در روزهای اخیر، کمپین مجازی «شهادت می‌دهیم» در توییتر باعث شد تا هزاران کاربر در خصوص سانسور در ایران اعتراض کنند. آنها با نگارش موضوعات مختلفی که مرتبط با نقض آزادی و نقض حقوق بشر بود، سعی در بازتاب اتفاقاتی داشتند که در ۴۱ سال اخیر، جمهوری اسلامی دست به سانسور آنها زده بود؛ رخ‌دادهایی ظالمانه که از سوی رسانه‌های داخل ایران به آنها پرداخته نشده است.
جای خالی خبرهای دست اول و بدون سانسور همیشه در رسانه‌های ایران احساس می‌شود. صداوسیما به عنوان تلویزیون ملی با تبدیل به یک رسانه بلامنازع، تریبونی برای نظام جمهوری اسلامی شده است. روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها نیز هر بار که پای خود را از گلیم‌شان درازتر کرده‌اند، کارشان با قوه قضاییه و به توقیف، توبیخ و توضیح کشیده شده است. در نتیجه، در این بین، اطلاعات به صورت سانسور شده در اختیار مردم قرار می‌گیرند.
از جمله نوشته‌های کمپین «شهادت میدهم»، مربوط به موضوعات فرهنگی، هنری و رسانه‌ای در چهار دهه اخیر است؛ از به آتش کشیده شدن سینما «رکس» آبادان گرفته تا سانسور در کتاب‌های درسی، قتل نویسندگان، قطعی اینترنت و بسیاری دیگر که سوژه این کمپین مجازی شده‌اند.
صدا وسیمای فرمایشی
کاربری درباره عملکرد صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران که در واقع تریبونی برای نظام است، نوشته است: «#شهادت_ميدهم که صداوسیما یک رسانه فرمایشی است.»
موضوع اخذ اعترافات اجباری از سوی نهادهای امنیتی با همکاری خبرنگاران سازمان صداوسیما نیز از مواردی است که به آن پرداخته شده است: «#شهادت_ميدهم که در حکومت ایران از زندانیان اعتراف اجباری می‌گیرند و در صداوسیما پخش می‌کنند.»
«شیما بابایی»، فعال سیاسی نیز با اشاره به هواپیمای اوکراینی سرنگون شده با شلیک دو موشک از سوی پدافند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نوشته است: «#شهادت_میدهم وقتی با دو موشک #هواپیمای_اوکراینی را زدند. جنینی در شکم مادرش فریده سوخت. نوعروس و دامادها کشته شدند و از ۱۷۶نفر فقط عروسک، لنگه کفش و چند عکس به جا ماند. شهادت میدهم صبح روزِ جنایت، جشن انتقام سخت گرفتند. در خیابان شیرینی پخش کردند و در صدا و سیما به ریش ملت خندیدند.»
در سینما رکس بیش از ۶۰۰ نفر زنده زنده سوختند
شب ۲۸ مرداد ۱۳۵۷، در حالی که شهروندان آبادانی در حال تماشای فیلم‌سینمایی «گوزن‌ها» بودند، سینما به دست برخی افراد به آتش کشیده شد.
حالا کاربری با نام «سامان مقدم» در خصوص اتفاقات سینما رکس آبادان که موجب کشته شدن بیش از ۶۰۰ نفر شد، نوشته است: «#شهادت_میدهم که خودشان بعد از ۴٠ سال گفتند، "سینما رکس را خودمان آتش زدیم، چون مردم آبادان در انقلاب فعال نبودند و می‌خواستیم آنها را تحریک کنیم و آن را به گردن شاه انداختیم".»
کاربر دیگری نیز نوشته است: «#شهادت_میدهم ۶۰۰ نفر را در #سینما_رکس_آبادان زنده زنده سوزاندند و تاریخ پر غصه این سرزمین هیچ وقت این جنایت بشری را فراموش نخواهد کرد.»
قطع اینترنت در اعتراضات سراسری
بخش زیادی از توییتهای این کمپین مربوط به کشتار و بازداشت‌ها در اعتراضات سراسری در ایران است. اعتراضات آبان ۱۳۹۸ با اعتراض به افزایش ناگهانی قیمت بنزین آغاز شد اما چند روز پس از شروع این اعتراض سراسری، اینترنت را در ایران به طور کامل قطع کردند. برخی کاربران این اقدام را سانسور و ایجاد مانع از سوی حکومت برای عدم اطلاع‌رسانی دانستند.
«توانا» در این‌باره نوشته است: «#شهادت_میدهم در آبان۹۸، ده روز اینترنت را قطع کردند و به سر و قلب و پهلوی ۱۵۰۰ نفر که به فساد ۴۰ساله اعتراض مسالمت‌آمیز کردند، تیراندازی کردند.»
در تییتی دیگر آمده است: «#شهادت_ميدهم که قتل عام پشت درهای بسته و قطع کردن اینترنت اتفاق افتاد.»
قتل نویسندگان
کشته‌شدن نویسندگان ایرانی و ظلم در حق هنرمندان نیز یکی از سوژه‌های اصلی این کمپین را تشکیل داده است.
«بابک غفوری‌آذر»، خبرنگار رادیو فردا نوشته است: «"#شهادت_میدهم به اعدام کارگردان، به اعدام نویسنده، به اعدام شاعر، به اعدام سعید سلطان‌پور.»
هم‌چنین اشاره به «قتل‌های زنجیره‌ای» نویسندگان از جمله مواردی است که کاربران در روزهای اخیر درباره آن در فضای مجازی شهادت داده‌اند.
