فراخوان عفو بین‌الملل برای آزادی سه روزنامه‌نگار بازداشت شده: به همه مسوولان نامه بنویسید

سازمان عفو بین‎الملل با انتشار فراخوانی، خواستار آن شده است که مردم به مقامات جمهوری اسلامی ایران نامه بنویسند و خواستار آزادی «ساناز اللهیاری»، «امیرحسین محمدی فر» و «امیرامیرقلی»، سه تن از فعالان رسانه‎ای و عضو هیات تحریریه نشریه اینترنتی «گام» شوند که هم اکنون در زندان به سر می‎برند. 
در این فراخوان که روز جمعه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۸ منتشر شده، آمده که ساناز الهیاری با توجه به وضعیت جسمی بسیار نامناسبی که در زندان به آن دچار شده است، در معرض خطر ایست تنفسی قرار دارد که می‌تواند به ضایعات مغزی و حتی مرگ منجر شود.

سازمان عفو بین‎الملل خواسته است مخاطبان این فراخوان را با دوستان خود به اشتراک بگذارند:«اقدام شما موثر است. به مقام‌های ایرانی بنویسید و از آن‌ها درخواست کنید که ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی‎فر و امیر امیرقلی را فورا و بدون قیدوشرط آزاد کنند. ساناز الهیاری و امیرحسین محمدی‌فر تا زمان آزادی، باید از مراقبت‌های پزشکی مورد نیاز برخوردار ‌شوند و این مراقبت‌ها مطابق با موازین اخلاق پزشکی، از جمله اصول رازداری، استقلال رأی و عمل و رضایت آگاهانه باشد.»

در این فراخوان به وضعیت همسر محمدی‎‎فر اشاره شده است که هر دو از ۱۳ تیرماه ۱۳۹۸ در اعتراض به وضعیت و ادامه بازداشت خود، دست به اعتصاب غذا زده‎اند: «ساناز الهیاری دست کم دو ماه است که دچار کاهش وزن و لرزش شدید دست و پا شده است و از درد معده‌ مزمن رنج می‌برد و به درمان فوری نیاز دارد. خانواده او پیوسته از مقام‌های دادستانی و مسوولان زندان تقاضا کرده‌اند که او را برای آزمایش‌های پزشکی به درمانگاهی در بیرون زندان منتقل کنند. با این وجود، درخواست‌های این خانواده بی‌جواب مانده است. ۱۷ تیر، ساناز الهیاری در پی وخامت وضع جسمانی‌اش به بهداری زندان منتقل شد. پزشکان در صدد تزریق سرم به او برآمدند که با ممانعت وی مواجه شدند.۲۴ تیر نیز این زندانی برای دقایقی از هوش رفت.» 
این سازمان در فراخوان خود توضیح داده است:«۲۳ تیر، امیرحسین محمدی‌فر مورد ضرب‌وشتم زندانیانی قرار گرفت که محکوم به جرایم خشونت‌بار شده‌اند. این واقعه نگرانی‌های سابقه‌دار در این باره را تشدید می‌کند که نگه‌داری زندانیان عقیدتی در کنار زندانیانی که مرتکب جرایم خشونت‌بار شده‌اند، سلامت و امنیت آن‎ها را به مخاطره می‌اندازد. بنا به "استانداردهای حداقلیِ سازمان ملل در مورد نحوه‎ی رفتار با زندانیان"، مقام‌ها و مسوولان موظف هستند که زندانیان پرخشونت و خطرساز را از سایر زندانیان دور نگه دارند و زندانیان را بر اساس سوابق کیفری و موجبات حقوقی و قانونیِ زندانی شدن‌شان دسته‌بندی و تفکیک کنند. مقام‌های ایرانی علناً این موازین را زیر پا می‌گذارند و بنابراین، در مورد رفتار بی‎رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیزی که با امیرحسین محمدی‌فر شده است، مسوول هستند.»

در فراخوان سازمان عفو بین‎الملل تاکید شده است بازداشت ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی‌فر و امیر امیرقلی از اوایل زمستان سال گذشته، تنها به دلیل خبررسانی درباره تجمعات کارگران کارخانه نیشکر هفت‌تپه در استان خوزستان در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق‌شان رخ داده است.

ساناز الهیاری و همسرش امیرحسین محمدی فر ۱۹ دی ۱۳۹۷ در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان «اوین» منتقل شدند که زیر نظر وزارت اطلاعات قرار دارد. بعد از گذراندن یک دوره حبس انفرادی، ساناز الهیاری به بند زنان و امیرحسین محمدی‎فر به بند ۴ همین زندان انتقال یافتند. در طول این دوره، این دو زندانی بدون حضور وکیل مورد بازجویی قرار گرفتند. به خانواده‎های آن‎ها گفته شده بود که وکیلی از بین وکلای مورد تأیید قوه قضاییه انتخاب کنند اما آن‎ها از پذیرش این محدودیت امتناع کردند.

بنا به اطلاعاتی که سازمان عفو بین‎الملل به دست آورده، ساناز الهیاری در سلول تاریکی نگه‎داری شده، از دست‎رسی به نور طبیعی محروم بوده و مجبور بوده است روی زمین بخوابد:«با وجود این که عینک او شکسته شده بود، مسوولان برای مدت طولانی از فراهم کردن عینک دیگری برای او خودداری می‎کردند.» 
برپایه این اطلاعات، نخستین ملاقات ساناز الهیاری با خانواده‎اش، ۲۰ روز بعد از دستگیری او و از پشت شیشه انجام شده است. در ملاقات بعدی در اسفند ۱۳۹۷، خانواده‎اش متوجه شده‎‎ بودند که چشم‌های او به شدت ورم کرده‎اند. از آن زمان، ساناز الهیاری به مشکلات جسمی دیگری، از جمله درد معده مزمن و لرزش شدید دست و پا مبتلا شده و حدود ۱۰ کیلو از وزن خود را هم از دست داده است. خانواده ساناز الهیاری پیوسته از مقام های دادستانی و مسوولان زندان تقاضا کرده‌اند که او را برای آزمایش‌های پزشکی به درمانگاهی در بیرون زندان منتقل کنند و دو نامه نیز در همین رابطه به دادستان تهران و دادستان کل کشور نوشته‌اند. درخواست‌های آن‎ها اما بی‌جواب مانده است.

۲۴ دی ۱۳۹۷ نیز امیر امیرقلی توسط مأموران وزارت اطلاعات در شهر بابلسر در استان مازندران بازداشت شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت. این زندانی را ۴۰ روز در سلول انفرادی نگه‎داری و بعد به زندان «شیبان» در اهواز منتقل کردند. این انتقال ظاهراً به درخواست مسوولان وزارت اطلاعات و مقام‌‎های دادستانی شوش در استان خوزستان انجام شده بود که از اواسط پاییز ۱۳۹۷ چندین فعال حقوق کارگران را در رابطه با اعتراضات کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه بازداشت کرده‎اند. امیر امیرقلی هشتم اردیبهشت ۱۳۹۸ به زندان اوین بازگردانده شد.

۹ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی فر و امیر امیرقلی جداگانه برای تفهیم اتهام به دادسرای واقع در زندان اوین احضار شدند. اتهام‎های آن‎ها، «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «نشر اکاذیب» و «تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت ملی» عنوان شد. این اتهام‎ها به این دلیل علیه این خبرنگاران مطرح شده است که در مورد تجمعات کارگران کارخانه نیشکر هفت تپه خبررسانی کرده‎‏اند. آن‏ها در حال حاضر در انتظار محاکمه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به سر می‎برند.