مجری سابق صداوسیما: تلویزیون سی‌دی پلیر می‌خواهد، نه مجری

«جواد یحیوی»، مجری سابق صداوسیما گفته است صداوسیما از مجریان می‌خواهد سی دی پلیر باشند و به محض این که شروع به فکر کردن می‌کند، حذف می‌شوند.

خبر آنلاین نوشته است تقریبا همه می‌دانند رسانه ملی لیست رسمی ممنوع‌التصویر ندارد اما یک باره مشخص می‌شود فرد یا افرادی دیگر جایی روی آنتن که هیچ، حتی راهی هم به داخل ساختمان جام جم ندارند. یحیوی حالا هم سال‌ها است دیگر راهی به آنتن رسانه ملی ندارد. خودش گفته است: «در تلویزیون فقط سی‌دی‌پلیر می‌خواهند. به محض این که یک مجری بر اثر مراوده با مهمانانش اندیشمند شود و تحلیل ارایه کند، او را کنار می‌گذارند؛ همان کاری که با امثال من کردند.»

او در مقام مجری ممنوع‌التصویر، گفته است از تلویزیون به عنوان یک تریبون حزبی استفاده می‌شود:«تلویزیون از آدم‌هایش می‌خواهد سی دی پلیر باشند و به محض این که شروع به فکر کردن می‌کنی، حذف می‌شوی. حتی اگر آدم فکوری نبوده باشی؛ مانند من که در ۲۰سالگی وارد تلویزیون شدم و چیزی نمی‌دانستم. اما وقتی ۱۵ سال در آن فضا فرصت معاشرت با خبرنگار، وزیر، وکیل، فرهیخته و فرهنگی را پیدا می‌کنم، کم کم می‌فهمم و صاحب نگاه و فکر می‌شوم. از همان جا تلویزیون می‌گوید دیگر نیا به این دلیل که ما یک اپراتور می‌خواهیم، نه یک اندیشمند.»

او توضیح داده است:«دوستی را می‌شناسم که تهیه‌کننده الف است. همین آدم ۱۰سال پیش که من از تلویزیون می‌آمدم بیرون، آدم دستیار نور بود و نوار می‌برد و آرشیو می‌کرد، یا برای برنامه‌ها میهمان دعوت می‌کرد. الان این آدم بزرگ‎ترین تهیه‌کننده سریال‌های تلویزیونی است.»

یحیوی افزوده است تلویزیون ایران یک رشد تشکیلاتی سازمانی دارد:«رشد از لحاظ فهم و تغییر نگاه نیست، فقط از پله‌ها رفته بالا و بالای نردبان است.»

خبرآنلاین نوشته است جواد یحیوی در دهه ۷۰ بین مجریان سنتی سیما، از «پاکدل» تا «آتش‌افروز»، جایگاه جوان موج نویی را داشت که خیلی سریع کلیشه‌های رایج را با آن ریش فانتزی پرپشت، ادبیاتی که نرم‌تر و خودمانی‌تر واژه‌ها را ادا می‌کرد و لباس‌هایی که کمی تا قسمتی اسپرت‌تر از مجری‌های پیشین بود، شکست و بین مخاطبان پرشمار آن سال‌های تلویزیون جا باز کرد. او در سال‌هایی که «مهران مدیری» و بازیگران «ساعت خوش» سوپراستار شده بودند، به شهرت رسید و فیلم سینمایی «شوخی» را هم بازی کرد تا ناگهان همین شهرت او را به سمت لیست افرادی ببرد که یک باره از آنتن محو می‌شوند؛ مثل همان بازیگران ساعت خوش که یک روز «رضا عطاران» درباره غیب شدن‌شان گفته بود: «یک روز بی هیچ دلیلی دیدیم کاری به ما نمی‌دهند. دو سالی نبودیم. نمی‌دانستیم چرا ولی نبودیم.»