«مهدیس»، کاربر توییتر در توییتی نوشت: «#شهادت_ميدهم به قتل محمدمختاری و محمد جعفر پوينده كه نويسنده بودند.»
محمد مختاری، شاعر، نویسنده، مترجم و از اعضای «کانون نویسندگان ایران»، روز ۱۲ آذر ۱۳۷۷ توسط ماموران وزارت اطلاعات ربوده شد و جسد او روز ۱۹ آذر در جاده افسریه در یک مسیر فرعی به کارخانه سیمان تهران پیدا شد.
جعفر پوینده، مترجم و نویسنده و از اعضای کانون نویسندگان ایران نیز در ۱۸ آذر ۱۳۷۷ از منزل خود بیرون رفت و ۱۰ روز بعد جسد وی در روستای بادامک در شهرستان شهریار پیدا شد. علت مرگ او را خفگی اعلام کردند. کاربری درباره کانون نویسندگان ایران نوشته است: «#شهادت_ميدهم که محمد مختاری، محمد جعفر پوینده، علی اکبر سیرجانی، احمد میرعلایی، غفارحسینی، احمدتفضلی، ابراهیم زالزاده، پیروز دوانی، حمید حاجی زاده و...نویسندگانی بودند که سلاخی شدند. و این سرکوب هنوز ادامه دارد. اما بقول بکتاش آبتین، صدای ما هرگز خاموش نخواهد شد.»
اخیراً «بکتاش آتین»، «رضا خندان مهابادی» و «کیوان باژن»، سه عضو کانون نویسندگان ایران برای تحمل محکومیت حبس راهی زندان اوین شدند. اعضای این کانون از دهه ۶۰ تاکنون زیر فشار نهادهای امنیتی ایران هستند و بارها شماری از آنها احضار، بازداشت و ربوده شده و یا به قتل رسیده‌اند.
از کتاب‌های درسی، محرومیت اقلیت‌های مذهبی و اهالی رسانه
در سال تحصیلی ۱۳۹۹، تغییرات جنسیتی در کتاب‌های مدارس باعث انتقادات بسیاری به عملکرد وزارت آموزش و پرورش شد؛ از حذف دختران روی جلد کتاب ریاضی سوم دبستان تا گذاشتن ریش روی صورت شخصیت‌های کتاب‌ها.
یک کاربر توییتر در این باره نوشت: «شهادت ميدهم در قرن ۲۱ حکومت اسلامی دختران ایران را از روی جلد کتاب #ریاضی حذف کرد چون جایشان اضافه بود!»
هم‌چنین کاربر دیگری شهادت داده است: «شهادت ميدهم از روی کتاب درسی نقاشی چند دختر را هم تحمل نکردند.»
برخی کاربران نیز از روزنامه‌ها، روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان نوشته‌اند. کاربری به نام «عیلرضا» نوشته است: «شهادت میدهم "یعقوب مهرنهاد"، روزنامه نگار و وبلاگ نویس بلوچ بیگناه اعدام شد. جرم اصلی یعقوب، ایجاد مطالبه‌گری در استانی بود که سالهاست امنیتی اداره می‌شود.»
کاربری در خصوص «روح‌الله زم»، مدیر محکوم به اعدام رسانه «آمدنیوز» نوشته است: «#شهادت_میدهم اینکه روح الله زم خبرنگاری‌ست که فقط وقایع را گزارش می‌کرد. البته بدون سانسور و گناهش این بود که اسرارهای مگوی آقایان را هویدا و مردم رو مطلع می‌کرد.»
مرگ «ستار بهشتی» زیر شکنجه ماموران امنیتی نیز از دیگر مواردی است که کاربران توییتر نسبت به وقوع آن شهادت داده‌اند: «#شهادت_میدهم که ستار بهشتی را زیر شکنجه کشتید.»
هم‌چنین پرداخت به موضوع اقلیت‌های مذهبی از دیگر مواردی است که در این کمپین به آن توجه شده است: «#شهادت_ميدهم که کودکان بهایی را اجازه نمی‌دادند به مدرسه بروند و آنها به در خانه همسایه‌ها میرفتند و تقاضای کتاب می‌کردند.»
بسیاری از کاربران به موضوعات اجتماعی دیگر نیز توجه نشان داده‌اند که به دلایل امنیتی و ترس از بالا گرفتن اعتراضات، چندان در رسانه‌ها به آنها پرداخته نشده است. دست‌های قطع شده دو کودک در سیستان بلوچستان توسط تمساح یا تخریب خانه «آسیه پناهی» و کشته‌شدن او، وضعیت کول‌بران و فوت «فرهاد خسروی»، نوجوان ۱۴ ساله در اثر سرما، زندگی فرزندان مقامات ایرانی در کشورهای اروپایی و امریکایی، اسیدپاشی به چهره زنان در اصفهان، بازداشت و محکومیت فعالان مدنی و کارگران «شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه»، اعدام فردی در مشهد به اتهام مصرف مشروبات الکلی و بسیاری دیگر از جمله مواردی هستند که کاربران برای آنها شهادت داده‌اند.
با این حال، پرداختن به اعدام‌ها در دهه ۶۰، کشته و بازداشت شدن هزاران نفر در اعتراضات سراسری سال‌های ۱۳۸۸، ۱۳۹۶، ۱۳۹۷ ، ۱۳۹۸و اتفاقات کوی «دانشگاه تهران» موضوعاتی هستند که بیشترین توییت‌ها را با نام این کمپین به خود اختصاص داده‌اند.
<
برای دیدن اخبار و گزارش‌های بیشتر درباره رسانه و خبرنگاری به سایت خبرنگاری جرم نیست مراجعه کنید.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر