«حبیب فرجالله کعب» معروف به «حبیب اسیود»، رییس پیشین «جنبش آزادیبخش الاحواز» شامگاه ۲۱ آبان ۱۳۹۹ در تلویزیون، یا به عبارتی دیگر در سلسله برنامههای اعترافات اجباری صداوسیما ظاهر شد و خود را مسوول حمله تروریستی ۳۱ شهریور ۱۳۹۷ در اهواز و خرابیهای دیگر خواند.
حبیب فرجالله کعب، شهروند سابق خوزستان و تبعه سوئد در مقابل دوربین خبرنگاران «شبکه خبر» صداوسیما برعلیه خود حرف زد.
اعترافات اجباری تلویزیونی برخلاف قوانین حقوق بشری و به منزله نقض آن به شمار میآید؛ نقضی که جمهوری اسلامی بارها بدون اجبار به پاسخگویی در طی چند دهه گذشته آن را اعمال کرده است.
حبیب اسیود در این ویدیو چند دقیقهای، با دو ظاهر و در صحنههای متفاوت نشان داده شد. در چند تصویر، او با کت سرمهای رنگی در پس زمینهای تاریک قرار داشت و در تصاویر دیگر، در حالی که روی صندلی، پشت به پردههای کرم رنگی که تداعیکننده سالن پذیرایی است، نشسته بود، علیه خودش صحبت کرد.
در ابتدای این اعتراف تلویزیونی، صحنههایی از حادثه روز ۳۱ شهریور ماه در اهواز پخش شد و پس از آن حبیب خود و سمتش را معرفی کرد.
راوی این ویدیو میگوید اسیود که در حال برنامهریزی برای یک حمله تروریستی جدید بوده، در دامن «سربازان امام زمان» گرفتار شده و اکنون در «دستان پرتوان اطلاعات» است.
پس از این گفته، تصویر سینمایی از حبیب اسیود پخش میشود. او در حالی که با کت سرمهای رنگ روی صندلی نشسته است، چشمبند سیاه خود را با آهی بلند از روی چشمانش برمیدارد.
گوینده این ویدیو همچنین میگوید حبیب اسیود و گروهش با سرویسهای اطلاعاتی عربستان و رژیم صهیونیستی در ارتباط بودهاند. اسیود در مقابل دوربین و پشت به پردههای کرم رنگ، از چند نفر دیگر به عنوان همکارانش نام میبرد که با هم در حمله شهریور ۱۳۹۷ در اهواز دست داشتهاند. او همین طور میگوید که در سرقت از یک شرکت پیمانکاری و دزدی مسلحانه از «بانک صادرات» هم نقش داشته است.
در آخر این اعترافات، نام شبکه تلویزیونی «ایران اینترنشنال» پررنگ میشود. فرجالله کعب، معروف به حبیب اسیود میگوید تلویزیون ایران اینترنشنال با پولهای عربستان پخش میشود و فقط برای تاسیس آن، ۳۰ میلیون یورو صرف شده است. اما مشخص نمیشود که نقش او در این تلویزیون چه بوده است و چه ارتباطی با حمله تروریستی اهواز در سال ۱۳۹۷ دارد.
اما حبیب اسیود چه کسی است و چهگونه بازداشت شد؟
حبیب اسیود، رییس سابق جنبش آزادیبخش الاحواز است که به نام گروه «حرکت النضال» نیز شناخته میشود. این جنبش فعالیت خود را از سال ۱۳۸۴ آغاز و هدف خود را استقلال خوزستان و جدایی آن از ایران عنوان کرد.
جمهوری اسلامی این گروه را «تروریست» میداند و آن را متهم کرده که مسوول حمله مسلحانه به رژه نیروهای مسلح در ۳۱ شهریور ۱۳۹۷ است.
صبح روز ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، در جریان مراسم رژه نیروهای مسلح در «بلوار قدس» اهواز حمله مسلحانهای رخ داد. در این حمله، از افراد نظامی و مردم عادی چندین نفر جان باختند و زخمی شدند. در میان جان باختگان، یک کودک چهار ساله نیز بود.
اگرچه این گروه مسوولیت این اقدام را برعهده نگرفت اما یکی از رهبرانش که یک ماه پیش بازداشت شد، اکنون در یک اعتراف اجباری تلویزیونی، خود را عامل این حمله معرفی کرده است؛ عملی که میتواند طبق قوانین جمهوری اسلامی، حکم اعدام را به دنبال داشته باشد.
بازداشت او برای اولین بار در تاریخ ۹ آبان با بیانیه جنبش آزادی بخش الاحواز رسانهای شد. این جنبش در بیانیه خود ایران را متهم کرد که با همکاری کشوری دیگر، حبیب اسیود را در ترکیه ربوده است.
بعد اعلام شد حبیب اسیود از طرف ترکیه در ازای دو رهبر «پ. ک.ک»، به جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شده است.
به گفته «ناصر عزیز»، مدیر دفتر رسانه جنبش عربی آزادیبخش الاحواز، بازداشت اسیود در تاریخ ۹ اکتبر در ترکیه رخ داده است. او از سوئد (کشور محل اقامتش) به قصد اردن سفر کرده و در میانه سفر، توقفی چند ساعته در کشور ترکیه داشته است که در همانجا از سوی پلیس ترکیه دستگیر و به ماموران امنیتی ایران تحویل داده میشود.
