جمهور، خواستار رسیدگی به تعدد نهادهای تنظیم‌گر این حوزه و دخالت بیشتر نظرات صنف شد.
اخیرا علاوه بر «ساترا»، واحد نظارتی دیگری با عنوان «الماس» جهت نظارت بر محتوای تولید شده در شرکت‌های ویدئویی آنلاین راه‌اندازی شده است.

طی سال های اخیر سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر، «ساترا»، بخش زیادی از محتوای تولید شده در شبکه نمایش خانگی را سانسور کرده است.
تولیدکنندگان سریال‌هایی چون «قورباغه»، «زخم کاری»، «سیاوش»، «هم‌سایه» و ... بارها به سانسور در آثار خود توسط صداوسیما و نهادهای زیرمجموعه آن از جمله ساترا معترض شدند. در آخرین مورد پخش سریال طنز «قبله عالم» به دلیل انبوه سانسور به طور کلی متوقف شد.
سانسورها علاوه بر سریال‌ها و آثار سینمایی، در کنسرت‌های آنلاین نیز رخ داده است؛ به عنوان نمونه نمایش ساز در کنسرت شهرام ناظری سانسور شد که با واکنش این هنرمند نیز همراه شده بود. از عمده سانسورها نیز می‌توان ممیزی در چهره زنان اشاره کرد. سانسور آرایش صورت زنان و پوشاندن موی سر آن‌ها به وسیله نرم افزار و‌ بسیاری دیگر، تنها بخش کوچکی از ممیزی‌های سانسورگران در ایران است.