ناصر عزیز، مدیر دفتر رسانه جنبش آزادیبخش الاحواز اعتراف تلویزیونی حبیب اسود را فاقد ارزش قانونی میداند و در گفتوگو با «خبرنگاری جرم نیست» میگوید به شدت از پخش این برنامه ناراحت شده است: «من از صحبتهایش در این برنامه ناراحت نشدم اما ناراحت شدم از دیدن چهرهاش که میدانم شکنجه شده است. من ناراحت شدم که او را با کت و شلوار و پشت پرده رنگین نشان دادند؛ انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده و همه چیز خوب است. اما همه ما میدانیم وقتی دوربینها خاموش میشوند، تازه آزارها به او از سر گرفته میشوند. اسیود را جلوی دوربین آوردهاند تا استدلالی برای اعدامش داشته باشند.»
مدیر رسانه جنبش عربی آزادیبخش الاحواز ادعای دست داشتن حبیب اسیود در حمله تروریستی اهواز را رد میکند و میگوید: «این اعتراف خندهدار بود. حبیب اصلا در زمان حمله اهواز در هلند زندانی بود. او به درخواست ایران از طریق پلیس اینترپل در آن زمان دستگیر شده بود. موضوع دیگر این است که سرقت بانک صادرات را هم بر گردن او انداختهاند اما چند سال است که دهها شهروند اهل خوزستان بابت اتهام دزدی از بانک صادرات دستگیر و حتی اعدام شدهاند. آخر این بانک چهقدر متهم داشته است؟»
حبیب اسود در جایی از اعترافاتش، نام چند نفر دیگر را نیز به عنوان همکاران خود در حمله تروریستی عنوان میکند که اکنون در زندانهای دانمارک و هلند به سر میبرند.
ناصر عزیز در این باره میگوید: «اینها همان کسانی هستند که با شکایت دولت ایران در زندانهای دانمارک و هلند به سر میبرند. به نظر ما یکی از اهداف این اعتراف، اعمال فشار بر کشورهای اروپایی برای تحویل دادن آنها به ایران است. در واقع، با اجبار حبیب برای ذکر نام آنها در این اعتراف، میخواهند زمینه تحویل این افراد را به دولت ایران مهیا کنند.»
دولت دانمارک بهمن ۱۳۹۸ سه عضو گروه جنبش آزادیبخش الاحواز را به اتهام «جاسوسی» برای عربستان سعودی بازداشت کرد. «حبیب جبر» رییس این جنبش، «یعقوب حر تستری» سخنگو و «ناصر جبر» از اعضای آن، سه عضو بازداشت شده جنبش آزادیبخش الاحواز بودند. حبیب جبر هماکنون در زندان هلند به سر میبرد.
ناصر عزیز میگوید از زمان بازداشت حبیب اسیود، هیچ اطلاعی از او در دست نیست: «خانواده حبیب تاکنون نتوانستهاند خبری از او بگیرند و حتی نمیدانند که در کجا به سر میبرد. وقتی "روحالله زم" که خانوادهاش از خود نظام هستند، پس از بازداشت، اجازه بودن در کنار زندانیان عادی را پیدا نکرد، دیگر نباید درباره حبیب انتظاری از آنها داشت.»
حبیبالله فرج کعب متاهل و دارای یک دختر و سه پسر است که همگی آنها در سوئد زندگی میکنند.
اما اعترافات اجباری از ایرانیان و پخش آن از سوی صداوسیما قدمتی به اندازه خود جمهوری اسلامی دارد.
طی این سالها، اعترافات اجباری شهروندان زیادی از سوی صداوسیما پخش شده است؛ از جمله «احمدرضا جلالی»، پژوهشگر مقیم سوئد که با اتهام «جاسوسی» به اعدام محکوم است و «مازیار ابراهیمی» که در سال ۱۳۹۱ به همراه ۱۲ نفر دیگر در مستند «کلوپ ترور» مجبور به اعتراف به جاسوسی شد تا جوانان سازنده کلیپ آهنگ «هپی» و نیز «مائده هژبری»، رقصنده نوجوان و یا زنی که در اعتراضات آبان ماه ۱۳۹۸ بازداشت شد.
گزارشهایی نیز حاوی ضبط اعترافات پخش نشده از «نیلوفر بیانی»، یکی از فعالان محیط زیست بازداشت شده، «مریم ممبینی»، همسر «سید کاووس امامی» و بسیاری دیگر منتشر شده است.
همچنین سه روزنامهنگار در مهر ۱۳۸۳ در پرونده معروف به «وبلاگ نویسان» بازداشت و در نهایت، با فشار «سعید مرتضوی»، دادستان وقت تهران مجبور به اعتراف در مقابل خبرنگاران صداوسیما شدند. بخشی از آن اعترافات همان شب از سوی صداوسیما پخش و با انتقاد بسیاری از مردم مواجه شد.
اعتراف اجباری پرسروصدای دیگر، مربوط به «روحالله زم»، بنیانگذار سایت و کانال تلگرامی «آمدنیوز» است که «علی رضوانی»، خبرنگار صداوسیما در نقش بازجو با او گفتوگو کرد.
در شهریور ماه امسال نیز خواهر «علی یونسی»، دانشجوی نخبه زندانی در توییترش خبر داده بود که ماموران امنیتی برادرش را تحت فشار برای اعتراف تلویزیونی قرار دادهاند تا به این شکل به جای اعدام، با یک درجه ارفاق، به حبس ابد محکوم شود.
«آیدا یونسی» در آن توییت نوشته بود به برادرش گفتهاند: «با اعتراف تلویزیونی، اتهامات رو قبول کن تا اعدامت رو بکنیم حبس ابد. بعد از ۵ ماه بازداشت، شكنجه، انفرادی و بازجویی عمومی، ٣ هفته است كه با تهدید و فشار اصرار بر مصاحبه تلویزیونی دارند.»
برای دیدن اخبار و گزارشهای بیشتر درباره رسانه و خبرنگاری به سایت خبرنگاری جرم نیست مراجعه کنید.
مطالب مرتبط:
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر میتوانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راهاندازی کنید
ثبت نظر